กินเด็กเขาว่าเป็นอมตะ

คำเตือน!!!!

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายรับไม่ได้กดออก

____________________________________________ 

กินเด็กเขาว่าเป็นอมตะ

เพื่อนผมชอบพูดกรอกหูผมว่า " การกินเด็กทำให้เป็นอมตะ "

และถ้าหากเด็กที่ว่าเป็นผู้หญิง ผมก็ไม่ลังเลเลยที่จะกิน

แต่นี้เป็นเด็กผู้ชายที่มีทุกอย่างเหมือนกันกับผม เพราะฉะนั้นผมเลยไม่อยากเป็นอมตะ!!!

แต่ความใกล้ชิดที่ไม่ได้ตั้งใจของผมกับมัน ทำให้มันเริ่มเข้ามามีอิทธิพลในใจ

ผม ผมคงไม่ได้กำลังหวั่นไหวกับคนอย่างมันหรอกใช่มั้ย

_____________________________________________

มาหยา

ผมเป็นนักศึกษาปี2 มหาลัยชื่อดังของรัฐแห่งหนึ่ง

ชีวิตผมสงบสุข เรียบง่าย จนกนะทั่ง...มาเจอไอ้เด็กภู

__________________________________________________

ภูสวรรค์

ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นม.5 ของโรงเรียนเอกชนที่ค่าเทอมแพงบรรลัย

ชีวิตที่เคยเบื่อหน่ายของผม กลับมีสีสันขึ้นเมื่อ..ผมเจอกับมาหยาผู้ชายตัวขาว

__________________________________________________

สวัสดีค่าา นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของพู่

(ขอแทนตัวเองว่าพู่นะคะ)

ถ้ามีข้อผิดพลาด ก็ต้องขออภัยทุกคนด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ " พู่กันเปื้อนสี "คนนี้ด้วยนะคะ

 

#ขอบคุณทุกคนที่หลงกดเข้ามานะคะ

...THANKYOU...

BY : พู่กันเปื้อนสี