พายุคลั่ง(พระพาย)

                “มึงนี่หน่า... ทำไมไม่นั่งกินเหล้าอยู่ดีๆนะ ขึ้นมาทำไม หืม..”

พายุนอกจากจะไม่ได้โวยวายเสียงดังเหมือนตอนปกติแล้ว ตอนนี้เขากำลังต้อนให้พระพายเดินถอยหลังไปจนตอนนี้ขาของเธอมันชนเข้ากับเตียงนอนของเขา ใบหน้าของเธอที่กำลังลนลานจนลืมตอบคำถามของพายุนั้นก็อีก มันทำให้คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาคิดอยากจะแกล้งเธอให้มากกว่าเดิม 

“กะ...กู.. ว๊าย!!!”

✂️

“พระพาย...เป็นเด็กไม่ดีสินะครับ”

✂️

“โฮ่ง..”

“!!!”

เพียงแค่พายุเห่าออกมาเท่านั้น พระพายก็รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายคือเทมแอคเคอร์ที่เธอติดตาม ดวงตาโตที่กำลังเบิกกว้างของพระพายทำให้คนที่อยู่ใต้หน้ากากนั้นหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ ขณะเดียวกันเขาก็ปีนขึ้นไปคร่อมตัวบนเตียงเรียบร้อย ฝ่ามือร้อนของพายุเอื้อมไปจับรอบลำคอของเธอเอาไว้ทันที ก่อนที่เขาจะโดน้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหูของพระพาย

“เด็กดื้อ...มันต้องโดนลงโทษนะรู้มั้ย ฉันจะลงโทษเธอให้หนักๆเลย พระพาย”

✂️

            “อื๊ออ พา..ยุ~~”

✂️

“xxแฉะไวจังนะ ไหนว่า....เชี่ยวชาญนักหนาไง”

เขาพูดบอกกับเธอก่อนที่เขาจะเดี่ยวเอากางเกงในลูกไม้ของเธอออกไปไว้ข้างๆ แล้วจัดการกดปลายนิ้วกลางของเขาเข้าไปจนสุดนิ้วยาว 

“อ๊ายยส์!!”