ชีวิตหลังวันสิ้นโลกของผู้ตื่นรู้ไร้ขอบเขตระดับ S
กลิ่นสนิมคลุ้งคละเคล้าไปกับเสียงกรีดร้องสิ้นหวัง ลำนำแห่งการสังหารได้เริ่มบรรเลง เวทีหายนะอันเจิ่งนองไปด้วยเลือดปรากฏขึ้นบนผืนดินมนุษย์เป็นครั้งแรก ท่ามกลางความโกลาหลนั้น...อคิราห์ยิ้มรับมันโดยดุษฎี
ผู้เข้าชมรวม
12,535
ผู้เข้าชมเดือนนี้
180
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แผ่นฟ้าลั่นร้องดังระทึกกึกก้อง เมฆสีทมิฬก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของสิ่งมีชีวิตสามเศียรขนาดมหึมา ผิวเนื้อทั่วร่างของมันมีเส้นสายฟ้าเคลื่อนแวบวาบเกิดเสียงเปรี้ยงปร้างสั่นสะท้านพสุธา
คลื่นพลังเข้มข้นพวยพุ่งไปทั่วทุกสารทิศ ทั้งแผ่นดินและแผ่นฟ้าถูกแรงกดดันมหาศาลของสิ่งใหญ่โตนั้นฉีกกระชากจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม
กร๊าซซซ!!!
เบื้องหน้าของสิ่งมีชีวิตที่เพียงแค่ลมหายใจยังสามารถสังหารปลิดชีพคนได้นับร้อยนั้น มีชายผู้หนึ่งลอยนิ่งอยู่กลางอากาศโดยไร้ซึ่งความเกรงกลัว แม้รอบกายจะมีลมพายุกรรโชกรุนแรงแต่เขาก็ไม่แม้แต่จะสั่นไหว นอกจากสายตาเย็นชาที่เหลือบมองสัตว์อสูรตรงหน้าราวกับแมลงไร้ค่า ก็มีเพียงเส้นผมสีดำดั่งธารหมึกของเขาเท่านั้นที่ขยับเคลื่นไหว
ซาเวียร์ยื่นมือออกไปข้างลำตัวเกิดประกายแสงสีน้ำเงินเหลือบม่วงถูกจุดสว่างขึ้นมากลางฝ่ามือ ไม่นานจุดแสงนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้น มันยืดยาวออกไปจนเลยศีรษะของเขาแล้วกลายเป็นเคียวน่าครั่นคร้ามเล่มหนึ่ง ประกายสังหารที่ไม่ด้อยไปกว่าสิ่งมีชีวิตสามเศียรถูกปลดปล่อยออกไปปะทะกันดังลั่น!
[คุณเรียกใช้《เคียวอาดามันไทน์ (L)》]
[『จิตวิญญาณที่คุ้นเคย (S)』ถูกเปิดใช้งาน เนื่องจากสถานะ???”???”???”ทำให้เมื่อเผชิญหน้ากับ《บอสไคเมียรา》ค่าสแตทจะเพิ่มขึ้น 100%]
ไม่มีแม้แต่คำพูดเดียวหลุดรอดออกจากริมฝีปากของซาเวียร์ มือแกร่งกระชากเคียวไปด้านหลังด้วยสายตาเย็นชา ขุมพลังที่รุนแรงมากกว่าครั้งแรกหลายเท่าถูกปลดปล่อยออกมาอย่างหนักหน่วง คลื่นพลังโหมกระหน่ำซัดเมฆหมอกที่ลอยครึ้มออกไปจนเผยให้เห็นร่างจริงของบอสยักษ์ใหญ่เบื้องหน้า
"ปลิดปลิว"
สุรเสียงทุ้มต่ำถูกเอื้อนเอ่ยออกมาแผ่วเบาพร้อมกับที่เคียวถูกเหวี่ยงออกไปเต็มแรง! คลื่นดาบคมกริบที่สามารถตัดขาดภูเขาได้ในครั้งเดียวควรจะถูกปลดปล่อยออกไปเฉือนร่างของไคเมียราจนร่างกายขาดออกเป็นสองท่อน แต่สิ่งนั้นกลับไม่ได้เกิดขึ้นอย่างที่คิด...
ใบหน้าหล่อเหลาที่มักไร้ซึ่งอารมณ์ใดเผลอขมวดคิ้วออกมา สองมือที่ว่างเปล่ากำเข้าหากันแผ่วเบา
เคียวในมือของเขา...หายไปแล้ว
.....
อีกฝั่งหนึ่งไกลห่างออกไปนับ 100 กิโลเมตร อคิราห์กำลังเหม่อมองไอเทมระดับ L ที่ตนเพิ่งจะ 'หยิบ' ออกมาด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ
"เดี๋ยวนะครับคุณอา เคียวเล่มนั้นมัน!?" เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนแทบจะล้มทั้งยืนเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของร่างสูง "เดี๋ยวเจ้าของก็ตามมาฆ่าเอาหรอกครับ!!"
"ไม่เอาน่า แค่ยืมมาใช้เอง"
มายงมายืมอะไรกันเล่า! คุณอาเพิ่งจะ 'ขโมย' มันมาไม่ใช่เหรอ!!
นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นจากจินตนาการ มีหลายส่วนที่ไม่ตรงตามหลักวิทยาศาสตร์และบรรทัดฐานความเป็นจริง โปรดใช้วิจารณญาณ ????❤️
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะค้าบบบ ????⬛!
แจ้งข้อมูลข่าวสารนิยายในแท็ก
#อิสระวันสิ้นโลก
ผลงานอื่นๆ ของ ดักแด้สีรุ้ง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ดักแด้สีรุ้ง
ความคิดเห็น