ยักษ์ครุฑี

คำเตือน

        นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากความคิดและจินตนาการของไรต์ล้วน ๆ เป็นเรื่องราวของความรักข้ามสายพันธุ์ในยุคของวรรณคดี ลักษณะความพิเศษของตัวละครมีเรื่องราวเหนือธรรมชาติและสถานที่ต่าง ๆ จะเป็นสิ่งสมมุติขึ้นมาเพียงเท่านั้น

        อาจผิดแผก แปลกไปจากตำนานที่เล่าขานกันมา เพราะฉะนั้นภาษาที่ใช้ จะเป็นภาษาที่มาจากหลายยุคหลายสมัยรวมกัน

        อาจมีฉากที่รุนแรง และการฆ่าสังหาร มีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่มีบรรยายฉากร่วมรักระหว่างหญิงชาย อาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมของตัวละครและไม่สมควรลอกเลียนแบบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรื่อง ยักษ์ครุฑี

อารัมภบท

        กษัตริย์อสุรารูปงามตนหนึ่งที่มิเคยปรากฏในวรรณคดีใด เมื่อครั้งที่กษัตริย์อสุราได้ช่วยชีวิตของครุฑีสาวตนหนึ่งเอาไว้ จากการถูกไล่ล่าสังหาร

        ครุฑีตัวน้อยคือธิดาสาวของ พญาครุฑอนันตะเวหา กษัตริย์เมืองครุฑชื่อว่าเมืองเวหาศที่อยู่บนคีรีลอยฟ้า (ภูเขาลอยฟ้า) ที่อยู่มิไกล

        เพียงได้เห็นใบหน้าของครุฑีสาวแค่ครั้งแรก กษัตริย์อสุราก็เกิดต้องตาต้องใจครุฑีสาวทันใด หากแต่ครุฑีสาวนั้นมีพระคู่หมั้นอยู่แล้ว

        เมื่อกษัตริย์อสุราจอมเจ้าเล่ห์นั้นหมายจักครอบครองนาง พระองค์จำต้องใช้กลอุบายหลอกล่อและหว่านเสน่ห์เพื่อให้ครุฑีตัวน้อยนั้นมีใจให้แก่ตน

#สปอยล์​​​​​

“ เจ้าตื่นแล้วหรือ ครุฑีน้อย?...” 

“.....”

“ เจ้ามีชื่อว่าอย่างไร?..”

“.....”

“ แลเจ้าคือผู้ใดกัน เหตุใดเหล่าทหารครุฑาถึงตามล่าเอาชีวิตเจ้าเฉกเช่นนี้?..”   พระสุวรรณเมฆาถามพร้อมกับโน้มกายเข้าใกล้นิศามณี ดวงตาสีนิลจ้องมองครุฑีน้อยนิ่งเพื่อรอคำตอบ

“.....” ไม่มีคำตอบใดจากครุฑีน้อยตรงหน้า

  นิศามณีขยับกายกระถดถอยหนีไปจนสุดพระแท่น ดวงตากลมคู่สวยกวาดมองไปทั่วห้อง ก่อนจะหันมาจ้องมองสบสายตากับพระสุวรรณเมฆากษัตริย์อสุราหนุ่มรูปงามด้วยท่าทีตื่นตระหนกและหวาดกลัว

“จะ..เจ้าคือผู้ใดกัน? ..”

“.....”

“แลที่นี่ คือที่ใด? ..”

“.....”

“ไฉน ข้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้เล่า..” เมื่อครุฑีสาวฟื้นขึ้นมาพร้อมกับแววตาที่หวาดกลัว ก่อนจะมีคำถามหลายคำถามตามมา

พระสุวรรณเมฆาถึงกับพระขนง (คิ้ว) ขมวดชนกันเมื่อไม่เพียงไม่ได้คำตอบจากครุฑีตัวน้อย แต่นางยังจะถามกลับเสียอีก ก่อนจะยกยิ้มออกมาเล็กน้อยให้กับความสงสัยใคร่รู้ของนาง ทั้งที่ยังหวาดกลัว

“ที่นี่คือเมืองพนาราพณ์ เมืองแห่งยักษ์ แลเราคือกษัตริย์ของเมืองนี้ มีนามว่าพระสุวรรณเมฆา”

“.....”

“แลเราคือผู้ช่วยเหลือชีวิตของเจ้าเอาไว้ จากทหารครุฑาเหล่านั้น” พระสุวรรณเมฆาตอบนิศามณีด้วยใบหน้านิ่ง

“.....”

“แลครานี้เจ้าจักตอบคำถามของเรา ได้แล้วใช่หรือไม่? ..” พระสุวรรณเมฆาจ้องมองดวงตากลมคู่สวยนิ่ง เพื่อรอคำตอบอีกครั้ง

“ขะ..ข้าคือพระราชธิดาของกษัตริย์เมืองเวหาศ..”

“.....”

“เมืองครุฑที่อยู่บนคีรีลอยฟ้า พระองค์เคยได้ยินหรือไม่ เจ้าคะ? ”

เมื่อรู้ว่าอสุราที่อยู่ตรงหน้าคือเชื้อสายกษัตริย์ นิศามณีจึงต้องใช้วาจาเฉกเช่นที่เคยพูดเอ่ยกับพระบิดาของตน กษัตริย์อสุรายิ้มอย่างพอใจกับวาจาของครุฑีน้อย

“แล้วเจ้ามีชื่อว่าอย่างไร พระธิดาตัวน้อย? ” พระสุวรรณเมฆาเอ่ยถามชื่อของนางอีกครั้งก่อนจ้องมองดวงตาคู่สวยไม่ยอมละสายพระเนตร

ผู้เขียน :    รดามณีนัฐฐ์

ภาพปก : Dayny_white