Tears And Happy | KRISYEOL

Tears And Happy

 "สวัสดีครับ เอ่อ..คุณพู่ ชานเลี่ย"

 "ครับสวัสดีครับ"

 

"วันนี้มาปรึกษาปัญหาอะไรครับ"

"เคยตกหลุมรักใครเพียงเดินผ่านกันในระยะเวลาสั้นๆมั้ยครับ?"

"ฮ่ะๆ ใครๆก็เคยครัยคุณชานเลี่ย นี่เป็นปัญหาความรักยอดฮิตเลยทีเดียวครับ(หัวเราะ) คุณลองเล่าความเป็นมาได้มั้ยครับ"

"อ่า.. ได้ครับ ผมชื่อพู่ ชานเลี่ย เมื่อตอนอายุ14 ผมอยู่เเค่ม.3.."

"ว้าว ตอนนี้คุณคงไม่ได้เป็นเด็กอายุ14ที่โทรมารายการวิทยุใช่มั้ยครับ?"

"ครับ ตอนนี้ผมอายุ17เเล้ว"

"อ่อ ผ่านมา3ปีเเล้วสิครับ เชิญเล่าต่อได้ครับ"

"ผมใช้ชีวิตที่เกิดมา14ปีอย่างน่าเบื่อ ทุกวันผมเจอเเต่เรื่องเย่ๆซ้ำๆจนผมเริ่มชินชาเเล้วมันก็กลายเป็นเเผลเป็น.. ผมโดนคนที่บ้านด่าทอว่าไม่น่าเกิดมาบ้างล่ะ บอกว่าผมโง่เรียนไปก็เสียเงินพวกเขาเปล่าๆ วันไหนที่ผมโดนเพื่อนที่โรงเรียนเเกล้งเอาซุป เอาอาหาร หรือขยะเปียกมาราดตัวผมจนผมมีกลิ่นเหม็นเน่า ฮ่ะๆ ตอนนั้นผมมีฉายาว่าเจ้าขยะเปียกด้วยล่ะ พอมีกลิ่นเหม็นเน่ากลับบ้านเเม่ก็จะทุบตีผมว่าไปเล่นที่ไหนมาเนื้อตัวน่าขยะเขยง บอกว่ารู้มั้ยว่าคนซักผ้ามันเหนื่อยนะ วันไหนพ่อเมากลับมาดึกๆ พ่อก็ชอบเข้ามาในห้องนอนผมเเล้วก็.."

"คุณพ่อของคุณเข้ามาทำไมครับ..?"

"เขาเข้ามาข่มขืนผม.. อ่าผมลืมบอกเขาไม่ใช่พ่อเเท้ๆของผมครับ เขาเป็นพ่อเลี้ยง พ่อเเท้ๆของผมผมไม่รู้หรอกครับว่าเขาอยู่ที่ไหนเพราะผมเกิดมาก็ไม่เคยเห็นเขาเลย.."

"คุณโอเครึเปล่าครับ"

"ไม่เลยครับ.."

"อ่า..นั่นสินะครับ เเล้วคุณได้เเจ้งความรึเปล่าครับ"

"ไม่ครับ ผมรู้ดีถึงผมเเจ้งความ กฎหมายก็คงเเค่ปรับ เเต่ความรู้สึกของผมมันเอากลับมาไม่ได้หรอกครับ ผมโดนข่มขืนมาตั้งเเต่อายุ11ขวบ เป็นเเค่เด็กผู้ชาย ไม่สามารถท้องได้ด้วย.."

"ลองดูก็ไม่เสียหายนะครับ"

"ตอนนี้เขาตายไปเเล้วล่ะครับ เขาเเพ้พนัน เเล้วก็บอกไม่มีเงินจ่าย พวกอะไรสักอย่างจะมาฆ่าเขาพรุ่งนี้ เเต่ไม่ต้องรอพรุ่งนี้ คืนนั้นหลังผมกลับมาจากโรงเรียน ผมเปิดประตูเข้าบ้านมาก็เจอเขาเเขวนคอที่ชั้นล่าง คอจุกปาก หน้าม่วงไปหมด ตอนนั้นรู้สึกไม่มีเเรงจะยืนเลยครับ ผมทรุดตัวลงเเล้วกรีดร้อง มีน่าขยะเเขยง มันน่ากลัว น่าเกลียดมากๆเลยครับ เเล้วเเม่ผมก็วิ่งลงมา พอเเม่เห็นเเม่กระชากผมให้ยืนขึ้นเเล้วก็ตะคอกใส่ผมว่า ไอ้ลูกโง่ นั่งทำบื้ออะไร เเจ้งตำรวจสิ ผมเลยไปเเจ้งตำรวจ เเม่ทิ้งผมไว้ที่บ้านไปโรงพัก ศพของพ่อย้ายออกไปเเล้ว เค่ภาพยังติดตาผม คนในระเเวกใส่คำถามผมมากมาย ผมได้เเต่ร้องไห้ไม่ตอบใคร.."

"เเล้วหลังจากนั้นคุณเป็นยังไงบ้างครับ?"

"งานศพพ่อผ่านไป เเม่ก็บอกให้ลาออกจากโรงเรียนตั้งเเต่อายุ14ม.3เทอม2ที่ผมใกล้จะเรียนจบเเล้ว"

"ทำไมเเม่ของคุณทำเเบบนั้นกัน"

"เขาบอกเขาไม่มีปัญญาส่งเสียผมเรียนหนังสืออีกต่อไปเเล้ว เขาบอกให้ผมออกไปทำงาน เเล้ววันนั้นเเม่ก็พาผมไปที่.. ผับ"

"คุณชานเลี่ย.."

"เเม่ให้ผมไปเป็นเด็กเสริร์ฟได้3สัปดาห์ เเล้ววันหนึ่งก็มีเสี่ยคนหนึ่งมาขอซื้อผม"

"เเม่คุณว่าไงบ้างครับ"

"เเม่ถามผู้ชายคนนั้นว่าจะจ่ายเท่าไหร่ ตอนนั้นผมสงสัยมาก ผมไม่ใช่สินค้าซะหน่อย..."

"เเล้วสุดท้ายเเม่คุณได้ขายคุณให้ผู้ชายคนนั้นมั้ยครับ"

"ขายครับ.. เเละเขาคือคนที่ผมชอบมาจนทุกวันนี้.."

TALK ; สวัสดีค่ะ ฟิคนี้เราเขียนในโทรศัพท์นะ มันเลยดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ เเต่ถ้าใครอยากสมัครมาลงนิยายให้เราก็เม้นบอกได้นะคะ หรือDMมาที่ทวิตเรา @galaxyofyeol นะคะ 

 เรื่องนี้ก็ออกเเนวดราม่าค่ะ ไม่ชอบสามารถกดออกได้นะ;^; มีเนื้อหาคำหยาบมากค่ะ555555 พระเอกฟิคก็ตามนั้นค่ะ.. น่าจะดูออก55555 

   

 ใครที่หลงเข้ามาอ่าน ก็ขอบคุณมากๆค่ะ ตามคอมเซปของเรานะคะ เราเขียนเพราะอยากเขียน จะม้นไม่เม้นก็ได้ค่ะ เเค่เห็นยอดวิวกับเฟบมันก็เป็นกำลังใจเเล้วค่ะ :) 

ฝากติดตามฟิคนี้ เเละอยู่ด้วยกันไปจนจบนะคะ^^

/ #tearsky