Fanfiction Okami - Stay night - Fanfiction Okami - Stay night นิยาย Fanfiction Okami - Stay night : Dek-D.com - Writer

    Fanfiction Okami - Stay night

    ค่ำคืนหนึ่งของเทพสุนัขและเพื่อนร่วนทาง กับแขกผู้ไม่ได้รับเชิญ

    ผู้เข้าชมรวม

    399

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    399

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  7 มี.ค. 51 / 22:18 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    Fanfiction จากเกม โอคามิ (Okami)
    พอดีกลับไปเล่นอีกรอบ เลยกลายเป็นบ้าสุดๆไปเลย
    ชอบคู่อุชิวากะกับอามาเทราสึ จริงๆ

    ไม่มีคนแต่งก็แต่งเอาซะเลย 55
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ลมเย็นๆยามค่ำคืน
      เทพสุนัข 1 ตัวและเพื่อนเดินทางนอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนึง
      เสียงขลุ่ยที่แสนไพเราะ ปลุกอิชชุน ขึ้นมา เสียงขลุ่ยแสนไพเราะจนไม่น่าเชื่อว่าคนที่เป่าขลุ่ยได้ไพเราะขนาดนี้จะเป็นคนที่กวนประสาทอย่างเจ้านั้นได้เลย 
      อิชชุน มองหาต้นตอของเสียงขลุ่ย พอลองจับทิศทางเสียงก็พบว่าเสียงขลุ่ยมาจากเหนือหัวพวกเค้าพอดี เด็กหนุ่มตะเบ็งเสียง
      " เลิกเป่าขลุ่ยของนายได้แล้ว!! "  เสียงขลุ่ยเงียบหายไป..........
      " 555 ดูเหมือนเพื่อนแมลงตัวเล็ก จะเข้าไม่ถึงเสียงขลุ่ยอันแสนไพเราะของ me น่ะ " เสียงดังมาจากกิ่งไม้ใหญ่กิ่งนึง ลมพัดแผ่วมาอีกครั้งทำให้พอมองเห็นชายหนุ่มได้ถนัดตายิ่งขึ้นชายผ้าคลุมผมปลิวตามแรงลม อุชิวากะนั่งอยู่บนกิ่งไม้นั้นเอง

      " นายจะเลิกตามพวกเราได้หรือยังเนี่ย "
      " เพื่อนแมลงตัวเล็กรำคาญเหรอ แต่ me ไม่เห็นว่าอามาเทราสึคุงจะรำคาญเลย me ก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้สักหน่อย "
      " ไอ้การตามเค้าไปทั่วนี่มันยังไม่เรียกว่าสร้างความรำคาญอีกเรอะ! " เด็กหนุ่มตะโกนใส่  ถึงอามะโค่ย จะไม่สังเกตหรือใส่ใจก็เถอะ แต่ไอ้คนที่เห็นอย่างเค้าก็อดรำคาญแทนไม่ได้

      ตุบ

      เสียงลงพื้นอย่างงดงามตามสไตล์ท่ามากของเจ้าตัว ตอนนี้อุชิวากะลงมานั่งข้างๆ อามาเทราสึที่นอนหลับอยู่
      " ลงมาทำไม "
      " me ไม่ใช่คนใจไม่ไส้ระกำขนาดต้องให้เพื่อนแมลงตัวเล็กต้องคอยตะโกนคุยหรอก me เป็นใจดีใช่ไหมล่ะ " ไม่พูดเปล่ายั่งยิ้มด้วยใบหน้าที่อิชชุนคิดว่ากวนที่สุดอีกต่างหาก ถ้าตัวเท่ากันล่ะก็เค้าคงควักดาบมาฟันหมอนี่ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
      อุชิวากะจ้องมองอามาเทราสึอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะ.............ถลาเข้าไปกอดอามาเทราสึ จนเทพสุนัขสะดุ้งตื่น
      " เฮ้ย ทำอะไรของแกน่ะ!!!! " อิชชุนโวยวายใส่เจ้าหนุ่มหน้าเป็นที่กอดอามะเทราสึอยู่
      " เพื่อนแมลงตัวเล็กนี่หยั่งกับพ่อที่ห่วงลูกสาวเลยน่ะ "  แล้วชายหนุ่มก็ผละออกจากอามาเทราสึแต่มือข้างนึงยังช้อนอุ้งเท้าของอามาเทราสึอยู่
      " คุณพ่อครับ ยกลูกสาวให้ me เถอะคร้าบบบ ^^ "
      " ....อยากตายนักเรอะ แก!!!!! "
      " 5555 me แค่ล้อเล่นเองนา เพื่อนแมลงตัวเล็ก "
       " ดูเหมือนเพื่อนแมลงตัวเล็กจะไม่ชอบ me เลยน่ะ "  ชายหนุ่มเลิกเล่นเมื่อเห็นอามาเทราสึหลับไปอย่างไม่สนใจอะไรใครทั้งสิ้น ( ="=!)
      อุชิวากะนั่งพิงต้นไม้อย่างสบายใจ อิชชุนลอบมองก่อนจะกระโดดไปที่เข่าของอุชิวากะ
      " เพราะชอบทำแบบนี้น่ะแหละ ถึงได้ไม่ดูน่าเชื่อถือ "
      อุชิวากะนิ่งเงียบ ก่อนจะแย้มยิ้มออกมา
      " ใครว่าล่ะ me เนี่ยแหละน่าเชื่อถือม้ากกก มากก เลยน่ะ "
      " ไอ้อย่างนี้ใครเค้าจะยิ่งอยากเชื่อถือกันล่ะ "  อิชชุนตอบอย่างไม่สบอารมณ์นัก เพราะไม่สามารถเดาสิ่งที่เจ้าหมอนี่จะทำได้เลย
      " นายตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ ตามอามะโค่ยแบบนี้มีจุดประสงค์อะไร ถ้าเป็นเรื่องไม่ดี ยังไงชั้นก็ไม่ปล่อยนายไปแน่ " อิชชุนตั้งท่าชักดาบ  ถึงขนาดจะแตกต่างกันแต่ว่าคำพูดและท่าทางที่สื่อออกมานั้นมีความจริงจงอยู่มาก
      อุชิวากะคงจะสัมผัสความจริงจังนั้นได้ จึงนิ่งเงียบไปชั่วครู่ อิชชุนลอบเห็นแววตาสั่นไหวในดวงตาสีฟ้าคู่นั้น แต่หายไปอย่างรวดเร็ว
      ....จะว่าไป เค้าก็เพิ่งสังเกตุเห็นว่า หมอนี่มีดวงตาสีฟ้า ?

