ปุณณ์
“พอใจเหรอ
ฉันไม่เคยพอใจหรอก ยิ่งเห็นความจองหองของเธอ ท่าทีที่หยิ่งในศักดิ์ศรี
ทั้งๆที่แถบจะไม่เหลือให้หยิ่ง ฉันยิ่งอยากจะเอาชนะ ยิ่งได้ยินว่าเธอยังอาลัยอาวรณ์มันขนาดนั้นฉันยิ่งอยากจะเอาชนะ”
มิน
“ตบอีกสิ ตบอีก ในครัวมีมีดนะ
ที่ตัวนายก็มีไม่มช่เหรอ หยิบออกมาเลย เอามาแทงมาที่ตรงนี้ แค่กดลงมาทุกอย่างก็จบ
นายเองก็เหนื่อยไม่เหรอ เหนื่อยกับภาระอย่างฉัน นี่ไงมาทำให้จบๆกัน”
วีร์
“แล้วไอ้ผู้ชายที่มันด่าผู้หญิงว่าร่านได้หน้าตาเฉยเนี่ยมันยังเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ชายได้อีกเหรอ
หึ ตามมาโวยวาย มาระรานเขา ทั้งๆที่อยากให้ผู้หญิงกลับไปหาใจจะขาด ไม่รู้เหรอว่าทำไมผู้หญิงเขาถึงไม่เอามึง
เพราะมึงมันอ่อนไงไอ้ควาย”
########## คำเตือนนะคะ นิยายเรื่องนี้อาจมีคำหยาบบ้างเล็กน้อยถึงปานกลาง ยังไงก็ไตร่ตรองด้วยนะคะ อะไรนำไปเป็นตัวอย่างได้ อะไรควรปล่อยให้มันเป็นแค่นิยายเนาะ แล้วก็ที่สำคัญมากๆคือ บุคคลในภาพไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้นะคะ เราเอามาแค่เพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้นคะ
########## สุดท้ายนี้ขอบคุณที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณที่มาร่วมเป็น "นักอ่าน" ของเรา ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วย จะพยายามปรับปรุงและพัฒนาตัวเองให้มากขึ้นในทุกวันคะ ขอบคุณคะ :D
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น