Horror Doll

เนื้อเรื่อง

ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงอันหนาวเย็นของปี 2002 ในโรงเรียนมัธยมปลายย่านชานเมืองแห่งหนึ่ง
"เฮ้ย ฮิซาโตะ ขอยืมหนังสือเรียนหน่อยเด๊ะ" เด็กหนุ่มมัธยมปลายคนหนึ่งกล่ามข่มขู่เด็กหนุ่มอีกคนกับพวกอีก 2-3 คนที่ทำ

ตัวเป็นอันธพาล "ว่าไง เอามาให้พวกฉันยืมเรียนหน่อยซิ รึว่าอยากเจ็บตัว" เด็กหนุ่มอีกคนกล่าวเสริม
"เอ่อ หนังสือนี่ฉันก็ต้องใช้เรียนชั่วโมงต่อไปเหมือนกันนะ" ฮิซาโตะเด็กหนุ่มสวมแว่นท่าทางแหยๆตอบอย่างลำบากใจ
"เฮ้ย ฉันแค่ขอยืมหนังสือเรียนน่ะ มันหนักหนานักรึไง" เด็กหนุ่มหัวโจกกระชากคอเสื้อฮิซาโตะขึ้นก่อนจะต่อยเข้าที่ลำตัว

ของฮิซาโตะจนต้องล้มลงไปนอนกองกับพื้น "ให้ๆมาซะก็จบ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว"

"รีบๆเข้าที่ได้แล้ว" อาจารย์ประจำชั้นเดินเข้ามาในห้อง และเมื่อเขาเห็นฮิซาโตะเขาก็ตวาดขึ้น
"ฮิซาโตะ รีบๆไปนั่งประจำที่ได้แล้ว แล้วหนังสือเรียนไปไหน" อาจารย์ประจำชั้นยิ่งตวาดเขาด้วยเสียงอันดัง
ฮิซาโตะค่อยๆกล่าว "เอ่อ อยู่ที่ ริวงะ ครับ" แต่อาจารย์เมื่อได้ยินชื่อกลับตอบสวนกลับมา "เหลวไหล เด็กเรียนดีอย่างริวงะ มี

หรือจะต้องเอาหนังสือเธอไป
เธอไม่ได้เอามาแล้วมาโทษริวงะ เด็กที่เชิดหน้าชูตาของห้องเราได้ยังไง เพราะฉะนั้นเย็นนี้เธอต้องไปถอนหญ้า
ที่หลังโรงเรียนให้หมด ไม่หมดไม่ต้องกลับ" อาจารย์สั่ง

"ทำไมเราต้องมาทำแบบนี้ด้วยนะ ทั้งๆที่ทั้งหมดเป็นความผิดของริวงะแท้ๆ" ฮิซาโตะบ่นพึมพำขณะกำลังนั่งถอนหญ้าอยู่

แต่แล้วริวงะก็มาได้ยินพอดี "ได้ยินว่าแกกำลังบ่นถึงฉันอยู่รึ" พวกริวงะต่างพากันรุมล้อมฮิซาโตะ
"จำเอาไว้ซะ นี่แหล่ะตราบใดที่ฉันยังเป็นเด็กเรียนดีเป็นตัวแทนของโรงเรียนก็ไม่มีใครเชื่อว่าฉันเป็นคนทำ
และยิ่งพ่อฉันเป็นตำรวจชั้นผู้ใหญ่ด้วยยิ่งไม่มีใครกล้าทำอะไรฉันหรอก" ริวงะว่าจบก็ต่อยฮิซาโตะล้มลงไป
แต่พวกริวงะต่างก็เข้ามารุมซ้อมฮิซาโตะเสียจนน่วมไปทั้งตัว
"แล้วจำไว้ด้วยนะเว้ย พรุ่งนี้ต้องเอาเงินค่าที่แกจะไม่ต้องโดนอัดมาด้วย 3 แสนเยน
ไปขโมยของพ่อแม่แกมาได้เลย และถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร แกเจ็บหนักกว่านี้แน่"

"ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเราด้วยนะ" ฮิซาโตะเดินกลับบ้านที่สองข้างทางค่อนข้างสลัวมีเพียงแสงสว่างจากเสาไฟฟ้า

เท่านั้น
ขณะที่ฮิซาโตะเดินเตร็ดเตร่น้อยใจในชะตากรรมของตนเท้าของเขารู้สึกได้ว่าเตะกับอะไรบางอย่าง
เขาหยิบอะไรบางอย่างขึ้นมา มันเป็นตุ๊กตาผ้าที่บัดนี้มันกลับมอมแมมและเต็มไปด้วยรอยเปื้อนมากมาย
"ตุ๊กตานี่แปลกๆแฮะ ไม่มีหน้าแต่แต่งตัวแปลกดี" ฮิซาโตะว่าพลางหยิบตุ๊กตาขึ้นมาดู แต่แล้วเขาก็รู้สึกได้ว่า
ข้างหลังมีใครอยู่ ร่างสูงใหญ่ราวๆ 2 เมตรสวมชุดดำแต่ถูกพันไว้ด้วยหนามกุหลาบตามตัว
ตาโปนและมีตาที่สามบนหน้าผาก ฟันเล็กและคุดเห็นแต่เหงือกแดงๆดูน่ากลัวมาก
"เหวอๆๆๆๆ" ฮิซาโตะร้องตกใจแทบสิ้นสติ "ปะ...... ปีศาจ"
"ก็ปีศาจน่ะสิ นายน่ะสิทำตกใจไปได้ นายเป็นคนปล่อยฉันออกมาเองแท้ๆ" ปีศาจตนนั้นกล่าว
"ว่าไงนะ........ หรือว่านายออกมาจากตุ๊กตาตัวนี้" ฮิซาโตะยังคงตกใจพยามยามเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่
"ก็ใช่น่ะสิ ฉันชื่อ ฟิลร์ เป็นปีศาจที่สิงสู่ตุ๊กตาตัวนี้" ปีศาจตนนั้นแนะนำตัว
"ฮะฮะ บ้าน่ะนายจะมาเฝ้าตุ๊กตาเก่าๆตัวนี้ทำไม" ฮิซาโตะถาม
"ก็เพราะนายไม่รู้น่ะสิ ถึงได้คิดว่ามันเป็นตุ๊กตาธรรมดาๆ แต่เอาเถอะฉันจะสอนวิธีการใช้ของเล่นสนุกๆของพวกปีศาจให้"

"ยอดไปเลยแฮะ" ฮิซาโตะกำลังตื่นเต้นถึงสิ่งที่ปีศาจตนนั้นบอก จึงพาฟิลร์เข้ามาในบ้านโดยที่ไม่มีใครเห็นฟิลร์เลย
ยกเว้นฮิซาโตะคนเดียว "หึหึหึ แค่นายเขียนชื่อใครก็ได้ที่เคยเห็นหน้ามาก่อนลงบนหน้าตุ๊กตา อีก 13 วินาที
ตุ๊กตาตัวนั้นก็จะแทนตัวเป็นคนๆนั้นขึ้นมาแทน แล้วทีนี้นายจะแก้แค้นใครก็ตามสบาย หึหึหึ"
ฟิลร์อธิบายวิธีการใช้ตุ๊กตาตัวนี้ ฮิซาโตะที่ได้ฟังอยู่ก็เริ่มเขียนชื่อ ของริวงะลงไป แล้วนั่งรอ 13 วินาทีอย่างใจจดใจจ่อ
แต่แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย" ฮิซาโตะกล่าว
"หึหึ ทีนี้ตัวนั้นก็คือคนที่ชื่อริวงะแล้ว นายจะทำอะไรเขาก็เชิญได้เลย ตามสบาย" ฟิลร์อธิบายให้ฮิซาโตะฟัง

ฮิซาโตะเริ่มระบายความคับแค้นในใจโดยต่อยไปที่ลำตัวของตุ๊กตาตัวนั้น จากนั้นก็ทั้งทุบทั้งเหยียบใส่ตุ๊กตาตัวนั้น
ราวกับอัดอั้นความโกรธภายในใจออกมา ฟิลร์ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่นั่งยิ้มแบบปีศาจอยู่เงียบๆ

