[FIC IDENTITY V(YURI)] Helena x Martha วีรบุรุษหญิงกับสาวพิการผู้มือไว

ข้อมูลเบื้องต้น

ดีค่ะ!! ตอนนี่เราอาจจะแต่งฟิคเรือที่เราแอบพายนะคะ

ตัวละครหลัก

1.มาธ่า(ทหารหญิง)

2.เฮเลน่า(สาวตาบอด)

และตัวละครอื่นๆ

ณ โรงงาน

                   เฮเลน่ากำลังเดินหาเครื่องถอดรหัสแต่นางตาบอดจึงเดินเซบ้าง เดินชนกำแพงบ้าง แต่เธอมีความสามารถคือถอดรหัสไวกว่าชาวบ้าน ในขณะที่นางวิ่งอยู่ เธอก็เริ่มใจไม่ดีเลยเคาะไม้เท้ากับพื้นแล้วเธอสัมผัสได้ว่าฆาตกรอยู่ไกล้ๆ เธอ เธอจึงรีบวิ่งหนีให้ไกลจากฆาตกรและเก้าอี้ประหารให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่ไม่นานนัก ฆาตกรหรือลีโอก็วาปมาหาเพราะเธออยุ่ไกล้ตุ๊กตาของเขา "อะ!!!!" เฮเลน่าตกใจเพราะเธอรู้สึกว่าฆาตกรอยู่หน้าเธอแล้ว ไม่รอช้า ลีโอก็ใช้ปลาทูน่า(?)ฟาดเธอด้วยกำลังมหาศาลจึงทำให้เธอบาดเจ็บ

"โอ้ย!!"

เฮเลน่ารีบวิ่งหนีทันทีแต่ด้วยความที่เธอตาบอดทำให้เธอคว่ำที่กั้นผิดจังหวะแล้วลีโอฟาดเธอได้อีกครั้ง จนเธอล้มไปนอนกับพื้นแล้วบาดเจ็บ แต่ซวยสุดคือเก้าอี้ประหารอยู่ไกล้มือ จึงทำให้ลีโอจับเธอไปนั่งได้สำเร็จแล้วเขาก็ปักตุ๊กตาไปล่าคนอื่นต่อ

"ช่วยด้วย!!!" 

เฮเลน่าตะโกนขอความช่วยเหลืออย่างจัง โชคดีนะที่มีคนมาพอดีคนนั้นก็คือ มาธ่า สาวทหารผู้พกปืนมาช่วยเธอไว้ได้ทัน

*ฟึ่บ!!*

จู่ๆลีโอก็วาปมาหาทันทีแล้วทำท่าจะฟาดมาธ่าแต่ไม่ทันได้ฟาด...

*ปัง!!*

มาธ่าลั่นไกปืนใส่ลีโ ทพให้ลีโอนั้นติดมึนอยู่เป็นระยะนึง แล้วมาธ่าฉวยโอกาส ช่วยเหลือเฮเลน่าทันที 

แต่ด้วยความที่ เฮเลน่าตาบอดอยู่จึงตัดสินใจอุ้มเธอไปแทน

"อ..เอ๋?!...ค...คุณมาธ่าหรอคะ"

เฮเลน่าถามแบบปกติของคนตาบอด

"ใช่จ้า...."

มาธ่าวิ่งไปพร้อมอุ้มเฮเลน่าไปด้วยแต่ท่าอุ้มเป็นท่าที่เจ้าชายอุ้มเจ้าหญิง หรือเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาว

ทำให้เฮเลน่ามีการตอบสนองนิดๆ หรือเรียกง่ายๆคือ 'เขิน'

"น..นี่..คุณคะ..."

มาธ่ายังอุ้มเฮเลน่าอยู่แล้วแล้ววิ่งต่อไปเพื่อหาเครื่องถอดรหัสอย่างจริงจัง

"ยังคุยไม่ได้..เราต้องรีบก่อนเหลือเครื่องเท่านั้น!! ไม่พอยังเหลือเพียงเรา 2 คนอีก ทุกคนที่จากไปยังคอยดูเราอยู่นะ!!!"

เฮเลน่าได้ยินเช่นนั้นจึงรู้สึกได้ถึงใจที่มีต่อการช่วยเหลือของมสธ่า หรือสั้นๆคือ จิตใจของทหาร

ไม่นานนักทั้งคู่เคลื่อนที่มาจนเจอกล่อง ซึ่งมาธ่าต้องการพอดี... 

