รักละลานใจ

นับโอกาสต่อจากนี้รัมณีย์ขอแนะนำให้รีดเดอร์ทั้งหลายได้พบกับ...

นายช้างเผือก  เลื่องลือชา (พี่เผือก/ไอ้เผือก)

ผู้ชายธรรมดาๆ ที่มีหัวใจไว้ห่วง หวง หึง และรักเพียงแค่น้องดุจหนึ่งเพียงคนเดียว

และ

นางสาวดุจหนึ่ง  พึงตา (ดุจ)

เธอโผล่มาเขย่าหัวใจของนายช่างแห่งอู่ใหญ่ให้สั่นสะเทือนไปถึงระบบประสาท

Credit:ภาพประกอบจาก pixabay.com

 โปรยปราย

            “อุ๊ย! อย่านะ! หยุดอย่าทำดุจ” คนกำลังคิดไปไกลดีดดิ้นขัดขืนพยายามจะแกะมือตัวเองออกจากการเกาะกุมแต่แรงผู้หญิงบอบบางหรือจะสู้แรงช้างเผือกตัวดำวัยฉกรรจ์

            “อย่าดิ้นเดี๋ยวเจ็บ” คลายมือไม่ให้บีบข้อมือน้อยจนช้ำแต่กระนั้นก็แข็งแรงพอที่เธอจะดิ้นไม่หลุด “เรามาคุยกันดีๆ อย่าโวยวาย”

            “พี่เผือกห้ามทำแบบนั้นเด็ดขาดนะคะ” ดุจหนึ่งหยุดดิ้นแล้วเมื่อสัมผัสได้ว่าอุ้งมืออุ่นจัดเพียงแค่จับไม่ได้จาบจ้วงลวนลาม

            “ทำอะไร” คิ้วเข้มขมวดปม

            หญิงสาวจุปากอย่างไม่ค่อยพอใจที่เขาทำมึนแล้วทวนความจำให้ด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักจากอาการขัดเขิน “ก็...ก็แบบ...นอนด้วยกันไง”

            “พี่ตั้งใจมานอนกับดุจ”

            “พี่เผือก!”

Talk: เดี๋ยวๆ พี่เผือกง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ ดุจอย่ายอม! พี่เผือกจะได้นอนกับสาวที่ตนหมายปองหรือไม่รัมณีย์ขอเชิญท่านทั้งหลายมาร่วมลุ้นและแอบดูความใจง่ายของนายช่างเผือกไปพร้อมกันจ้า

หมายเหตุ         ‘รักละลานใจ’ เป็นนิยายหื่นๆ หาสาระไม่ได้เน้อ รัมณีย์เขียนเพื่อสนองตัณหาราคะ                   

                           ของตัวเองล้วนๆ  แต่งไปอัพไปน้าเวลารีไรท์ก็อาจมีเปลี่ยนแปลงแก้ไขมากน้อยอย่าถือสากันนะคะ

สามารถจับจองผู้ชายบ้าๆ อย่างพี่เผือกได้แล้ววันนี้ที่เมพเด้อ https://goo.gl/Q9a6C5

ปล. ขอบคุณที่แวะมาน้า

          (เนื้อหาทั้งหมดเป็นเรื่องสมมุติขึ้นผู้เขียนไม่มีเจตนาพาดพิงถึงผู้ใด หากทำให้ขุ่นเคืองใจรัมณีย์ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)

ขออนุญาตขายของค่ะ