ถ้าคุณ...คิดจะรัก - ถ้าคุณ...คิดจะรัก นิยาย ถ้าคุณ...คิดจะรัก : Dek-D.com - Writer

    ถ้าคุณ...คิดจะรัก

    ถ้าคิดจะรัก....คุณคิดแบบนี้มั้ย....

    ผู้เข้าชมรวม

    174

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    174

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  26 ก.ย. 51 / 13:38 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    ความรัก....แล้วแต่คนจะคิด
                                       

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ฟังเพลง - เพลง ระหว่างทาง - ปนัดดา & โอ๊ค สมิทธิ์

















      เราไม่ได้......ไม่รักกัน

      บางที.. อาจไม่จำเป็น..เสมอไปที่ความรัก..จะต้องจบลง

      ด้วยการ..ได้เป็น..คนรัก


      บนเตียงเล็กๆ.. ในบ้านอบอุ่น..หลังหนึ่ง

      แดดยามเย็น..ทอบางบาง..ผ่านหน้าต่าง


      หญิงชรา..อายุราวๆ 70 ปีนอนซม..อยู่บนเตียง

      เธอรู้ว่า...นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้าย..ในชีวิตของเธอแล้ว

      ..แต่จะเป็นอะไรไปล่ะ ..เธอพอใจกับชีวิตทั้งหมด..ที่เธอได้ผ่านมา


      เธอ..ได้แต่งงาน ..มีครอบครัว..ที่อบอุ่น

      แม้จะไม่มีลูก..ก็ตาม


      มีเพื่อนที่ดี ..ผ่านชีวิตการงานที่ดี

      ถึงแม้วันนี้..สามีของเธอจะตายไป..ร่วม 10 ปี


      แต่..ในวันสุดท้าย..ของชีวิต

      เพื่อน-ที่เธอรักที่สุด..ก็มานั่งเคียงข้างเธอ..อยู่ตรงนี้

      มาส่งเธอ..เหมือนทุกครั้ง..ทุกคราว


      หมอบอกว่า..ฉันคงอยู่ได้ไม่เกินพรุ่งนี้เช้าหรอก

      เธอ..เอ่ยบอกกับเขา ... เพื่อนชรา..ที่รู้จักกับเธอมา..แต่ครั้งยังเด็ก

      ฉันรู้ ชายชรา..พยักหน้ารับ


      เธอมาส่งฉัน..เหมือนทุกทีสินะ

      หญิงชรา..มองหน้าชายชรา


      ใช่..ก็ฉันส่งเธอ..มาตลอดทั้งชีวิตนี่นา ..ขาดไปอย่าง..คงไม่ครบ

      ชายชราตอบ..ด้วยรอยยิ้มบางๆ


      ตอนเด็กๆ..บ้านเรา..อยู่ทางเดียวกัน..เรากลับบ้านด้วยกันทุกเย็น..

      บ้านฉัน..อยู่เลยบ้านเธอไปมาก.. เธอ..รำลึกความหลัง

      แต่ฉัน..ก็ไปส่งเธอทุกวัน ชายชราบอก

      ใช่..เธอทำอยู่อย่างนั้น..ตลอดชั้นประถม..และมัธยม..ที่เราเรียนด้วยกัน

      ..จนเพื่อนๆล้อว่า..เราเป็นแฟนกัน หญิงชราพูดขึ้น

      สุดท้าย..ก็ต้องเลิกล้อกันไป เพื่อนชราของเธอ..ต่อคำ

      ตั้งแต่..เธอคบกับแฟนคนแรกของเธอ..นั่นแหละเธอเย้ายิ้มๆ

      แต่ฉันก็ไปส่งเธอทุกวัน..อยู่อย่างเดิม... จนต้องเลิกกับแฟน..ไม่ใช่รึ

      ชายชรา..ทวนความหลัง


      เธอจำได้ว่า..เธอบอกเขาอยู่บ่อยๆ ว่า..ไม่ต้องเดินมาส่งเธอแล้ว..

