ไม่เป็นแล้วคุณหนูมารร้าย! ข้าจะขายหอยทอด!

"อันหนิง! สตรีร้ายกาจเช่นเจ้าไม่คู่ควรกับข้า!"

อันหนิงกรอกสายตามองบน ทำอย่างกับว่านางอยากไปคู่กับคนโลเลแบบนั้นตายล่ะ! 

"ท่านพี่ไท่หลง" เพื่อไม่ให้คนสงสัย นางจึงต้องทำท่าราวกับเสียใจอย่างสุดซึ้ง "เหตุใดกันเจ้าคะ ..."

อันอันมองพี่สาวต่างมารดาด้วยสายตาสมเพชแม้ว่าจะเพียงครู่เดียวแต่อันหนิงก็เห็น ทำเอาคิ้วนางกระตุกไปไม่น้อย วิญญาณของแม่ค้าปากตลาดแทบปรี๊ดแต่จะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง! ยุบหนอพองหนอ ไท่หลงเห็นว่่าหญิงสาวมองคนรักของตัวเองเขม็ง เขาก็ยิ่งโอบร่างบางของอันอันเอาไว้แน่นราวปกป้อง 

"อุ๊ย! ท่านพี่ไท่หลง ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิดกันมากนะเจ้าคะ" อันอันเอ่ยท้วงอย่างไม่จริงจังเสียงก็สั่นเครือราวกับกำลังหวาดกลัว ดวงตากลมก็ฉ่ำหวานไปด้วยน้ำตา 

ไท่หลงยิ่งเห็นภาพคนรักที่กำลังหวาดกลัวก็ยิ่งทำให้เขามีอารมณ์กรุ่นโกรธมากขึ้น อันเอ๋อร์ของเขาต้องโดนสตรีน่าตายผู้นั้นทำร้ายมากี่ครั้ง นางถึงได้แสดงท่าทางเช่นนี้! มือหนายกขึ้นกุมมือของอันอันเอาไว้ราวกับว่าเวลามีพวกเขาอยู่เพียงสองคน ไม่ได้คำนึงถึงคู่หมั่นที่อยู่ด้านหลังเลยแม้แต่น้อย 

"ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่มีทางให้นางมาทำอะไรเจ้าได้"

อันหนิงยินคำพูดของชายหญิงตรงหน้าก็ทำท่าโกงคอทำเอาเจินเจินรีบวิ่งเข้าไปประคองคุณหนูของตนด้วยความเป็นห่วง

"คุณหนูใหญ่! ท่านเป็นอันใดเจ้าคะ?"

อันหนิงยื่นหน้าไปกระซิบ "ข้าเพียงอยากได้กระโถน"

นิยายเรื่องนี้จะอัพอาทิตย์ล่ะ 1 ตอนนะคะ เนื่องจากสุขภาพตาของไรท์ไม่ดีนัก ไรท์จึงไม่อยากให้เป็นภาระกับดวงตามากเกินไปค่ะ ขอฝากน้องอันหนิงไว้กับรีดทุกคนด้วยนะคะ แล้วพบกันค่ะ

ซิงมี่