通房丫头 สาวใช้ต้นห้อง

โปรย

เดิมที ‘หวั่นเหยา’ เป็นเพียงสาวใช้ที่ติดตาม ‘หานเสวี่ยอิง’ ออกเรือนมายังจวนแม่ทัพเซี่ย แต่ในคืนเข้าหอหานเสวี่ยอิงกลับขอให้นางเข้าหอกับ ‘เซี่ยจิ้งเหิง’ แทน เนื่องจากอีกฝ่ายมิใช่สตรีพรหมจรรย์!!! 

เจ้าบ่าวเมามายซ้ำถูกวางยาแทบไม่ได้สติ กับสาวใช้ที่ถูกขัดสีฉวีวรรณเพื่อขึ้นเตียงแทนผู้เป็นนาย ค่ำคืนเข้าหอเร่าร้อนดังเปลวเพลิงแผดเผา หวั่นเหยารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตระหนักดีว่าตนถูกไล่มาอยู่ในเรือนครัวเสียแล้ว

ทุ่มเทให้ผู้เป็นนายด้วยชีวิต แต่หลังหานเสวี่ยอิงลุล่วงตามแผนการ หวั่นเหยากลับกลายเป็นดังหอกข้างแคร่ ไม่เพียงนางถูกทุบตีทารุณจากสาวใช้คนสนิทของผู้เป็นนาย แต่ทันทีที่หานเสวี่ยอิงล่วงรู้ว่านางตั้งครรภ์ อีกฝ่ายกลับคิดสังหารนางอย่างโหดเหี้ยม

ไม่มีผู้ใดประเสริฐดังพระโพธิสัตย์อย่างแท้จริง ทั้งไม่มีผู้ใดชั่วช้าโดยกมลสันดาน ในเมื่อนางต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดเพื่อตัวเองและบุตรในครรภ์ นางที่เป็นเพียงสาวใช้ต้นห้องทั้งยังล่วงรู้ความลับของผู้เป็นนายทุกอย่าง ก็ได้แต่เปิดโปงความต่ำตมของหานเสวี่ยอิงที่ลอบมีสัมพันธ์กับคนคุ้มกันให้เซี่ยจิ้งเหิงล่วงรู้เสียแล้ว! 

หลังจากนั้นผลที่ตามมาจะเป็นเช่นใดหวั่นเหยาล้วนยอมรับ เพราะอย่างน้อยในวันหน้านางจะได้ไม่เสียใจที่ยอมพ่ายแพ้ต่อโชคชะตา 

หรืออย่างน้อย...ขอเพียงบุตรในครรภ์ได้มีโอกาสมีชีวิตอยู่ แม้เขาไม่อาจเรียกนางว่า ‘ท่านแม่’ แต่ขอเพียงเขามีชีวิตที่ดี นางก็ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว