หลงพระจันทร์ ☽ [Boy’s love]
อารัญไม่เคยนึกฉุกใจกับสัญญาณอันตรายเลยสักครั้ง เมื่อตอนที่เขาตกลงตอบรับความใจดีจากเจ้านายอย่างคุณเจโรม ยิ่งถอยห่างก็ยิ่งแนบชิด กว่าจะล่วงรู้ว่าควรหันหลังกลับก็เป็นตอนที่เขาถูกกลืนหายไปใต้เงาจันทร์
ผู้เข้าชมรวม
569
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
" ห ล ง พ ร ะ จั น ท ร์ ☽ "
( เจโรม x อารัญ )
เขายืนอยู่ตรงนั้น..ข้างหน้าต่างบานใหญ่ จ้องมองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาทุกสิ่ง ไม่ว่าจะแววตาหรือรอยยิ้ม มันช่างเป็นความฝันที่คล้ายความจริงจนผมนึกหวั่น แม้จะรู้ดีว่าควรถอยห่าง สัญญาณอันตรายสั่งเตือนทุกครั้งให้หันหลังกลับทว่าร่างกายราวกับโดนแรงดึงดูด ช่างหอมหวาน ล่อลวง ...จน 'แนบชิด' กว่าจะล่วงรู้ถึงความจริงอันถูกซ่อนเร้นก็เป็นตอนที่ผมถูกกลืนหายไปพร้อมกับความมืดมิดอันเป็นนิรันดร์
☽
Trigger warning :
Coercion , Sexual* Harassment, (BDSM), concern , GAD* x ไม่มีการฆาตกรรม x ไม่มีการทรมานผู้อื่นจนถึงแก่ความตาย
- - -
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศและพฤติกรรมไม่เหมาะสม ผู้อ่านอายุต่ำกว่า 18+ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากอ่านแล้วรู้สึกถึงสภาวะกดดัน แนะนำให้กดปิด
tags : #หลงพระจันทร์
https://twitter.com/prikrabbit
ผลงานอื่นๆ ของ Prikrabbit ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Prikrabbit
ความคิดเห็น