แรกที่ร้าย พ่ายที่รัก (อ่านฟรีจนจบ) - นิยาย แรกที่ร้าย พ่ายที่รัก (อ่านฟรีจนจบ) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    แรกที่ร้าย พ่ายที่รัก (อ่านฟรีจนจบ)

    โดย SYAMA14

    เตชิน นายจะให้ฉันทำยังไง นายไม่ต้องการฉันบ้างเหรอ นี่ใช่ไหมที่บอกว่าเหงามาก ถ้าต้องการแค่นั้น เราก็มาลองกันดูสักตั้ง

    ผู้เข้าชมรวม

    1,570

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    1.57K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    33
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  57 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  12 เม.ย. 67 / 11:15 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    - อัพทุกวัน อ่านฟรีจนจบ -

     แอริณ คือผู้กำความลับของทุกคน เธอจึงใช้ความสำคัญนั้น เพื่อต่อรองขออิสรภาพคืน หลังจากโดนเจ้าสัวผู้ร่วมการค้า บีบบังคับให้แต่งงานกับลูกชายผู้ไม่เอาไหน ซึ่งที่ผ่านมา เธอพยายามเลื่อนวันแต่งงานมาโดยตลอด เพราะมีคนรักเป็น ส.ส. คนดังอยู่แล้ว ถึงแม้นรักที่มีจะระหองระแหง เธอก็ไม่อยากจะแต่งงานกับลูกชายเจ้าสัวอยู่ดี หนทางออกอีกหนึ่งทาง จึงเป็นการล้วงความลับสุดลึก เมื่อสืบทราบว่าเจ้าสัวมีลูกชายนอกสมรสที่กำลังตกระกำลำบากมาทั้งชีวิต

    เตชิน คือลูกชายอีกคนของเจ้าสัวที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลย แอริณจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเตชิน เธอจงใจหลอกล่อให้ชายหนุ่มมาเป็นหมากในเกมส์ของเธอ เลยนำเขามาเป็นคนขับรถข้างกายไว้ไม่ให้คลาดสายตา เพื่อเอามาเป็นตัวต่อรองขออิสระคืนตามที่ต้องการ พอสมดั่งหวังก็พร้อมส่งเขาคืนสู่ตระกูลเจ้าสัว แต่สุดท้ายกลับได้ในสิ่งที่ไม่ต้องการ เพราะเธอไม่ได้ต้องการที่จะรักเขาสักนิด!

    "แอร์ไม่ได้ร้ายค่ะ แอร์แค่รักคุณ"

     


     

    บางตอนบางบทที่ควรจดจำ...นางเอกของเรารุกแรงนะคะ

     

    แค่เด็กของแอริณ

    มันให้ความรู้สึกเช่นนั้นแบบเถียงไม่ออกสักคำ ในเมื่อแอริณยังไม่เอ่ยถึงผู้ชายคนนั้น คนที่บอกว่าไม่ได้รัก แต่อยู่ในฐานะคู่หมั้น แล้วยังจะมีใครที่กำลังซุกซ่อนอยู่อีกหรือเปล่า เตชินถึงขั้นนั่งกุมขมับเลยทีเดียว

    แต่ทว่าเวลาไม่นานหลังจากนั้น เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นก็ชวนใจสั่นจนได้...บานประตูถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับแอริณในชุดนอนเดรสผ้าซาตินสายเดี่ยวสีดำ เล่นล่อเอาหายใจขัด แทบกลืนน้ำลายลงหลอดลม

    “จะนอนกันเลยไหม”

    “ฮึ!?”

    ชวนสะดุ้งไม่เบา สำหรับคนที่นั่งรอหมิ่นๆ บนขอบเตียง

    “ก็ไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้วจะได้ปิดไฟ หรือจะมาชวนดริปกาแฟอีกไม่ไหวนะ ฉันปิดไฟเลยนะ”

    จบประโยคไฟทั้งห้องก็ดับลง แต่แค่ครู่เดียวเท่านั้น เพราะแอริณได้เดินมาใกล้หัวเตียง เพื่อที่จะเปิดโคมข้างเตียงให้พอสว่างนวลขึ้นอีกเล็กน้อย

    “อยากจะเปลี่ยนชุดไหม หรือจะใส่ชุดนี้นอนเลย”

    “กะ...ก็อาบน้ำมาแล้วนะครับ” เตชินเลิกลั่กเพราะชุดหวิวๆ ที่เพิ่งเห็นอีกคนหันหลังให้

    แผ่นหลังขาวทั้งแผ่นเปิดเว้าให้เห็นจนเกือบถึงสะโพก แล้วเมื่อหันมาหากัน แอริณก็ไม่ขัดเขินกับชุดที่แสนเปิดเผย แต่เธอยังเดินเข้ามาหอมแก้มกันเบาๆ แล้วเป็นฝ่ายจับมือให้ลุกขึ้นยืน

    “นอนกันเถอะ”

    จะข่มตาหลับไปได้เช่นไรกัน เตชินจินตนาการถึงการนอนนิ่งๆ ไม่ออกเลย แต่ก็ยืนละล้าละลังได้ไม่นาน เพราะคนที่คลานขึ้นเตียงไปก่อน ได้ขยับตัวไปนั่งรออยู่อีกฟาก พร้อมกับเปิดผ้าห่มด้านที่เตชินยืนอยู่ เพื่อให้เขาได้สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าผืนเดียวกัน

    ไร้ซึ่งคำสั่ง แต่ทว่าพอเตชินเอนตัวลงไปนอน ทันทีแอริณก็ขยับตัวเข้ามากอดเกยเอาไว้อย่างไว...เสียงถอนหายใจฟืดใหญ่ พร้อมกับฝ่ามือบอบบางที่เอื้อมขึ้นไปประคองข้างแก้มตอบให้หันไปหาริมฝีปากบาง

    แอริณไม่มีหมกเม็ดหรือหลอกล่อแต่อย่างใด เธอแค่ทำไปตามหัวใจ แล้วก็พร่ำความรู้สึกผ่านเรียวลิ้นที่คว้านลึกเข้าหากันอย่างกระหายอยาก

    “คืนนี้นายจะทำหรือไม่ทำอะไรฉันก็ได้ ฉันตามใจนายทุกอย่างนะคะ สำหรับฉันแค่ได้นอนกอดเตไปทั้งคืน มันก็คือที่สุดของฉันแล้ว” แอริณบอกเพ้อเสียงสั่น แล้วลูบวนมือลงกับไหล่แข็งๆ นั้นอย่างลุ่มหลง

    “ชุดแบบนี้ใส่บ่อยเหรอ” เตชินถามเสียงแตกพร่า พร้อมกับที่ฝ่ามือกร้านงานได้ไล้ลงกับแผ่นหลังนั้นอย่างหนักหน่วง

    “ไม่ค่ะ แล้วแต่อารมณ์”

    “อารมณ์แบบไหน”

    น้ำเสียงชายหนุ่มกลับมาเข้ม เมื่อแม่เสือสาวแสร้งซ่อนกรงเล็บกลายเป็นแมวเหมียวที่พร้อมโดนขย้ำ

    “ก็แล้วแต่นายจะคิดเลยค่ะ” แอริณบอกไปลุ้นไป หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะมันยากที่จะคาดเดาเอาจากใบหน้าเย็นชานั้นของเตชินเหลือเกิน

    “พยายามให้มากกว่านี้สิ”

    “เตชิน นายจะให้ฉันทำยังไง นายไม่ต้องการฉันบ้างเหรอ” แอริณเริ่มถามเสียงร้อนรนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมือที่เคยลูบไล้ลงแผ่นหลัง อยู่ๆ ก็ชะงักงันไปเสียดื้อๆ

    อารมณ์มันไม่ได้หมด เตชินกำลังกังขากับสิ่งที่เกิด เขาแยกไม่ออกว่านี่คือเวลาทำงาน หรือเวลาส่วนตัวกันแน่

    “นี่ใช่ไหมที่บอกว่าเหงามาก ถ้าต้องการแค่นั้น เราก็มาลองกันดูสักตั้ง”


    ชี้แจง

    นิยายเรื่องนี้เป็นแนวตัวแม่ตัวมัม

    พระเอกเอวไฟ ต้องวิ่งตามมัมที่ปั่นหัวจนมึนค่ะ

    พ่อเตไม่ต่างกับไมโครเวฟเคลื่อนที่ เชื้อเจ้าสัวไม่ทิ้งแถว

    แล้วมัมจะไหวไหม? ตอบค่ะ!!!!

    ใครชื่นชอบแนวนางเอกแซ่บ นางเอกร้าย กินเด็กเป็นอมตะ

    ก็รีบกดเข้าชั้น กดใจให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ

    เหมือนเคยค่ะ อัพทุกวัน อ่านฟรีจนจบ

    อย่าลืมกดติดตามกันด้วยนะจ๊ะ!

    heart​ขอบคุณค่ะheart

     


     

    TIMETHAI - HIT ME UP


    **ชื่อ สถานที่ องค์กร ตัวละคร เนื้อหาทั้งหมดเป็นสิ่งสมมุติ ไม่ได้พาดพิงถึงผู้ใดทั้งสิ้น**

    นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2537

    ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ

    หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย

     

     

     


     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น