Love in Korea

เนื้อเรื่อง

 
แนะนำ ตัวละคร

อ่อนจังเอ็ง : สาวนักศึกษา ภาค จิตวิทยา ลูกสาวของพ่อค้าขายของชำ จำพวก
                 น้ำผึ้ง สาหร่าย แยมส้ม

ซุงลาบุน  :  หนุ่มนักศึกษา ภาค การแสดง

เซ็งจังมึง  :  เด็กหนุ่ม อนาคตไกล ผู้เป็นเจ้าของโรงงาน กิมจิ ที่ใหญ่ที่สุดใน  เกาหลี


เริ่มตรงนี้

"เอาล่ะ การบ้านสำหรับเทอมนี้ ขอเป็น รายงานเรื่อง การปรับพฤติกรรมเด็ก ใครมีข้อสงสัยอะไรใหม"

จบคาบนี้ อ่อนจังเอ็ง เดินมาลำพังยังโรงอาหาร ของมหาวิทยาลัย  เธอชอบแยกตัวตามลำพัง มากกว่าที่จะ สุงสิงกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ด้วยนิสัยส่วนตัวที่ชอบ
หมกมุ่นครุ่นคิดกับความรู้สาขาต่างๆในโลก
ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆนั้น เธอเห็นชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อ ประมาณ
เจย์โชว์ ตี๋ ขาว สูง เท่ กำลัง นั่งคู้ตัว ก้มหน้า เหมือนมีเรื่องคิดไม่ตก

เธอเข้าใจว่าคงเป็น บุคคลากรในสถานศึกษา จึงลองเข้าไปคุย

"คุณคะ คุณคะ ทำไมมานั่งซึมอยู่นี่ละคะ ไม่กินอะไรเหรอ"
"ผมกำลัง กินน้ำตาตัวเองอยู่ คุณไม่เห็นหรือไง"
"นี่คุณ ชั้นถามดีๆนะ  ฉันชื่อ อ่อนจังเอ็ง เป็นเด็กเอกจิต คุณล่ะ เป็นใคร ทำไมมานั่งเศร้า"
"ผมชื่อ เซ็งจังมึง  ไม่ได้เรียนอยู่ภาคอะไรทั้งนั้น กำลังกลุ้มใจ"

จากนั้นทั้งสองคนได้ปรับทุกข์กัน โชคดีที่ อ่อนจังเอ็งได้Aวิชา เทคนิคให้การปรึกษา เธอจึงล่วงรู้ความรู้สึกอัดแน่นของ เซ็งจังมึงได้ดี
อ่อนจังเอ็ง "เรื่องของเรื่องคือ คุณไม่อยากรับกิจการของพ่อต่อ "
เซ็งจังมึง  "ใช่ ฮะ จริงๆ ผมอยากเป็น พนักงานเสริฟ มากกว่า"
"คุณอยากเป็นพนักงานเสิร์ฟ ทั้งๆที่มี กิจการ กิมจิ อยู่ในมือ เนี่ยนะ"

เป็นอันว่า อ่อนจังเอ็งได้รู้จักกับชายรูปงามอีกคน ที่กำลังมีความทุกข์


4ปีต่อมา

อ่อนจังเอ็งไปทำงานใน ศูนย์บำบัดผู้ติดยาเสพย์ติด เธอใช้เวลาว่างในการ
เดินช้อปปิ้ง
และเธอก็ปิ๊ง ซุงลาบุน เด็กหน้าแว่น หัวเกรียน สูงบางเข้า
เขาพยายามจีบเธอ และก็สำเร็จ
ในขณะเดียวกัน เซ็งจังมึงก็เข้ามาในชีวิตของเธอ
เธอไม่รู้จะเลือกใคร
ระหว่าง ชายรูปหล่อ พ่อรวย กับ ชายหน้าแว่น ขยันทำงานและโรแมนติก

นั่นสิ เป็นคุณ คุณจะเลือกใคร

(หมายเหตุ คนเขียนมันหมดอเดียแล้ว เลยมาจบเอาแบบนี้ อิๆ)