Death Coin

เนื้อเรื่อง

จักรกฤษณ์ชายหนุ่มที่มีชีวิตอาภัพ เขาเรียนจบด้วยผลการเรียนที่คาบเส้นมาตลอด เมื่อเรียนจบมาเขาก็ไม่มีงานทำ แต่เขาได้หลงรักสาวคนหนึ่งชื่อ แพร แต่ว่าเขาก็ถูกปฏิเสธความรักจากแพร ด้วยเพราะเขาไม่มีหน้าที่การงานที่มั่นคง เขากลุ้มใจมากเพราะเงินที่เหลืออยู่ก็ใกล้จะหมดลง แถมหนี้สินต่างๆก็ประดังเข้ามา

เวลาประมาณ 19.00 น.
จักรกฤษณ์เดินออกมาจากอพาร์ตเมนท์ที่เขาพักอยู่ พลันก็สวนกับเจ๊เจ้าของอพาร์ตเมนท์เข้า
"ไอ้จักร ลื้อติดค่าเช่าอั๊วมาสามเดือนแล้วนะ เมื่อไหร่จะมีจ่าย" เจ๊เจ้าของทักขึ้น
"โธ่ เจ๊เดือนนี้ผมไม่มีจริงๆ ขอผลัดไปอีกเดือนก็แล้วกัน"
"ไม่ได้ๆ ลื้อค้างค่าเช่ามาสามเดือนแล้ว ลื้อต้องจ่ายอั๊วภายในสามวันนี้ ถ้าไม่มีก็ไสหัวออกไปจากอพาร์ตเมนท์อั๊วซะ" เจ๊เจ้าของยื่นคำขาด

จักรกฤษณ์ออกมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ในใจเขาครุ่นคิดอยู่เกี่ยวกับเรื่องเงินที่เขาจะต้องใช้ประทังชีวิต ไหนจะค่าเช่าอีกล่ะ ในหัวเขามันมืดมนไปหมดไม่รู้จะทำอย่างไร ด้วยความเหม่อลอยของเขาทำให้เดินไปชนกับชายขอทานผู้หนึ่งเข้า
"ขอโทษนะพี่ชาย" ขอทานคนนั้นพูดด้วยเสียงแหบพร่า และมีท่าทีที่ร้อนรนราวกับจะหาใครสักคนเป็นที่พึ่ง
เป็นขอทานที่เสื้อผ้านั้นบ่งบอกว่าแต่ก่อนสภาพของมันนั้นเป็นเสื้อผ้าที่มีราคาและทันสมัย แต่ขณะนี้มันเป็นเพียงผ้าขี้ริ้วดีๆผืนหนึ่งเท่านั้น รูปร่างท่าทางของเขาน่าจะมีอายุมากกว่าจักรกฤษณ์เสียด้วยซ้ำ

"เดินระวังๆหน่อยสิ" จักรกฤษณ์พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว
"หึหึหึ พี่ชาย ท่าทางจะมีความทุกข์นี่" ขอทานคนนั้นมองมาที่จักรกฤษณ์
จักรกฤษณ์เองก็รู้สึกไม่ไว้ใจขอทานผู้นั้นเช่นกัน
"ไม่ต้องกังวลไปหรอกพี่ชาย พี่ชายอยากสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาบ้างไหม"
จักรกฤษณ์ประหลาดใจในสิ่งที่ขอทานคนนั้นพูดออกมา
"แล้วขอทานอย่างแกจะมีปัญญาทำให้ฉันสมหวังหรือไง" จักรกฤษณ์ถามกลับไป
"หึหึ พี่ชายรับสิ่งนี้ไว้" ขอทานคนนั้นคว้าเหรียญมาให้จักรกฤษณ์
"และพี่ชายอยากได้อะไร เพียงขอกับเหรียญนี้ พี่ชายจะสมหวังทุกอย่าง แต่ว่า......" ขอทานคนนั้นพูดและเงียบไป
"ถ้าพี่ชายขอมากจนเกินไป เหรียญนี้จะเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ชายขอไว้คืนมา แม้กระทั่งชีวิตของพี่ชาย" ขอทานกำชับจักรกฤษณ์อย่างหนักแน่น
จักรกฤษณ์นำเหรียญมาพิจารณาดู มันเป็นเหรียญห้าบาทที่ดูเก่ามาก ที่เหรียญมีคราบขุ่นมัวคล้ายๆกับมีคราบเลือดเปื้อนอยู่
"หึ ไอ้เหรียญสกปรกๆแบบนี้น่ะหรือ จะทำให้ฉันสมหวังได้"
จักรกฤษณ์เงยหน้าขึ้นมาพูด แต่ทว่าขอทานคนนั้นได้หายไปเสียแล้ว

จักรกฤษณ์รีบวิ่งกลับมายังอพาร์ตเมท์อีกครั้ง เขากลับขึ้นไปที่ห้องนั่งลงหลังติดกับผนัง จักรกฤษณ์ก้มมองดูเหรียญที่เขาได้มาจากขอทาน "ห้าบาท มันจะช่วยให้เราสมหวังยังไงกัน แค่ข้าวแกงสักจานยังซื้อไม่ได้เลย"
จักรกฤษณ์พึมพำอยู่คนเดียว "เอาซี ถ้าทำให้ฉันสมหวังได้จริงล่ะก็ ลองทำให้ฉันได้งานทำเสียสิ แต่คงไม่มีทางหรอก"
จักรกฤษณ์คิดในใจพร้อมกับกำเหรียญไว้ก่อนจะเผลอหลับไป

รุ่งขึ้นจักรกฤษณ์ร้อนรนตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ "ฮัลโหลครับ จักรกฤษณ์ครับ....... หา! ว่าไงนะครับ.....
จะรับผมเข้าทำงานหรือครับ ครับๆ ขอบคุณมากครับ" จักรกฤษณ์ดีใจมากในที่สุดเขาก็ได้งานทำแล้ว
"งั้นไอ้ที่ขอไปกับเหรียญนี่ก็จริงน่ะสิ บ้าน่า ไม่มีทาง ถ้างั้นถ้าขอได้จริงฉันอยากจะคืนความสัมพันธ์ของฉันกับแพรให้กลับมาเหมือนเดิมเถอะ"
จักรกฤษณ์เข้าไปบรรจุเป็นพนักงานในบริษัทและเดินออกมาด้วยสีหน้าชื่นมื่นแต่เขาก็ชนกับใครบางคน
"อุ้ย ขอโทษค่ะ....... อ้าว กฤษณ์เองหรอ เราแพรไงไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" ถึงเขาจะไม่ได้เจอแพรมานาน
แต่แพรก็ยังสวยไม่ต่างไปจากตอนที่เขายังเรียนอยู่ที่มหา'ลัย

จักรกฤษณ์เริ่มรู้แล้วว่าสิ่งที่เขาขอมา เหรียญนี้จะทำให้สมหวังทุกอย่าง เขาจึงเริ่มขอในสิ่งที่เขาอยากได้มาตลอด
แม้แต่เรื่องบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อก็กลับเป็นไปได้ เขาได้เป็นหัวหน้าวิศกรที่เก่งและมีฝีมือทั้งๆที่ไม่เคยเรียนมาด้านนี้เลย
ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับแพรก็ดีขึ้นเรื่อยจนถึงขั้นแต่งงานกัน กลายเป็นคู่แต่งงานที่น่าอิจฉาที่สุดในหมู่เพื่อนรุ่นเดียวกัน
มีลูกด้วยกัน 2 คนมีบ้านหลังใหญ่โต มีทุกอย่างเพรียบพร้อมและเต็มไปด้วยความสุข เป็นครอบที่สมบูรณ์แบบที่สุด

แต่แล้วช่วงเวลาพลิกผันก็ได้เริ่มขึ้น เมื่อวันหนึ่งจักรกฤษณ์ได้พบกับเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดขึ้น
"หา ว่าไงนะ ฐานตึกเกิดทรุดงั้นเรอะ" "ค่ะ เกิดแผ่นดินไหวเกิดถึงแม้จะไม่แรงมาก แต่ว่าตึกที่บริษัทเราสร้างขึ้นเกิดทรุดตัวหมดเลยค่ะ"
"โธ่ บ้าเอ๊ย" จักรกฤษณ์สบถอย่างหัวเสีย แต่ว่าเขาก็ได้รับข่าวไม่ดีอีก "อะไรนะ ไอชัยหัวหน้าแผนกมันยักยอกเงินบริษัทเราเรอะ"
"ครับ เราตรวจสอบดูแล้วพบว่าเงินถูกยักยอกไป ซึ่งตรงกับช่วงที่คุณพิชัยขอลาหยุดพักร้อนพอดีครับ"
"โธ่เว้ย เจ๊ง เจ๊ง บริษัทนี้เจ๊งแล้ว" จักรกฤษณ์กล่าวอย่างเลือดขึ้นหน้า บริษัทที่เขาสร้างขึ้นมากับมือ
มันพังพินาจไปอย่างไม่ใยดี จักรกฤษณ์คิด 'อย่างน้อยเราก็ยังมีลูกเมียคอยอยู่เคียงข้างเรา กลับบ้านไปพักผ่อนเสียหน่อยดีกว่า'
แต่ทว่าเขากลับได้รับข่าวที่ไม่สู้ดีที่ประเคนเข้ามาดั่งทะเลมรสุม
"ผมได้รับแจ้งมาว่ามีคนถูกข่มขืนในซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง จนกระทั่งเราติดต่อคุณมาได้เนี่ยแหล่ะครับ" ตำรวจนายหนึ่งกล่าว
จักรกฤษณ์ทันทีที่ได้ยินว่าภรรยาตนถูกข่มขืนก็ยิ่งช็อคหนักเข้าไปอีก "อาการของเธอตอนนี้คงจะหวาดกลัวกับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก ตอนนี้ผมอยากจะขอรับตัวเธอไปบำบัดที่โรงพยาบาลน่ะครับ" แพทย์กล่าวกับจักรกฤษณ์

