"ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ"
คำๆนี้เชื่อได้มากน้อยแค่ไหนกัน?
ถ้าเราใช้ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ แสดงว่าเราก็สามารถรับรู้ถึงหัวใจของคนที่เรามองตาได้ใช่ไหม...
แล้วการกระทำล่ะ ไม่สำคัญหรือ??
และถ้าคนๆนั้นต้องสูญเสียหน้าต่างของหัวใจไป เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาจริงใจแค่ไหน
บางที..หน้าต่างของหัวใจก็ไม่จำเป็นเท่าการกระทำหรอกนะ
.
.
.
.
"ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ มันก็เป็นแค่คำๆหนึ่งที่ใช้เอาไว้พูดหรือเขียนเพื่อหว่านเสน่ห์ใครบางคนแค่นั้นเอง"
"และมันใช้ได้กับคุณหรือเปล่าล่ะ"
"บอกเลยนะว่า...ไม่"
"งั้นผมจะเป็นคนให้เหตุผลคุณเอง ว่าทำไมดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ"
แนะนำตัวละครจ้าาาาา
ชลาธร ชยางกูร (ชอว์น) จักษุแพทย์หนุ่มหล่อวัย 30 ปี ทายาทคนเล็กของเจ้าของโรงพยาบาลฉางเมดิคอล ผู้คลั่งงานมากกว่าคลั่งรัก ใจดี ขี้เล่น เป็นกันเองกับทุกคน
ปวรรุจ หลิวหยาง (ปลา) วิศวกรทางทะเลหนุ่มวัย 27 ปี ใจกล้า ตรงไปตรงมา เป็นคนลุยๆ ทายาทเจ้าของธุรกิจบ่อน้ำมัน
จิรวิทย์ ชยางกูร (เต๋า) ศัลยแพทย์หนุ่มวัย 36 ปี พี่ชายของชอว์น เฮอา เฟรนด์ลี่ ปาร์ตี้เป็นนิสัย ตามสไตล์ผู้ชายลั้ลลา
----------------------------------------------------------
Every Comment is my inspiration and encouragement นะคะ ^^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น