Dread ตอน แมลงสาบ

ข้อมูลเบื้องต้น

Dread เป็น Mini Series นะครับ จะรวมเรื่องสยองขวัญเกี่ยวกับความกลัว มาให้ทุกๆคนได้อ่านกัน แต่ละตอนจะไม่เกี่ยวข้องกัน ตอนแมลงสาบนี้ หลายๆคนคงทั้งเกลียดทั้งกลัวเจ้าแมลงสาบกันใช่ไหมครับ(ผมเองก็เช่นกัน) เรื่องนี้ก็จะเกี่ยวกับแมลงสาบ ถ้าคุณอ่านผมว่าคุณคงจะเกลียดแมลงสาบมากขึ้นเป็น 100 เท่าแน่ๆ

เนื้อเรื่อง

                                    Dread ตอน แมลงสาบ


             ธเนตร กลิ้งเกลือกไปมาบนที่นอนนุ่มๆที่เพิ่งซื้อมาใหม่ ในใจของเขาคิดว่า ได้พักเสียที หลังจากตรากตรำทำงานด้านผลิตซอฟแวร์ ที่ต้องนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ทั้งวัน ไฟที่หัวเตียงดับไปแล้วแต่ธเนตรเองยังไม่สามารถข่มตาลงให้หลับได้ เนื่องด้วยความเครียดที่มาจากงานหลังถูกตำหนิจากหัวหน้าฝ่ายมาเมื่อไม่นานมานี้ ทำให้ธเนตรคิดมากจนนอนไม่หลับ ก็ได้แต่ปลอบตัวเองว่า เอาน่ารีบๆนอนเสีย พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าไปทำงานไหว ก่อนจะพลิกตัวหันไปกอดก่ายหมอนข้างสุดโปรดของตนเอง

             ขณะที่ความรู้สึกของเขาใกล้จะหลับลง พลันที่แขนก็สมัผัสได้ถึงเส้นบางๆที่นาบกับแขนของเขา ในใจก็คิดเพียงว่า แค่เศษด้ายกระมัง แต่ว่าเศษด้ายกลับเคลื่อนไหวไปมา ความสากและหยาบของสิ่งนั้นทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วก่อนจะเบิกตากว้าง เพราะสิ่งที่กำลังสัมผัสเขาอยู่มันไม่ใช่เศษด้าย แต่เป็นสิ่งที่เขาเกลียดและกลัวที่สุดในชีวิต แมลงสาบ

             ธเนตรสะบัดแขนสุดแรงเกิดด้วยความตกใจกลัว ทว่าแมลงสาบตัวนั้นกลับบินตรงดิ่งมาเกาะที่จมูกของธเนตร เขากลัวจนไม่อาจจะขยับตัวดิ้นได้ พลันแมลงสาบตัวนั้นก็ไต่จมูกของเขามุดเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว ทั้งสำลัก ทั้งอาเจียน เพื่อขย้อนให้แมลงสาบตัวนั้นออกมา แต่ความรู้สึกของเขาบ่งบอกว่าเจ้าแมลงสาบตัวนั้นได้มุดผ่านลำคอของเขาลงสู่ท้องไปเสียแล้ว

             ธเนตรสะดุ้งลุกขึ้นนั่งบนเตียง เหงื่อแตกกาฬ ปากยังคงสำลักและไอไม่หยุด ขณะที่สมองพลางคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้น พลันลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมสำรวจยังลำคอของตนเองที่พบว่าไม่น่าจะเกิดอะไรผิดปกติขึ้น ธเนตรถอนใจอย่างผ่อนคลาย มือเอื้อมไปกดโคมไฟ แสงสว่างส่องนาฬิกาปลุกของเขามันบ่งบอกตัวเขาว่าขณะนี้เวลา ตีสี่กว่าๆ ชายหนุ่มรำพึงในใจ ทว่าแสงจากโคมไฟก็ทำให้เขาเห็น แมลงสาบตัวหนึ่งวิ่งผ่านหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว บ้าจริง ชายหนุ่มบ่นพึมพำก่อนเอาผ้าห่มคลุมโปงและคล้อยหลับไป



             เช้ารุ่งขึ้นธเนตรงัวเงียตื่นแต่เช้า ด้วยว่าที่ทำงานอยู่ไกลจากบ้านเขา และถ้าไปสายก็คงจะถูกตัดเงินเดือนเป็นแน่ ธเนตรเปิดประตูห้องน้ำ ลูกบิดประตูห้องน้ำกลับไปเป็นดั่งใจเขา ลูกบิดเสีย ยังดีที่ประตูเอาไว้ ถ้าปิดมันคงจะล็อคและเปิดไม่ออกเป็นแน่ ธเนตรหัวเสียแต่เช้าแต่ก็ทำธุระส่วนตัวโดยเปิดประตูทิ้งเอาไว้ หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเขาก็เห็นแมลงสาบวิ่งหน้าประตูไปอย่างเฉียดฉิว ทำเอาเขาอดผวาไม่ได้

