จะบอกรักที่บาหลี

++++++++++++++++

          “ฟังนะ คุณแม่ต้องการให้พี่ไปดูตัว แล้วก็รู้ๆ กันอยู่ว่าพี่ไม่ปลื้ม ไม่ชอบคลุมถุงชน เมื่อคืนพี่เลยบอกคุณแม่ไปว่าพี่มีเมียแล้วและกำลังจะมีหลานให้คุณแม่ด้วย” ชายหนุ่มบอกเล่าเหตุผลของเขาค่อยๆ ปล่อยมือจากปากอิ่ม และสะดุ้งสุดตัวกับเสียงที่หวีดลั่น

                “แล้วมันเกี่ยวอะไรกันเล่า” บาหลีตวาดแว๊ด เอาหลังมือเช็ดปากตัวเองแรงๆ เธอแสดงกริยาให้อีกฝ่ายรู้ว่า การสัมผัสเธอเมื่อครู่มันน่าขยะแขยงที่สุด อดไม่ได้ที่จะทำให้ชายหนุ่มหมั่นไส้จนอยากแกล้งจับมาจูบเสียให้เข็ด

                “เสียงดังอีกทีคราวนี้จะลากไปจูบต่อหน้าคุณแม่เลยจะเอามั้ย”

                “ไอ้คนทุเรศ บ้ากามที่สุด!”

                “พูดงี้อยากจะลองล่ะซิ มามะ!” ขยับเข้าไปใกล้ จนต้องถอยหนี

                “บ้า! อย่ามาทำมั่วๆ แถวนี้นะ จะเอาไงก็ว่ามา ไอ้เรื่องบ้าๆ นั่นน่ะจะเอาไง” แล้วบาหลีก็ถามอีกฝ่าย วาเลนไทน์ยิ้มกริ่ม ตอบคำถามนั้นอย่างสบายอารมณ์

                “ก็ไม่มากมาย แค่ไปเป็นเมียให้หน่อยซิ”

                “ไอ้คนบ้า ประสาทรึไง พูดออกมาได้ไม่อายปาก” แก้มแดง แดงแล้วแดงอีก ไม่จำเป็นต้องพึ่งบรัชออน เพราะตอนนี้มันเด่นชัดกับคำพูดนั้น

                “จะอายทำไม คนกันเองน่า และอีกอย่างไม่ใช่เมียจริงๆ สักหน่อย บอกก่อนนี่ไม่ใช่สเป็ก ไม่ต้องห่วง แค่ตบตาคุณแม่เท่านั้นเอง แล้วจะตอบแทนอย่างงามเลย” วาเลนไทน์ยื่นข้อเสนอ แต่ประโยคเมื่อครู่โดยเฉพาะท่อนกลางทำให้ยัยตัวเล็กเดือนดาล

‘ไม่ใช่สเป็กงั้นเหรอ! คิดว่าตัวเองสเป็กเค้าล่ะซิ บอกก่อนไม่ได้ครึ่งเจ้าชายหรอกนะ’

“บาหลีไงอยากไปไม่ใช่เหรอ ถ้ายอมตกลงจะให้พ็อตเกตมันนี่ด้วยนะ เอาเปล่าโอเคป่ะ” นัยน์ตาคู่โตเบิกกว้าง แค่ได้ยินชื่อเกาะแห่งสวรรค์เธอก็แทบตัวลอย แล้วยิ่งมีเงินซับพอตก้อนโตสำหรับเที่ยวฟรีกินฟรีที่ไม่ต้องจ่ายเองสักแดงเดียว มันช่างสวรรค์รำไร

“ตกลง!” โดยไม่ต้องคิด บาหลีตัดสินใจทันที คนตัวโตอ้าปากเหวอดูยัยตัวแสบจะง่ายดายเหลือเกิน เขาคิดว่ายัยตัวแสบต้องเล่นตัวสักห้าหรือสิบนาที แต่ที่ไหนได้แค่สามสิบวินาทียัยคนนี้ก็ตอบรับข้อเสนอ

“โอเคเอาตามนั้น งั้นออกไปหาคุณแม่กัน” มือใหญ่คว้ามือเรียวไว้ฉุดให้อีกฝ่ายเดินตามไป แต่ต้องเหลียวมามองเมื่อเสียงเล็กนั้นทักท้วง

“ทำสัญญากันก่อน ไม่งั้นไม่ตกลง”

“ยังไง?”

“จ่ายมาก่อนครึ่งนึง”

“งก”

“ไม่ได้หรอก สำหรับคนกะล่อนต้องมีมัดจำ” หญิงสาวบอก และขมวดคิ้วเรียวกับคำตอบของอีกฝ่าย

“ก็ได้ ต่างคนต่างมีมัดจำเอามั้ย เกิดอยู่ๆ ได้เงินไปแล้วครึ่งนึงแล้วชิ่งหนี ไม่ตายเหรอ” วาเลนไทน์ยิ้มเล่ห์

“ก็ได้ จะให้ทำไงล่ะ?” สิ้นคำชายหนุ่มก็ลดหน้าลงก่อนจะฝังจมูกลงบนแก้มนวลกระซิบแผ่ว

“ฟอดเล็กก่อนนะ ไว้จะเอาใหญ่กว่านี้”

“อีตาบ้า!”