      เดี๋ยวแฟนเขาจะโกรธเอา.. แต่เขาก็ยังดึงดัน..ที่จะมาส่งเธอ


      โกรธก็โกรธไป ..ฉันรู้จักเธอ-มาก่อนตั้งนาน ..ยังไงเธอ..ก็ต้องมาก่อน

      นั่น..เป็นคำพูดที่เธอจำได้-ไม่ลืม ..แม้ว่า..มันจะผ่านมาเกือบ 60 ปีแล้ว..ก็ตาม..


      เธอยังจำ..วันที่เขาต้องขึ้นรถไฟ..เพื่อไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยได้

      วันนั้น..เธอไปส่งเขาที่สถานี ..ร้องไห้จะเป็นจะตาย

      ..เขาวุ่นกับการปลอบเธอ..จนไม่เป็นอันได้ร่ำลาพ่อแม่


      พอเธอสงบลง..และขอตัวเข้าไปล้างหน้าล้างตา..ในห้องน้ำ ..

      พ่อแม่ของเขา..ไปเช็คเที่ยวรถไฟ ...

      พอเธอกลับมา..ก็พบเขานั่งร้องไห้คนเดียว..กับกองกระเป๋า...

      เงยหน้าขึ้นบอกกับเธอ..ทั้งน้ำตา

      กลับบ้านเอง..เดินดีๆ นะ

      และนั่น..ทำให้เธอต้องเสียน้ำตา..อีกรอบ


      เธอจำได้ว่า..วันที่เขาปิดภาคเรียน..และกลับมาบ้าน..

      เธอแนะนำเขา..ให้รู้จักกับแฟนหนุ่มของเธอ


      ตอนแรก..ทั้งสอง..เหมือนจะเข้ากันได้ดี ..แต่หลังจากนั้น 2-3 วัน

      ..มีคนมาบอกว่า..แฟนเธอกับเพื่อนเธอ..ต่อยกัน

      มัน..นอกใจเธอ เขาบอกเรียบๆ..

      แต่..เธอไม่เชื่อ

      วันนั้น..เธอเชื่อแฟนมากกว่า..ว่าเขาอิจฉาแฟนเธอ..จึงหาเรื่องชกต่อย

      ..เธอว่าเขา..ไปหลายคำ


      อาทิตย์นึงให้หลัง..เธอจึงรู้ว่า..เขาเป็นคนถูก

      ..เมื่อเธอไปหาเขาที่บ้าน..ก็เจอแต่..พ่อของเขา

      มันกลับไป..แต่อาทิตย์ก่อนแล้ว ..เห็นว่ามีธุระด่วน ..ไม่รู้อะไร


      เธอส่งจดหมายไปขอโทษ ..เขาบอกไม่เป็นไร..เขาไม่เคยโกรธเธอ..

      แค่น้อยใจเล็กๆ  ..ในจดหมายลงท้าย..ด้วยคำ-คำเก่า

      "กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ"

      เธอรู้ว่า..ในคำที่เหมือนสั้นๆ นั้น ..เขาพูดอะไรออกมา..มากมายขนาดไหน..


      เธอจำได้..ถึงวันที่เธอ..บอกเขาว่า..

      เธอจะแต่งงาน.. เขา..มองหน้าเธอ..

      เธออ่านไม่ออกว่า..มันเป็นความรู้สึกอะไร

      ..ดีใจ? ..เสียใจ?

      และเมื่อเธอถามเขาตรงๆ ..เขาก็ตอบว่า....เราใจหาย..


      แต่ก่อนหน้านั้น.. ก็เขานี่แหละ..ที่เป็นคนช่วยเธอเลือก..

      ช่วยเธอดูว่า..ผู้ชายคนนี้นิสัยดี ..และรักเธอจริง

      เรา-ผู้ชายด้วยกัน..เราดูออก

      ซี่งเขา..ก็ดูไม่ผิด ..สามีของเธอดี..เหมือนอย่างที่เขาบอก ..

      วันแต่งงาน..เธอบอกเขาว่า..