เช้าวันรุ่งขึ้น
"เฮ้อ ได้ระบายความโกรธออกไปแบบนั้นมันรู้สึกดีจริงๆ ราวกับว่าความอัดอั้นตันใจมันหายออกไปหมดเลย"
ฮิซาโตะกล่าวอย่างอารมณ์ดีกับฟิลร์ "อ๊ะ แย่แล้ว ลืมเอาเงินไปให้พวกริวงะ แย่แล้ว โดนอัดแน่ๆ"
"หึหึ ไม่ต้องหรอก ลองไปหาเจ้านั่นดูแล้วจะรู้เอง"

"หา ว่าไงนะ คุณริวงะตายแล้วหรอ" ลูกน้องคนหนึ่งของริวงะกล่าวอย่างไม่น่าเชื่อ
"เออ พวกฉันเองก็ไม่อยากเชื่อนักหรอกนะ แต่ฉันเห็นมาเองกับตาเลย" ลูกน้องคนสนิทของริวงะอธิบาย
"ทำไมวะ คุณริวงะโดนใครเล่นงานหรอ" ลูกน้องคนเดิมถาม
"ไม่มี เมื่อคืนพวกฉันนั่งกินเหล้ากับคุณริวงะ แล้วจู่เขาก็ลุกขึ้นแล้วเริ่มบนว่า 'ปวดท้องๆ' แล้วลงไปดิ้นกับพื้น
แล้วเริ่มบ่นว่า 'ปวดหัว ปวดไปทั้งตัวเลย' แล้วอยู๋หัวคุณริวงะก็เริ่มบุบ ขาอยู่ๆก็หัก ร่างหักไปหมดทั้งตัวเลยว่ะ"
คนสนิทของริวงะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

ฮิซาโตะได้แต่ยืนฟังอยู่ห่างอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินเช่นกัน "ไม่นึกว่า ตุ๊กตานั่นจะทำอะไรแบบนั้นได้จริงๆ"
"หึหึ บอกแล้วไง ถ้านายมีตุ๊กตานี้อยู่ นายไม่ชอบหน้าใครก็เล่นงานมันได้ทุกคน" ฟิลร์พยายามพูดยั่วยุ
ซึ่งก็ได้ผล ฮิซาโตะเริ่มคิดอะไรบางอย่างขึ้นในหัวพลางเดินเข้าไปในกลุ่มลูกน้องของริวงะ
"น่าเสียดายจริงๆนะ ถ้าเจ้าริวงะมันมายุ่งกับฉันก่อน อาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้" ลูกน้องของริวงะได้ฟังดังนั้น
จึงกระชากคอเสื้อแล้วต่อยเข้าใส่ฮิซาโตะทันที แต่ฮิซาโตะกลับไม่ได้กลัวเกรงอะไรเลยกลับแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย

1 เดือนผ่านไป
นับตั้งแต่วันนั้นก็เริ่มมีแต่คนเคารพกลัวเกรงฮิซาโตะมากขึ้น เพราะถ้าใครคิดจะหาเรื่องฮิซาโตะย่อมจะมีอันเป็นไปทุกราย
ด้วยเพราะอิทธิพลของตุ๊กตาสาปแช่งที่ฮิซาโตะถือครองอยู่ ฮิซาโตะจึงเป็นคนที่ถูกเคารพนับถือมากที่สุดในโรงเรียน
"ว่าไงจ๊ะ ทามาโกะจัง ไปเที่ยวกับฉันคืนนี้ไหม" ฮิซาโตะเชิญชวน "มะ.... ไม่ดีกว่าจ๊ะ วันนี้ฉันมีธุระน่ะ" ทามาโกะปฏิเสธ
"ปฏิเสธฉันมันจะดีเร้อ คืนนี้เธออาจจะเป็นอะไรไปก็ได้นะ" ฮิซาโตะข่มขู่ ทามาโกะมีท่าทีกระอักกระอ่วมใจอย่างเห็นได้ชัด
"ตะ.... ตกลงจ๊ะ ฉันไปก็ได้" "ต้องแบบนี้ซี่ เราไปสนุกกันให้สุดเหวี่ยงไปเลย" ฮิซาโตะพลางลากทามาโกะไปกับตนเอง
"เฮ้ย ทาเคชิ ช่วยลอกการบ้านให้ฉันด้วยนะโว้ย ไม่งั้นเจอดี" "อาจารย์ครับ ถ้าผลสอบคราวนี้ไม่เป็นที่น่าพอใจของผม จะ