             หลังจากเลิกงานแล้ว ธเนตรไม่ลืมที่จะแวะร้านสะดวกซื้อ เขาหยิบสเปรย์ฆ่าแมลง 2 กระป๋อง แมลงสาบเป็นของที่เขาเกลียดและกลัวที่สุดยิ่งกว่าผีเสียอีก มันเป็นความฝังใจที่ตอนเด็กๆมีแมลงสาบบินมาเกาะที่หน้าของเขา และอีกหลายต่อหลายครั้งที่มันชอบบินมาเกาะตัวเขา มันทำให้เขาหวาดผวาและยิ่งเคียดแค้นมันมาก เขาเคยหวังว่าแมลงสาบควรจะหมดไปจากโลกนี้ และวันนี้บ้านเขาต้องไม่มีแมลงสาบ

             ธเนตรกลับบ้านก็จัดแจงเอาผ้าคลุมข้าวของเครื่องใช้ต่างๆให้เรียบร้อย ก่อนที่จะปิดบ้านและไล่ฉีดสเปรย์กำจัดแมลงไปทั่วบ้าน ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว และห้องนั่งเล่น เพียงครึ่งชั่วโมงหลังจากพ่นยาไปทั่วบ้าน ธเนตรก็ยิ้มกริ่มอย่างลำพองใจ เมื่อเห็นทั้งยุง แมลงสาบ แม้กระทั่งหนู นอนตายกันเกลื่อนทั่วทุกห้องที่ยาไปถึง ทว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งเดินเป๋ไปมาอยู่ตรงหน้าเขา มันคงโดนยาไม่เต็มที่ ธเนตรคิดก่อนจะใช้เท้าของตัวเองเหยียบมันจนบี้แบนเละเทะ



             คืนนี้ก็ได้หลับสบายเสียที ธเนตคิดขณะนอนหลับตาอย่างเป็นสุข พลันเขาก็ได้ยินเสียงแซ่กๆของแมลงสาบที่ปลายเตียง ธเนตเปิดไฟ มีแมลงสาบตัวหนึ่งอยู่ตรงปลายเตียง ธเนตรลุกขึ้นคว้าสเปรย์ขนาดเล็กติดมือไปด้วย แต่แมลงสาบตัวนั้นกลับวิ่งหนีตัวเขาออกทางประตูไป ธเนตรไม่สนใจไล่ตามทันที คืนนี้เขาต้องไม่เห็นแมลงสาบสักตัวอยู่ในบ้านเขา มันหนีไปยังห้องเก็บของ จริงสิเราไม่ได้ฉีดยาที่ห้องเก็บของด้วย

             ธเนตรผลักประตูเบาๆ เขาเห็นแมลงสาบปีนขึ้นไปบนกล่องกระดาษที่เป็นรูอยู่ มันมุดหนีเข้าไปในรูนั้น ธเนตรฉีดสเปรย์จ่อเข้าไปที่รูนั้นอย่างเต็มที่ หวังว่านั้นจะเป็นรังของมันและจะได้ตายกันเสียหมด หาได้รู้ไม่ว่า ด้านล่างของกล่องถูกพวกมันกัดจนเป็นรู เหล่าแมลงสาบ 4-5 ตัววิ่งพรูกันออกจากรูข้างล่างนั้น แมลงสาบตัวหนึ่งวิ่งผ่านนิ้วเท้าของธเนตรไป มันสร้างความสยองปนความเคียดแค้นให้ธเนตรมากขึ้นไปอีก

             คืนนี้เขาจะไม่นอนแน่ จนกว่าจะได้เห็นพวกมันตายกันหมดทั้งรัง ธเนตรเห็นพวกมันมุดลอดซอกพื้นลงไป บริเวณนั้นข้างล่างเป็นห้องน้ำ ธเนตรเอื้อมมือไปจับลูกบิด เขาเห็นมันเสียอยู่ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว กลอนมันเสียคงจะต้องเรียกช่างมาดูพรุ่งนี้ แต่ตอนนี้ปัญหาที่อยู่ตรงหน้าเขาคือการกำจัดแมลงสาบแบบถอนรากถอนโคน ธเนตรเข้าไปในห้องน้ำทันที เขาเห็นแมลงสาบเกาะอยู่บนกำแพงห้องน้ำ ใจเต้นระทึก



