กลับมาหาคุณตรีภพ [Mpreg​] (มีE-book)​

ทำไมถึงสวมแหวนแต่งงานไว้ที่นิ้วนางข้างขวา?

“แก้เคล็ดน่ะ”

เพราะสามีของเขาถูกตราหน้าว่ามีดวงกินเมีย เขาจึงต้องเสาะหาทุกวิถีทางเพื่อคลายความกังวลของคุณภพ

แต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลก

ปล่อยให้ฉัตรชยาจากไปแล้วทิ้งตรีภพไว้เพียงลำพัง โดยมอบแต่ความรู้สึกผิดและความอาลัยอาวรณ์ไว้ให้

ชายผู้สูญเสียคนรักจึงเลือกตัดขาดจากทุกสิ่งแล้วหลับตาลงท่ามกลางอากาศหนาวเย็นริมสะพานใหญ่ การตรอมใจของตรีภพได้สิ้นสุดลง เมื่อเขาเลือกที่จะหายไป เพราะโลกใบนี้ไม่มีฉัตรชยาอีกแล้ว

แม่น้ำสายเชี่ยวกระจัดกระจายด้วยแรงกระแทกของร่างกายอันหนักอึ้ง เพียงเสี้ยววินาทีระลอกคลื่นกลับนิ่งสงบดังเดิม ยามร่างนั้นจมดิ่งสู่ก้นบึ้งของสายนทีใหญ่ ไม่มีวันหวนกลับ

เป็นลมหายใจสุดท้ายที่โดดเดี่ยว

มีเพียงดวงวิญญาณหนึ่งดวงเท่านั้นที่ยืนร่ำไห้ ด้วยหัวใจที่แตกสลายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ฉัตรชยาปาดน้ำตาแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้ามืดสนิทยามค่ำคืน

“ช่างเป็นโชคชะตาที่โหดร้ายและแสนเศร้า”

พระเจ้าช่างใจร้ายกับพวกเขาเหลือเกิน...

⚠️คำเตือนเนื้อหานิยาย

- นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนทั้งหมด เป็นแนวย้อนเวลาโดยไม่ได้อิงหลักความเป็นจริง

- ผู้ชายในนิยายเรื่องนี้สามารถตั้งครรภ์​ได้ ซึ่งในความเป็นจริงนั้นผู้ชายไม่สามารถตั้งครรภ์​ได้นะครับ (Mpreg)

- มีคำพูดและพฤติกรรมของบางตัวละครที่รุนแรงด้านความคิดในแง่ร้าย

- มีฉากการเสียชีวิต/การฆ่าตัวตาย/มีดราม่า

- บางฉากอาจมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมไม่ควรลอกเลียนแบบ ตัวละครมีทั้งขาวและดำ ดังนั้นบางการกระทำจึงไม่ได้สมเหตุสมผลนัก โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะครับ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช2537 (และฉบับเพิ่มเติม พุทธศักราช2558)

ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไขเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต

ปล. สงวนลิขสิทธิ์รูปภาพด้วยนะครับ ห้ามคัดลอก ดัดแปลงหรือนำไปใช้เด็ดขาด

รูปปก : รับมาจากนักวาด 1yuyuyayaki0 (FB)

ไทโป : เตี๋ยว ไก่ (FB)

ช่องทางการติดต่อของไรท์

X : @p_prakai

FB : Popla Prakai

IG : prakai00_write

สามารถทักมาสอบถามและพูดคุยกันได้นะครับ

#กลับมาหาคุณตรีภพ