best friend โตมาได้น่ากินมาก!(อ่านฟรีจนจบ)

"เป็นเพื่อนก็ดีอยู่แล้วป่ะ?"

"เพื่อนพ่อง"

"ไอ้เกรง!"

"อะไรยัยหมวย!"

..................................................

“โอ๊ย! หมวย!ยัยบ้านี่!” มีแค่คนเดียวที่เรียกฉันแบบนี้ ยื่นมือไปดึงแว่นออกก่อนฉันจดจ้องใบหน้าคนที่พึ่งกระโดดถีบตูดไปเมื่อวินาทีก่อน ใช่จริงๆ เป็นเขา...

“ทำอะไร?” กัดฟันถามอย่างข่มกลั้น เพราะเท้าข้างหนึ่งของฉันถูกไอ้คนที่ไม่เจอมานานนับสิบปีเหยียบอยู่อย่างแรง

“เกรงแค่กลับมาเยี่ยมยาย” พูดจบก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้น พร้อมกับยักไหล่กวนส้นตีนใส่ฉัน ไอ้หมอนี่...เมื่อไหร่จะเลิกเหยียบเท้าฉัน!

“หมวยหมายถึง ทำไมมาเดินอยู่แถวนี้ต่างหาก เดี๋ยวปั๊ด” ฉันทำท่าจะตบกบาลคนที่พึ่งเจอกันในรอบสิบปีไม่ถึงห้านาที ทว่าก็ไม่กล้าตบจริงๆ ดูสายตามันดิ ถ้าไม่ตบฉันคืนก็ไม่น่าจะใช่คนชื่อกริ่งเกรงที่ฉันรู้จัก ร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบถอนเท้าออก

“มาซื้อปืนฉีดน้ำไง พรุ่งนี้สงกรานต์แล้ว...โตขึ้นเยอะเลยนะ”

“สิบปีมันก็ต้องเปลี่ยนไปอยู่แล้ว แต่เกรงเปลี่ยนไปเยอะกว่าอีก” เอ่ยก่อนจะหันหลังกลับไปมองไอ้รถรูปม้าที่เคยเห็นแค่ในทีวี ร่างสูงเดินมาบดบังสายตายุ่งยากของฉันในวินาทีต่อมา

“ที่บอกว่าโต หมายถึงนี่ต่างหาก” นิ้วเรียวยาวชี้มาที่หน้าอกฉันจนแทบจะแตะกับตำแหน่งหัวใจดวงน้อย

“นี่คือคำพูดทักเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานสินะ”

“เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่วันนั้นที่เกรงจูบหมวย ฉันล้ำเส้นคำว่าเพื่อนกับเธอไปแล้ว”

“ไม่ต้องมาย้ำ ฉันไม่มีทางลืมหรอก เพราะวันต่อมาเกรงก็หายไปไงล่ะ”

“ไม่ได้ตั้งใจ อยากจีบนะ แต่พ่อมารับไปอยู่ด้วยกะทันหันอ่ะ”

“ไม่ต้องมาจีบ ถ้าเลิกกันเราก็คงแยกย้ายอีกครั้ง หมวยว่าคราวนี้ไม่น่าจะได้กลับมาเจอกันอีก”

“แล้วทำไมต้องเลิกด้วย? ใจร้ายกับเกรงเหมือนเดิมเลยนะ” พูดพร้อมกับนั่งลงบนหน้ารถตัวเอง สายตาจับจ้องฉันนิ่งจนเริ่มประหม่า

อย่าไปหลงเสน่ห์เขาเชียวนะ

ทว่าไม่เคยมีครั้งไหนที่ฉันห้ามใจตัวเองได้ เด็กผู้ชายที่เคยเตี้ยกว่าฉัน ตัวผอมแห้ง เด็กหลังห้อง และตัวคนเดียวหลังจากยายเสียไป กลับแปรเปลี่ยน เป็นผู้ชายร่างสูงกำยำหน้าตาไม่ธรรมดา แผ่กลิ่นอายของชายชาตรีเต็มเปี่ยม

เพื่อนสมัยเด็กของฉัน ต้องน่ากินเบอร์นี้เลยเหรอ?

“อย่ามาทำตาหวานใส่ให้ยาก”

“ไม่ได้อยากทำแค่ตาหวานหรอก”

กรี๊ดดดดดด ไอ้บ้านี่มันอ่อยฉัน!

...........................................................

มาเปิดเรื่องพี่เกรงกับยัยน้องหมวยลี่แล้ววววว

เป็นนิยายที่ไม่ค่อยถนัดแต่ก็แอบท้าทายเว่อ แต่งจบไม่ทิ้งแน่นอนค้าบเพราะแอบเขียนมาได้เกินครึ่งแร้ววว อัพทุกวันอ่านฟรีจนจบน้า