เหมันต์ผันผ่าน วสันต์หวนคืน

初恋总留在心里不忘。รักแรกมักอยู่ในใจไม่ลืม คำนั้นไม่สามารถใช้กับข้าได้ ข้าโดนคนรักหักหลังเพียงเพราะข้าไม่สามารถเทียบกับ “หลี่ซูเซียน” ได้เลยแม้แต่น้อย ข้านั้นเป็นถึงบุตรีเพียงหนึ่งเดียวจากจวนราชครูผู้เป็นอาจารย์ของเหล่าเชื้อพระวงศ์ทั้งหลาย แต่ตัวข้ากลับไร้ซึ่งพลังปราณ ทำให้ข้าโดนดูถูกเหยียดหยาม จนกระทั่งวันนี้ “เสวี่ยเหมย เปิ่นหวางหาได้มีใจให้ตัวขยะไร้ค่าอย่างเจ้าไม่ เปิ่นหวางรักมั่นแต่เพียงเซียนเอ๋อร์เท่านั้น” เสียงของเขาดังก้องอยู่ภายในหัวซ้ำๆ น้ำตาของข้าร่วงหล่นลงมาหยดแล้วหยดเล่า เขาผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้นของข้ากลับหันหลังแล้วเดินจากไปพร้อมบุตรีอนุจากตระกูลหลี่ที่ข้าเห็นเป็นน้องสาว เฝ้านึกเอ็นดู ทะนุถนอม หาได้แบ่งแยกชาติกำเนิดไม่ เหตุใดพวกท่านถึงใจร้ายกับข้าเหลือเกิน

           ********************

สวัสดีค่ะ เรา สวี่ลี่หลิน นะคะ จริงๆแล้วเรามีชื่อจีนแต้จิ๋วว่า โค้วหมุยเง็ก ใครแซ่โค้วเหมือนกันมั่ง ยกมือหน่อยเร็ว55555 

นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราได้ลองแต่งเลยค่ะ เป็นเรื่องที่มาจากจินตนาการ ไม่ได้อ้างอิงจากเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์หรือสถานที่ที่มีอยู่จริงนะคะ สามารถติ ชมเราได้เลยค่ะ เราก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งเหมือนกัน เวลาอ่านเจอคำผิดหรือเนื้อเรื่องวกวนก็จะรู้สึกขัดใจ เราไม่อยากให้นิยายของเราเป็นแบบนั้น ช่วยให้คำแนะนำกับเราได้เลย ผิดพลาดตรงไหนเราจะรีบแก้ไขค่ะ

ขอบคุณค่ะ