หาว่าผมไม่เตือนไม่ได้นะครับ"
ฮิซาโตะเริ่มข่มเหงและอวดเบ่งไปทั่ว

ขณะเดียวกันที่บ้านของฮิซาโตะเอง
น้องสาวของฮิซาโตะแอบเข้าไปในห้องของฮิซาโตะแล้วเธอก็พบตุ๊กตาที่แต่งตัวแปลกและไร้ใบหน้า
"พี่แอบเก็บตุ๊กตาไว้ไม่แบ่งเรามั่งเลย ต้องยึดซะให้เข็ด" น้องสาวของฮิซาโตะนำตุ๊กตาตัวนั้นไปใส่แว่น
และจับแต่งตัวให้เหมือนฮิซาโตะเปี๊ยบ "ไม่ค่อยเหมือนแฮะ" เธอจึงเขียนชื่อฮิซาโตะลงไปบนหน้าตุ๊กตาตัวนั้น
แล้วเธอก็หอบตุ๊กตาตัวนั้นออกไปเล่นข้างนอก แต่กลับสะดุดก้อนหินจนตุ๊กตาลอยกระเด็นตกลงบนพื้นอย่างแรง
น้องสาวของฮิซาโตะพยายามจะตามไปเก็บแต่มีรถยนต์วิ่งผ่านมาเหยียบที่หัวของตุ๊กตาเข้าอย่างจัง

อีกด้านหนึ่ง ฮิซาโตะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "อ๊ากกกกกกกกก นี่มันอะไรกัน ฟิลร์แกทำอะไรฉัน?"
"หึหึ ฉันไม่ได้ทำอะไรหรอก น้องสาวนายต่างหาก" ฮิซาโตะได้ฟังก็เข้าใจทุกๆอย่างก่อนที่หัวของฮิซาโตะ
เริ่มบุบแล้วแตะดัง โพล๊ะ ราวกับลูกโป่งแตก ฟิลร์กล่าวทิ้งท้ายกับฮิซาโตะ "ไม่ต้องห่วงหรอก น้องสาวนายก็รอนายอยู่แล้ว"

ก่อนหน้าเหตุการณ์ของฮิซาโตะ
"กรี๊ดๆๆๆๆ แกตัวอะไรน่ะ.... ไอ้ปีศาจ กรี๊ดดด" น้องสาวของฮิซาโตะกรีดร้องเมื่อได้เห็นฟิลร์
"เธอสินะ ที่แตะต้องตุ๊กตาตัวนั้น ฉัน....." ยังไม่ทันที่ฟิลร์จะพูดอะไร น้องสาวฮิซาโตะก็ช็อคตายเสียแล้ว

"ว้า แบบนี้ก็ต้องหาเจ้าของคนใหม่แล้วสิเนี่ย" ฟิลร์ว่าพลางหยิบตุ๊กตาบินขึ้นฟ้าแต่ทว่าตุ๊กตากลับหลุดมือ
หล่นลงไปแถวๆทวีปเอเชีย "อ๊ะ แย่ล่ะสิ..... หึหึหึ ไม่สิน่าสนุกตะหาก" ฟิลร์กล่าวพยางแสยะยิ้มออก

ตุ๊กตานั้นแต่งชุดของเด็กผู้ชายไม่มีผมและใบหน้า จะมีก็เพียงรอยชื่อจางๆบนใบหน้า
ตุ๊กตาที่เขียนชื่อใครลงไปก็จะสามารถเล่นงานคนที่คุณต้องการได้
หากคุณเก็บได้ จะเก็บส่งคืนให้เจ้าปีศาจหรือจะเก็บไว้ใช้งานเองเล่า?