เมรีในร้านหนังสือ

ระกานั่งบนบันไดเทอร์เรซ ตบพื้น "มาเร็ว มานั่งด้วยกัน" เมรีล้มตัวนอน เอาหัวเกยตักระกา เมรีหลับตาพริ้ม ความสุขของเมรีช่างง่ายดาย ได้หนุนตักคนที่มันรัก แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้ว 

ในร้านหนังสือของระกา เมรีชอบนอนใต้โต๊ะ ขดตัวอยู่ในที่แคบๆ ทั้งที่ตัวมันออกจะใหญ่ กับเขา... ระกาได้กลิ่นมันมาพักใหญ่ ดอกไม้ซึ่งอยู่ตรงนั้น เธอทำเป็นไม่เห็นแต่มันมีอยู่ และกำลังเบ่งบาน - ดอกไม้แห่งความรู้สึกระหว่างเขากับเธอ ถ้อยคำแสนซื่อคือธนูมุ่งสู่เป้าหมาย มันเต็มไปด้วยพละกำลังและแรงปรารถนา 

----------- 

ผู้เขียน : อุรุดา โควินท์ 

Readed ได้รับอนุญาตจากผู้แปลในการเผยแพร่และจัดจำหน่ายในประเทศไทย