      " เพราะว่า........รักยังไงล่ะ "

      ..............เป็นคำตอบที่ชวนอึ้งสำหรับอิชชุนมาก ยังไม่ว่าเปล่าเจ้าตัวยังพูดออกมาได้อีก
      " เพราะฟ้าได้กำหนดมาแล้วให้ me กับอามาเทราสึนั้นคู่กันยังไงล่ะ  " 
      " ตอบให้มันจริงจังมากกว่านี้เซ่ !!! " อิชชุนที่โมโหรอบที่เท่าไหรแล้วไม่รู้ แต่อาการโมโหนั้นมีแต่จะเพิ่มความขบขันให้แก่อุชิวากะมากกว่า
      " เพื่อนแมลงตัวเล็กไม่เชื่อในพรหมลิขิตงั้นเหรอ "
      " เรื่องพรรค์นั้นน่ะไม่เชื่อหรอก เส้นทางชีวิตของชั้น ชั้นจะเขียนเอง " อิชชุนประกาศกร้าว เค้าเชื่อใจในเส้นทางของตัวเองจึงได้ออกจากบ้านมา แต่ว่าจะว่าไม่เชื่อก็ไม่เชิงซะทีเดียว ไม่อย่างงั้นเค้าจะได้มาพบกับอามะโค่ย หหรอกเหรอ?

      " ....me ต้องไปแล้ว ใกล้จะเช้าแล้ว อยากอยู่กับ my cherry นานกว่านี้หรอก แต่ me ก็มีธุระต้องไปทำเยอะแยะเต็มไปหมด " 
      " ไปแล้วไปลับไม่ต้องมาเลยน่ะ "  อิชชุนว่าพลางโดดลงจากเข่าของอุชิวากะ มานั่งแหมะอยู่บนหัวของเทพสนุขที่ตอนนี้พงกหัวขึ้นมา
      "  ยิ่งเพื่อนแมลงตัวน้อยว่าอย่างนี้ สงสัย me จะต้องรีบไปทำธุระที่ว่าให้เสร็จแล้วกลับมาหาอามาเทราสึคุงซะแล้ว "
       ตะวันเริ่มฉายแสง อุชิวากะลุกขึ้นกำลังจะเดินไป แต่ก็ต้องชะงักกึก เพราะรู้สึกถึงแรงดึงจากชายผ้าคลุมผมของเค้า เมื่อหันกลับไปดูจึงพบว่าเป็นเพราะอามาเทราสึที่งับชายผ้าคลุมเค้าไว้นั้นเอง
      " ......อามาเทราสึคุง "  เทพสุนัขสะบัดหาง ฉับพลัน บรรยากาศกลับเป็นยามเย็ม ค่ำคืนกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้ง

      พลังพู่กันของเทพยูมิงามิที่สามารถเปลี่ยนวันเป็นคืนได้นั้นเอง

      อิชชุนมองเทพสุนัขของตนอย่างงงๆ
      " ทำอะไรน่ะอามะโค่ย ยังนอนไม่พออีกเหรอ !! " อิชชุนหันไปโวยวายกับเทพสุนัขตัวดีที่ดันใช่พลังเปลี่ยนวันเป็นคืนเฉย แต่เทพสุนัขกลับไม่ฟังเสียงบ่นจากเพื่อนร่วมทาง ขดตัวลงไปนอนเหมือนเดิม
      " อามะโค่ย!!! " 
      " แล้วนายยังไม่ไปอีกเรอะ!! " เด็กหนุ่มหันไปใส่ชายหนุ่มที่ยังยืนมองพวกเค้าอยู่
      " แหม เพื่อนแมลงตัวเล็ก ดูเวลาซะก่อน นี่มันกลางคืนน่ะ ธุระที่ me ทำน่ะ ต้องเป็นตอนกลางวันเท่านั้น กลางคืนแล้วคนจะหลับจะนอน me เป็นพวกมีมารยาทน่ะ "
      "  ......... "  อิชชุนฟังข้อแก้ตัวที่เจ้าตัวยังไถออกมาได้เรื่อยๆ ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ต้องปล่อยมันไป ...... เพราะอามะโค่ย หรอกน่ะ
      อุชิวากะนั่งลงอีกครั้ง ขลุ่ยจรดลงที่ริมฝีปาก เสียงขลุ่ยแสนไพเราะและชวนรำลึกถึง ดังแว่วขึ้นอีกครั้ง

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×