โรคภูมิแพ้ (ฮัดเช่ย)

เนื้อเรื่อง

นี่เป็นเรื่องที่เกิด กับเราเอง คือ แบบเป็นภูมิแพ้ แพ้อากาศ ตกดึก คัดจมูก น้ำมูกงี้ไหลย้วย
เป็นตั้งแต่เด็กๆ  ไปหาหมอหลายครั้ง ก็ได้ยามาหลายอย่าง เช่น ยาลดน้ำมูก ยาแก้คัดจมูก ยาแก้แพ้
และยาที่แก้ไปตามอาการ
พอยาตัวนึง เริ่มจะไม่ได้ผล หมอก็เปลี่ยนยาตัวใหม่ให้ สรุปคือ กินยาไปเรื่อยๆ
ไปรักษามาหลายที่ เริ่มสังเกตได้ว่า ก็วิธีเดียวกัน ขนาดจับไปทดสอบว่าเราแพ้อะไร แล้วไง
บทสรุป คือ ให้หลีกเลี่ยงสิ่งที่แพ้นั้นเสีย เฮ้อ ยากกว่า รับยามากินเสียอีก  

ทีนี้มาตอนที่ เราอายุประมาณ 21ช่วงนั้นโหมลดอ้วน คือ ถือคติว่า ทำยังไงจึงจะ กินของที่ชอบได้บ้าง โดยที่น้ำหนักยังลด
จึง มาลงตัวที่ สร้างเตาเผาปรมาณู ในร่างกายเราดีกว่า
โปรแกรมของเราในตอนนั้น ยังกับกำลังจะไปซ้อมรบที่ไหน
นั่นคือ ตื่นเช้า (ตี4-5) เปิดเพลงแดนซ์ฟัง แล้ววิ่งไปสัปหงกไปเรื่อยๆ
นอนต่อ
กินอาหารเช้า กับเยอะๆ ข้าวน้อยๆ
ออกไปเดินข้างนอก ไม่หยุด ประมาณ 2ชั่วโมง
ตกเย็น เต้นแอรอบิก 1ชม. ต่อด้วยเรียนโยคะ อีก 1ชม.
ทั้งหมดนี้คือ ภารกิจใน1วัน
ช่วงนั้น ที่จริง ตั้งใจจะลดอ้วน แต่ได้ของแถม คือ ภูมิแพ้หายไปเลย เราหยุดยาได้ ภายใต้ข้อแม้ว่า ต้องเอคเซอไซ เยอะๆ และบ่อยๆ
ทุกวันนี้ เรากลับมาอ้วน เพราะ ตอนนั้นโหมลดเร็วจึงเจอ โยโย่
แต่ที่พูดมาทั้งหมด จะบอกว่า
ภูมิแพ้ มันหายได้โดยไม่ต้องลงทุนสักบาท
ใครจะเชื่อไม่เชื่อเป็นสิทธิของเขา แต่ของแบบนี้บางทีไม่เกิดกับตัวเองก็ยากจะปักใจ
ทุกวันนี้ เวลา เห็น บางคนไปเสียเงินให้กับโรคนี้ แล้ว อยากเดินเข้าไปบอกจริงๆ ว่าที่จริง ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้
บทความนี้ ก็ ถือเสียว่า อ่านประสบการณ์จริงของเราละกัน