ในใจของจักกฤษณ์เริ่มนึกถึงคำของชายขอทานที่ได้กล่าวทิ้งท้ายกับเขาไว้ "ถ้าพี่ชายขอมากจนเกินไป
เหรียญนี้จะเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ชายขอไว้คืนมา แม้กระทั่งชีวิตของพี่ชาย" เขานึกถึงลูกขึ้นมาก่อนสิ่งอื่นใด
เขารีบตรงดิ่งไปยังบ้านของเขา แต่ทว่าสายไปเสียแล้ว เกิดไฟไหม้ที่บ้านของเขาและลูกของเขาก็ติดอยู่ชั้นบน
ที่ติดเหล็กดัดไว้ทำให้ไม่สามารถออกมาได้ และไฟได้ยิ่งโหมแรงขึ้นจนเจ้าหน้าที่ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้
จักรกฤษณ์ต้องยืนเห็นภาพที่ลูกทั้งสองของเขาถูกไฟคลอกตายไปต่อหน้าต่อตา

บัดนี้เขาไม่เหลืออะไรแล้วทั้งเมียและลูก เขาสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างเพราะอำนาจของเหรียญปีศาจ
จักรกฤษณ์ขับรถอย่างรวดเร็วและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆพลางพูดพึมพำกับตัวเอง
"แก ไอ้เหรียญปีศาจ แกเอาทุกอย่างไปจากฉันแล้วนี่ ทำไมแกไม่เอาชีวิตฉันไปด้วย เอาซี่ เอาไปเลย
ฆ่าฉันซี่ แน่จริงเอาชีวิตฉันไปอยู่กับลูกเมียฉันด้วยสิ ฆ่าฉันเลย ฆ่าฉันสิ ไอ้ปีศาจ"
ทันใดนั้นรถบรรทุกก็แหกโค้งพุ่งเข้าใส่รถของจักรกฤษณ์ จักรกฤษณ์หักหลบสุดชีวิตแต่ทว่า
เอี๊ยดดดดด.......... โครม!!!

จักรกฤษณ์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น อา เขาอยู่ที่โรงพยาบาล เขายังไม่ตายอีกรึนี่ แต่ว่า ความเจ็บปวดที่ได้จาก
การสูญเสียสิ่งที่รักนั้นหนักหนานัก เขาอยากให้สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเรื่องฝันไป มือของเขายังคงกำเหรียญ
ไว้แน่น เขาขอความปรารถนาของเขาลงไป 'ได้โปรดเถอะ ขอให้ทุกๆสิ่งที่ฉันเสียไปกลับคืนมาด้วยเถอะ'

เวลา 5 ทุ่ม 55 จักรกฤษณ์ยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงพยาบาล ความรู้สึกของเขาตอนนี้แทบไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น
เขารู้สึกเลื่อนลอย จักรกฤษณ์ค่อยปีนขึ้นไปเหยียบบนกำแพงเตี้ยๆที่ระเบียง เขาดูเหม่อลอยและไร้สติเสียแล้ว
ร่างของจักรกฤษณ์ค่อยๆหล่นลงจากตึกตามแรงโน้มถ่วงของโลก พริบตาเดียวเสียงดัง ตุบ ร่างของจักรกฤษณ์
หล่นลงมาหัวกระแทกกับพื้นปูนหัวแตกจนมีก้อนสมองไหลออกมายังเต้น ตุบ ตุบ อยู่เล็กน้อยก่อนจะหยุดการทำงานไป

ที่ตึกร้างแห่งหนึ่ง ชายขอทานคนเดิมดื่มเหล้าและพร่ำเพ้อออกมา
"ฮะฮะฮะ แกไอ้เหรียญปีศาจ แกจะทำให้คนที่เป็นเจ้าของสมความปรารถนาทุกอย่าง"
"แต่ว่าแกจะเอาคืนทุกสิ่งทุกอย่างทีหลัง ไอ้เหรียญปีศาจ แกจ้องจะทำลายสิ่งที่รักของคนๆนั้น"
"โชคยังดีที่ข้าฉลาด แกทำอะไรข้าไม่ได้ ฮะฮะ ข้าเก่งกว่าแกเฟ้ย"
ขอทานพูดพลางยกขวดเหล้าขึ้นดื่ม แต่ทว่า เสาเหล็กที่ถูกตรึงค้างไว้กับโซ่เกิดขาดขึ้น
เสาเข็มแหลมๆขนาดยักษ์พุ่งเข้าเสียบเข้าที่กะโหลกศีรษะของขอทานผู้นั้นอย่างน่าสยดสยอง

เหรียญนั้นมีลักษณะเป็นเหรียญห้าบาทและมีคราบขุ่นเหมือนเป็นคราบเลือดติดอยู่ มันยังคงวนเวียนอยู่ในมหานครแห่งนี้และรอเวลาที่จะมีผู้เก็บมันที่จะกลายเป็นเหยื่อสังเวยชีวิตให้แก่มันต่อไป

ว่าแต่............. คุณเคยเจอเหรียญที่กล่าวมาข้างต้นบ้างไหม?