             เขาค่อยๆเอื้อมมือที่ถือสเปรย์กำจัดแมลงพ่นเข้าใส่แมลงสาบตัวนั้นอย่างจัง ร่างของมันร่วงหล่นกับพื้นหงายท้องดิ้นพล่านไปทั่ว ธเนตรเห็นแมลงสาบอีกตัววิ่งขึ้นมาจากท่อน้ำ มันพยายามจะออกไปทางประตู ทว่าธเนตรเอื้อมมือดึงประตูมาปิดดังปึ้ง เขาเห็นร่างของแมลงสาบถูกประตูหนีบจนตัวขาด ทว่าเขาก็นึกขึ้นได้ว่ากลอนประตูเสียอยู่ เขาสบถขึ้นเบาๆก่อนจะใช้ขาถีบประตู ไม่เป็นผล ความที่เขาร่างกายไม่แข็งแรง นอนน้อย ออกกำลังกายน้อย การจะพังมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย

             ทว่าเขาต้องตาเบิกโพลง เมื่อเห็นแมลงสาบอีก 7-8 ตัววิ่งขึ้นมาท่อระบายน้ำ ธเนตรเอื้อมกระป๋องสเปรย์ฉีดใส่เหล่าแมลงสาบ หากแต่ว่าเขาใช้มันฉีดไปทั่วห้องเก็บของจนหมดแล้ว เวลานี้มันจึงหมดประสิทธิภาพอีกต่อไป เหล่าแมลงสาบนับร้อยปีนขึ้นมาจากท่อระบาย ฝ้าเพดาน และบานเกล็ดระบายอากาศ พวกมันมีเยอะมาก เยอะมากจนสามารถทำให้สีฟ้าของห้องนี้ถูกบดบังด้วยลายที่ปีกของแมลงสาบได้ง่ายดาย

             ธเนตรตกใจกลัวสุดขีดพยายามยกขาเพื่อเหยียบพวกมัน แมลงสาบที่เกาะอยู่บนผนังต่างบินมาเกาะที่หนาของธเนตร เขาตกใจกลัวกรีดร้องออกมาสุดเสียง ร่างของเขาหงายจนล้มลง เหล่าแมลงสาบนับร้อยต่างวิ่งเข้ามาไต่ตัวเขา กัดแทะชุดนอน และผิวหนังของเขา บางตัวพยายามที่จะมุดเข้าไปในปาก หู และจมูกของเขา เขาเริ่มน้ำลายฟูมปากด้วยความหวาดกลัว วินาทีสุดท้ายที่เห็น เขาเห็นภาพขาของแมลงสาบวางพาดอยู่บนนัยตาของเขา ก่อนที่มันจะมุดเข้าไปในลูกตาอย่างน่าสยดสยอง



             ธเนตรสะดุ้งสุดตัว ลุกขึ้นนั่ง เอามือล้วงคอเพื่อจะอาเจียน พลางนึกทบทวนเหตุการณ์ลำดับถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ธเนตรนึกคิดพลางถอนหายใจยาวๆ เขาคงฝันไป กวาดสายตามองไปรอบๆ น่าแปลกที่ที่นี่ไม่ใช่บ้านที่เขาคุ้นเคย มันมืดมาก มืดจนมองไม่เห็นตัวเอง แต่เขาเห็นทางข้างหน้ามีแม่น้ำสายยาวพาดผ่าน เขาค่อยๆเดินไปยังทางที่มีแสงไฟเล็กๆส่อง ธเนตรมองไปรอบๆ แม่น้ำเล็กๆนี้ยังมีสีดำเพราะความมืดของที่นี่

             ธเนตรยืนอยู่ใต้แสงสว่างที่เล็ดลอดออกมา เขาเงยหน้าขึ้นเห็นแสงสว่างเล็ดลอดออกมาจากรูเล็กๆข้างบน ซึ่งสูงมากจากจุดที่เขามองอยู่ ธเนตรเดินมายังแม่น้ำวักน้ำขึ้นมาเพื่อล้างหน้า นี่เขาอยู่ที่ไหนกันนะ แต่เขาก็ต้องสะดุ้ง เมื่อน้ำในแม่น้ำมีกลิ่นเหม็นสาบอยู่มาก และไม่ได้มีสีดำมาเพราะความมืด แต่ปริมาณความสกปรกบ่งบอกว่ามันมีสีดำ เขาตกใจมาก มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขากันแน่

             ธเนตรเหลือบไปเห็นเศษกระจกตกอยู่ข้างๆตัว เขาหยิบมันขึ้นมา อาศัยแสงสว่างจากรูข้างบนสะท้อนเงาของตัวเอง แต่สิ่งที่เขาเห็นแทบจะทำให้เขาช็อค เขาเห็นภาพแมลงสาบตัวเล็กๆ แมลงสาบที่เขาเกลียดที่สุด กำลังส่องกระจกอยู่ พลางเอามือคลำไปหน้าของตนเองอย่างประหลาดใจ ธเนตรจับหน้าตาของตัวเองที่กำลังสะท้อนผ่านในกระจกนั้น เขาเหมือนแมลงสาบที่เขาเกลียดอย่างไม่มีผิดเพี้ยน!!