My Voice 2017 [fiction]

       

      

   MY  VOICE 

 ชี้แจงก่อนอ่าน!!! :นิยายเรื่องแนะนำให้อ่านในเบราว์เซอร์ค่ะ เพราะบางตอนต้องใช้เพลงจากวิดีโอ มันจะได้ขึ้นวิดิโอเพลงที่ไรท์ใส่ไว้ให้   เพื่อเพิ่มอรรถรส ตรงกับคอลเซ็ปของเรื่องค่ะ

     [ TAEYEON X HUNMIN ]

CR.SQW

CR.SQW

하루 한 달 일 년쯤 되면

วันเปลี่ยนไปเป็นเดือน เดือนเปลี่ยนไปเป็นปี

서로 다른 일상을 살아가

เราคงต่างแยกย้ายกันไปมีชีวิตของตัวเอง

나는 아니야

แต่มันไม่ใช่ฉัน

쉽지 않을 것 같아

ฉันไม่เคยคิดว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ง่าย ๆ

여전하게도 넌 내 하루하루를 채우고

ยังคงเป็นเธอที่คอยเติมเต็มคืนวันของฉัน

เวลาผ่านไป.... อะไรๆก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน แต่ทำไมนะ.....ความรู้สึกของฉันยังคงเหมือนเดิมแต่เค้าคงไม่....แล้วทำไม...โชคชะตาถึงทำให้เราได้มาพบกันอีกครั้งกันนะ......

Images

คิม แทยอน

สาวน้อยวัย 19 ปี เธอเปรี่ยมไปด้วยความฝัน 'เธอนั้นหลงไหลในเสียงดนตรีและการแต่งเพลง' แฟนสาวของฮันบิน ซึ่งเธอไม่เคยทราบถึงฐานะทางบ้านของแฟนหนุ่มของเธอเลย จนกระทั่งวันหนึ่งเธอถูกฮันมินบอกเลิกไร้ซึ่งสาเหตุ แต่แล้วโชคชะตาก็ได้เล่นตลกกับเธอ 'เธอดัดมาเป็นเด็กในสังค่ายเพลงของฮันมินซะงั้น'

"แล้วไม่ต้องมาเรียกว่า 'แทยอนอ่า' เราไม่ได้สนิทกันขนาดแล้วอีกอย่าง....เรา....ไม่ได้เป็นอะไรกัน จำไม่ได้หรอ"  นี้ละคำพูดที่เค้าเคยใช้  เจ็บเอาเรื่องเลยใช่มั้ย.....แทยอนคนเก่าได้ตายไปแล้วล่ะ

 ซู ฮันมิน

ชายหนุ่มวัย 22 ปี ลูกเจ้าของค่ายเพลงชื่อดังในเกาหลีใต้ Soo Entertainment เค้าได้หลงรักแทยอน จนทั้งคู่ตกลงครบหากันมากกว่า 2 ปีแล้ว จนกระทั้ง1 ปีต่อมา อะไรๆก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไป แต่มันไม่ใช่ผมและเธอต้องเจอหน้ากันที่บริษัทค่ายเพลงของผมเอง.....

"ซู เอนเตอร์เทรนเม็นต์......แล้วพี่ชื่ออะไร หื้ม จำได้หรือป่าว"

ตัวอย่าง :

"อย่าลั้งพี่เลย แทยอน พี่ไม่ต้องการเธอแล้ว" ร่างหนาพูดด้วยสีหน้าจริงจังและเดินตรงไปที่ยั้งหน้าประตูหวังจะเปิดมันออกไป

"ไม่ค่ะ ไม่เอา........ ไม่เอาแบบนี้ ไหนพี่เคยบอกว่าจะรอให้หนูแต่งเพลงให้ไงคะ? พี่ไม่อยากให้หนูแต่งเพลงให้แล้วหรอ " ดวงตาแดงกล่ำของเธอพร้อมเสียงที่สั่นคอนบ่งบอกถึงความรู้สึกของเธอตอนนี้ได้ดี มือสองข้างของเธอตอนนี้มันกอดลัดชายหนุ่มไว้ไม่ยอมปล่อย

".........................." ไร้ซึ่งเสียงตอบของร่างหนา

"พี่เป็นอะไร บอกหนูได้มั้ย อย่าทำแบบนี้เลย ขอร้องล่ะ" เสียงสะอื้นของหญิงสาวไม่มีผลกระทบใดๆต่อชายหนุ่ม

"ปล่อยแทยอน!! แล้วเลิกแทนตัวเองว่าหนูได้แล้ว.....ตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน" ร่างบางรู้สึกช็อคและจุกที่อกพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลนองหน้ากับถ่อยคำไร้ซึ่งความเยื่อยัยที่มีต่อกัน

"ปล่อย!! " ร่างหนาแกะมือของร่างบางให้หลุดก่อนพร้อมกับหยิบเสื้อโค้ดสีขาวของตัวเอง เดินออกมาจากห้องที่มีเสียงทีวีดังอยู่แต่มันกับไม่ได้เข้าไปในโซนประสาทของทั้งคู่แม้แต่น้อย  

เหตุการณ์ในตอนนี้ ร่างบางก็ได้แต่ยืนมองเค้าเดินจากไป

'เรียกท่านประธาน และยิ้มด้วยสิ' พี่ดาด้ากระซิบฉันเบาๆ จนฉันได้แต่มองเค้าเอื่อมๆก่อนที่จะพูดออกไปใหม่

"สะ-หวัด-ดี-ค่ะ-ท่าน-ประ-ธาน" พูดเสร็จฉันก็ยิ้มออกไปอย่างไม่เต็มใจและฉันเองก็คิดว่านั้นแหละรอยยิ้มที่ไม่จริงใจสุดๆของฉัน

แต่ถึงแม้ฉันแสดงสีหน้าออกไปแบบนั้นแต่มันก็ไม่ทำให้คนตรงหน้ารู้สึกโกรธได้เลยแต่เค้ากลับยิ้มออกมา.....จนฉันรู้สึกหงุดหงิดกับรอยยิ้มนั้นซะจริงๆ

"ชิ!"

ชี้แจง: เรื่องนี้ขอเกิ่นไว้ก่อนว่ามาครบรสค่ะดราม่าความฮาและน่ารักแน่นอน  นางเอกอยากป็นนักร้องซึ่งเพลงที่เธอร้องก็จะเป็นเพลงที่เธอแต่งเอง ซึ่งเนื้อหาเพลงที่เธอร้องคงจะแต่งถึงพระเอกของเรานั้นเอง.......

นิยายเรื่องนี้เป็นทรัพย์สินทางปัญญา ควรคิดเองและไม่อนุญาติให้คัดลอกหรือลอกเลียนแบบโดยเด็ดขาด!  หากพบเจอจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด

มาตรา ๒๗ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยไม่ ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้
(๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง
(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน

 

ปล.นิยายเรื่องได้แรงบันดาลใจจากเพลงของแทยอน จากสมาชิกวง Girls Generationบวกกับจิตนาการของไรต์ทั้งสิ้น บุคคลในภาพเป็นเพียงอิมเมจเพื่อความบันเทิงเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายศิลปิน หรือด้วยเหตุใดๆก็ตามในทางที่เสียหาย ช่วย Support เรื่องนี้กันด้วยนะ

**เม้นให้กำลังใจหน่อยนะ เราพึ่งหัดเขียน ถ้าชอบกันจะได้แต่งต่อน้าาา 1 เม้น = 1000 กำลังใจ**

CR.SQW