มาธ่าวางเฮเลน่าลงแล้วค้นของในกล่อง

"...คุณมาธ่า..."

เฮเลน่าแอบคิดอยู่ในใจ แต่เธอไม่ได้คิดไรมาก... นอกจากใจที่กำลังสั่นไหว ถึงแม้เธอจะตาบอดก็ตาม

*?!*

มาธ่าเปิดกล่องเสร็จได้แผนที่มา ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกหล่อนโชคดีมาก และเปิดแผนที่ดูปรากฏว่าเครื่องถอดรหัสอยู่ไกล้ๆเลย

เฮเลน่าก็เหมือนเห็นนานแล้วจึงถอดรหัสอยู่แบบไม่มีข้อใดผิดพลาดสักนิด มาธ่าปราบปลื้มในความสามารถของเฮเลน่าถึงเธอจะตาบอดก็ตาม

ทั้งคู่เลยช่วยกันถอดรหัสจนเสร็จแล้วรีบไปที่เครื่องสุดท้าย

*หลังจากเจอเครื่องสุดท้าย*

ทั้งคู่ซ่อมจนครบหมดต้องรับไปใส่รหัสอีกและตอนนี้มาธ่าได้ลูกรักบี้มาแทนแผนที่

ในขณะที่มาธ่าปล่อยให้เฮเลน่าใส่รหัสอยู่ จู่ๆลีโอก็มาแถมเฮเลน่าใส่รหัสอยู่ด้วย

แล้วลีโอก็ไปฟาดเฮเลน่าทันทีแต่...

*ตู้ม!!*

ลีโอโดนแรงกระแทกของการวิ่งของมาธ่าแล้วติดสตั้นไป...

เฮเลน่าเห็นดังนั้นจึงตกใจไปชั่วครู่

"ใส่รหัสต่อไปซะ!!! ฉันจะรับมือไว้เอง!!"

เฮเลน่ารู้สึกซึ้งใจนิดๆจึงตัดสินใจใส่รหัสต่อจนเสร็จ

แต่ระยะการใช้ลูกรักบี้ของมาธ่าก็เริ่มไกล้จะหมดแล้ว

"คุณมาธ่าคะ!! ไปได้แล้วค่ะ!!"

เฮเลน่าเรียกมาธ่าในขณะที่นางกำลังจู๊คลีโออยู่

"ไปก่อนเลย!!! ฉันจะยอมสละชีวิตตัวเองนี่แหล่ะ!!"

เฮเลน่าได้ยินเช่นนั้นแล้วยืนอยู่ตรงประตูทางออกที่เปิดแล้ว

แล้วมองมาธ่าที่กำลังพยายามจู๊คลีโอปะทะกะนดุเดือด เธอเห็นเช่นนั้น

จู่ๆเฮเลน่าก็อ้าปากตะโกนออกมาจากใจว่า

"ความจริงที่อยากจะบอกคุณตอนนี้คือ...ฉันชอบคุณค่ะ!!คุณมาธ่า!!!"

มาธ่าจู๊คไปด้วยแล้วได้ยินดังนั้นจึงตกใจนิดๆแล้วเริ่มเข้าใจความรู้สึกแบบทันทีเพราะที่เฮเลน่าชอบตนคือ

จิตใจแห่งการเป็นทหารของเธอทำให้เฮเลน่ารู้สึกอยากขอบคุณและทำให้เธอใจั่นในเวลาไกล้ชิด

ดังนั้น มาธ่าจึงใช้รักบี้ครั้งสุดท้ายคือวิ่งไปทางออกพร้อมคว้าตัวเฮเลน่ามาอุ้มออกไปด้วยกัน

"เอ้ะ?!"

เฮเลน่าตกใจเพราะรู้สึกได้ว่าโดนมาธ่าอุ้ม

"ชอบฉันก็บอกมาเลยนะ เฮเลน่าจัง" 

มาธ่าพูดพร้อมยอ้มและวิ่งไปทางออกพร้อมอุ้มเฮเลน่าไว้

เฮเลน่าได้ยินดังนั้นจึงเริ่มยิ้มออกมา

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็หนีออกไปด้วยกันสำเร็จ