      ความเป็นเพื่อนของเรา..ยังเหมือนเดิมนะ ..ไม่ต้องห่วง

      เขามองเธอนิ่งๆ..พยักหน้าน้อยๆ.. ไม่ตอบคำ

      ถึงเวลารดน้ำสังข์ ..เขาอวยพรเธอมากมาย ..

      แต่พูดกับสามีเธอ..เพียงสั้นๆ ว่า..ฝากด้วยนะ..


      เขาแต่งงาน..มีครอบครัวของเขา

      เธอ..ก็มีครอบครัว..ของเธอ


      มีบางช่วงของชีวิต..ที่ห่างกันไปแต่ก็ไม่เคย..ลืมกัน


      เธอ..ส่งการ์ดอวยพรวันเกิดให้เขา..ทุกๆปี

      ตอนนี้..เขาน่าจะเก็บมันไว้ได้ 59 ใบแล้วล่ะ

      เพราะเธอนับของเธอแล้ว..มันได้ 58 ใบ

      น้อยกว่า..อยู่ใบนึง..เพราะเธอ..เกิดทีหลังเขา 5 เดือน..

      บางที ..เธอรู้สึกสนิทกับเขา..มากกว่า..คนรักของเธอเสียอีก

      หลายเรื่อง..ที่เขารับรู้..แต่คนรักของเธอ..ไม่แม้แต่ระแคะระคาย..

      และก็เช่นกัน..หลายความลับ..ที่เขาระบาย

      ..ที่เขาฝากไว้ที่เธอ..เธอก็รับ..และเก็บงำมันไว้..ด้วยความเต็มใจ..


      คิดอะไรอยู่?เขาเอ่ยขึ้นมา..ทำลายความเงียบ

      เรา..กำลังนึกแปลกใจเธอเอ่ย..ด้วยท่าทีครุ่นคิด

      ทำไม..เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน?

      เขานิ่งไป..เหมือนกำลังคิดเช่นกัน

      เราสนิทกันมาก..มั้ง เขาว่า

      นั่น..ไม่น่าใช่เหตุผลนี่ เธอว่า

      เธอ..ถามยากไปนะ เขาตอบ..หลังจากนิ่งคิดอีก..อยู่ครู่ใหญ่

      ไม่ยากหรอก ..ลองคิดเล่นๆ สิว่า..ทำไมเราถึงไม่รักกันนะ?

      แววตาเธอ..มีแววขี้เล่นซุกซน ..เหมือนเด็กหญิง..ครั้งกระโน้น

      อืมม..อันนี้..ค่อยง่ายขึ้นมาหน่อย เขาพูดขึ้น

      เธอมองหน้าเขา.. แปลกใจเธอว่า..เธอไม่ได้เปลี่ยนคำถาม..นี่นะ..

      ฉันไม่รู้หรอกว่า..ทำไม-เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน

      เขามองหน้าเธอ..ด้วยสายตาอ่อนโยน

      แต่..ถ้าเธอถามว่า..ทำไม-เราถึงไม่รักกันน่ะ

      เขาเว้นช่วง

      ฉันก็จะตอบว่า -- ฉันว่า..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย

      เธอหลับตาลง.. คำถามที่ถูกซ่อนไว้..หลายสิบปี..กลับตอบออกมาง่ายๆ..อย่างนี้เอง

      นั่นสินะ ..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย

      เธอตอบ..ทั้งๆที่หลับตาลง

      ตอนนี้..เธอพร้อมที่จะจากโลกใบนี้ไป..อย่างมีความสุขแล้ว

      ในความรู้สึก..ที่เริ่มพร่าและเลือน...เธอสัมผัสได้ถึงมือของเขา..

      ที่เอื้อมมากุมมือเธอไว้

      กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ..

      และนั่น..

      คือ..คำสุดท้าย..ที่เธอได้ยิน











      P.s ขอขอบคุณบทความจาก มีสุขดอทคอม

      โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ( ใครเคยอ่านมาแล้วขอโทษด้วยละกัน )







      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×