ขวัญรักนักรบ

“พี่จะจีบหนูเหรอคะ?”

นั่นสินะ...เขานิ่งเงียบไม่ส่งเสียงตอบทว่าครุ่นคิดวนไปเวียนมาอยู่ในหัว ก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากทำเช่นนั้นหากแต่ไม่แน่ใจอีกฝ่ายจะพร้อมเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นคือ...

เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองจะพร้อม

เห็นชายหนุ่มมีท่าทีลังเลแทนขวัญจึงออกปากแสดงความรู้สึกนึกคิดของตัวเองก่อน “หนูว่า...หนูยังไม่พร้อมหรอกค่ะ อยากใช้ชีวิตของตัวเองสักพัก”

นักรบฟังเธอแล้วพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงเข้าใจ

“แต่ก็...อยากใช้เวลากับพี่แบบนี้บ้าง บางครั้ง...”

“กินข้าวน่ะเหรอ ก็ได้นะ อยากกินอะไรก็บอกถ้าเราว่างตรงกันพี่จะทำให้กินอีกหรืออยากออกไปกินข้างนอกก็ได้หมด”

แทนขวัญย่นจมูก ส่ายหน้าไปมา “ไม่ใช่ค่ะ”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นสงสัยว่าตัวเองเข้าใจความหมายผิดไปตรงไหน ยิ่งอยู่ๆ หญิงสาวก็แสดงท่าทีประดักประเดิดให้เห็นเขาก็ยิ่งใคร่รู้ มองเธออย่างจดจ่อรอฟัง

“หนูหมายถึง...” แทนขวัญคิดว่าตัวเองกำลังคิดจะทำเรื่องที่บ้าบอที่สุดในชีวิต หัวใจเต้นรัวทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น ถึงที่ผ่านมาจะพูดจาตรงไปมาอย่างใจนึกทว่าจะออกปากขอให้ผู้ชายอยู่ในความสัมพันธ์ฉันแฟนแต่ไม่ใช่แฟนกลับรู้สึกกระดากไม่น้อย ถ้าเขาปฏิเสธขึ้นมาจะทำอย่างไร ผิดหวังก็ส่วนหนึ่งแต่ที่ยิ่งกว่าคือเสียหน้า ถึงจะได้ไม่ยากแต่อีโก้หนูมันก็ค้ำคอนะคะคุณพี่...

นักรบเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมตอบเสียทีกอปรกับท่าทางที่กำลังใช้ความคิดเขาจึงเริ่มเดาความหมายที่แท้จริงเอาเอง อยากใช้เวลาด้วยแบบนี้ แต่ไม่ใช่กินข้าว...

นอกจากกินข้าวแล้วเขากับเธอยังจะใช้เวลาทำอะไรกันอีกล่ะ

ก็มีแค่...

“เอาสิ เป็นอะไรก็ได้เอาที่หนูสบายใจ”

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WARNING

ตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ในนิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงเรื่องสมมติเพื่อความบันเทิง

โปรดใช้วิจารณาญาณในการอ่าน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ลัลลภัส