จงรักและภักดี ไฮอะซินท์ [Hyacinth] Bl Mpreg

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้มีการใช้ถ้อยคำหยาบคาย ความรุนแรงและการบรรยายถึงเลือดรวมไปถึงการฆาตกรรม หากใครมีจิตใจอ่อนไหวเป็นโรคหัวใจหรือสตรีมีครรภ์ขอแนะนำอย่าอ่านในส่วนของตอนที่มีคำเตือน

—————++++++++++—————

นิรันดร์ ผู้เกิดมาพร้อมกับภาวะเพศกำกวมซ้ำร้ายยังเป็นโรคผิวเผือกที่พวกคนเล่นของทั้งหลายต่างอยากได้อวัยวะมาประกอบพิธี อีกทั้งยังเขาเองก็เป็นพ่อมดขาว จนสุดท้ายต้องหลบหนีไปอยู่ในป่าลับแลที่จะเปิดทางในคืนจันทร์ทรงกลดเท่านั้น จนกระทั้งมีอยู่วันหนึ่งได้มีเด็กชายสภาพมอมแมมหลุดเข้ามาในป่าแห่งนี้

ดอน ชายผู้เกิดมาพร้อมกับโชคที่ดีจนน่าประหลาด ทุกครั้งที่เกือบถูกสังหารก็มักจะรอดตายมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ทว่าความทรงจำในวัยเด็กนั้นเลือนรางมีเพียงความทรงจำเกี่ยวกับคนคนหนึ่งและสีขาวสะอาดเท่านั้นที่เขายังคงจดจำจนความทรงจำนั้นถูกฉายชัดทุกครั้งในห้วงฝัน

—————++++++++++—————

Hyacinth

ดอกไม้ที่มีตำนานอันน่าเศร้า 

แต่มีสิ่งหนึ่งที่น่ายกย่องคือการซื่อสัตย์ต่อใจของตนเอง

.

.

.

—————++++++++++—————

นิรันดร์

“สำหรับฉันเธอก็เป็นแค่เด็ก ต่อให้นายตัวสูงใหญ่ขนาดไหนก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี“

.

.

.

ดอน

“แหม ก็ผมไม่อยากเป็นเด็กในสายตาคุณเสียหน่อย ตอนนี้ผมโตพอที่จะดูแลคุณแล้วนะ“

.

.

.

“ทำไมต้องเป็นดอกไฮอะซินท์สีฟ้า“

“เพราะมันคือสิ่งที่ผมมีให้คุณเพียงคนเดียวเท่านั้น“

.

.

.

“มั่นคงในรัก เพื่อเพียงคนเดียว”

—————++++++++++—————