คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EPISODE:4 First Night&Challenge Substance
อเวนเอร์สนั่อยู่บนู้อนเทนเนอร์สีน้ำเินที่เาระทืบนมันบุบให้ลายเป็นเ้าอี้แล้วนั่ไว้าบนาอมันโยไลๆมีร่าออาร์เอร์ำลันั่ลอยัวอยู่บนอาาศวาสีทับทิมับ้อไปยัร่าภายใุ้เราะสีำเสื้อุลมสีำ้านในสีแส าบที่มีฝัาบสีำถูุมเอาไว้ที่มือ้า้ายแล้วำลัปลปล่อยพลัเวทย์อนเพื่อล่อเหล่ามาสเอร์และเอร์แวนท์นอื่นมาหาเา
วาสีแเลือนั้นมอออไปอย่าเหม่อลอย่อนที่ะสัมผัสไ้ว่ามีนำลัเินมาแล้วหยิบหมวเราะสีำอนึ้นมาสวมแล้วลุึ้นมาเรียมพร้อมเาปะทะในทันที่อนที่วาสมีแเลืออเาะสบาเ้าับวาสีแสผมสีแม่วในุรัรูปสีำ เราะไหล่สีทอพร้อมับที่ผ้าลุมหัวสีำอบทอที่ปลิวไสวไปามสายลม
‘อันราย…’
สัาาออัศวินำร้อเือนออมามอไปยัรหน้าหอสีแส่อประายออมาอย่าน่าลัวมหอส่อประายออมาายหนุ่มยาบอนึ้นพร้อมับ้อไปยันรหน้าเาเหล่มอไปพลาส่สัาให้อาร์เอร์เรียมลอบโมีหาเาพลาพลั้
เาลุึ้นมาาาอนเทนเนอร์ มาบสีแเลือส่อประายออมาเ่นเียวับวาอเา มัน่าน่าหวาหวั่นสำหรับนัรบธรรมาแ่ไม่ใ่ับนรหน้าอเา
“่าน่าประหลาเ้าเหมือนับำลัะ่าัวายเลยนะที่ปล่อยพลัเวทย์ออมาแบบนี้ เเบอร์”
“้าแ่อยาล่อนๆหนึ่ออมาแลนเอร์และอย่าเรีย้าว่าเเบอร์เลย”
“ูเหมือนเ้าะมีวามลับล่ะสิ ั้น้าเอ็อยาทสอบฝีมือเ้าหน่อย”
“ฝีมืออ่้าถ้าเทียบับพวอ้าแล้วมันอยู่ในระับ่ำถึ่ำมาเพราะั้นอย่าาหวันัล่ะ”
เาล่าวออมา้วยน้ำเสียเรียบๆพร้อมับสะบัมาบในมือไปมา่อนที่ะั้ท่าโยารหันปลายมาบลพื้น ส่วนอีฝ่าย็วหอสีเลืออนไปมานเิแสสีแลาผ่านไปามอาาศ หิสาวในุรัรูปหรือแลนเอร์ย่อัวลพร้อมั้หอ
และในพริบาเียวเท้าอเธอ็สัมผัสพื้นอย่าแผ่วเบา พอเา็พริบาอนร่าอเธอ็มาปราอยู่รหน้าเาแล้ว้า่อนแทหอออไปในทันที
ิ้!
“!!!!!”
เร้!
เสียอมหอที่ถูแทออมาหมายะแททะลุหัวใออเวนเอร์สึ่เาระโถอยออมาเล็น้อยแล้ววัาบเบี่ยัวหอออไปแล้ว้มหลบหอที่ถูวัลับมาแล้วเรียมแทาบทะลุร่าออีฝ่ายทว่าร่าออเวนเอร์สลับรู้สึุเสียึ้นมาในั่วะ่อนที่ร่าอเาะระเ็นออไปเผยให้เห็นร่าอแลนเอร์ที่้าอยู่ในท่าที่ำลัเะออมานเราะสีำอเานั้นยุบและบุบไปเล็น้อย
ายหนุ่มัฟันเล็น้อยอีฝ่ายนั้นอันรายมาริๆเาประมาทไม่ไ้เลยเพราะใน่วที่เะเาใ้าถีบัวเอออาพื้นและรุเิมนั้น็ถูหอสีเลือออีฝ่ายปั้าเอาไว้ถ้าเาถีบัวออไทม่ทันโนแททะลุร่าไปแล้ว
“พอใ้ไ้นิแ่็ยัถือว่าอ่อนแอ ไม่สิ…ทำไมเ้าถึไม่เอาริ”
“ใระไปเอาริั้แ่เริ่มสรามันล่ะ? แถมที่นี่มีแ่พวสอรู้สอเห็นเ็มไปหม”
อเวนเอร์สล่าวออมาพร้อมับสะบัแนอนเล็น้อย่อนที่ะับไปที่หมวเราะวีำอนที่ไ้บุบไปเล็น้อยทำให้เาไ้แ่ิว่าเมื่อไหร่ันที่นโนหอฟาเ้าไปที่หมวมืออเาับไปที่หมวอนแล้วึออมาผมสีำลับปลิวไปมาเล็น้อยผมสีำที่ปลิวไสวไปามสายลมแ่ยัมีส่วนหนึ่ปปิใบหน้าีวาอเาเอาไว้
วาสีแเลือส่อประายออมาูเหมือนเา้อระวัมาึ้นอีัเล็น้อย มืออเาล้วไปยัใ้ผ้าลุมอนแล้วหยิบหน้าาสีำที่ปปิใบหน้าีวาโยเพาะออมาสวมพร้อมับั้าบโยารหันมาบลพื้นเ่นเิม
แ่พลัเวทย์อเาถูปลปล่อยออมามาว่าเิมมาึ้นเท่าัวผ้าลุมอเาเริ่มปลิวไสวไปามพลัเวทย์ เปลวเพลิสีแเลือเริ่มปราออมาามัวเราะและสุท้ายเป็นบนใบาบที่ที่ลุโนไป้วยเปลวเพลิ เท้าภายใุ้เราะอเาระทืบลไปยัพื้นแล้วถีบร่าอนพุ่เ้าใส่อีฝ่าย
เาหมุนัวแล้ววัาบฟาลไปยัร่าอแลนเอร์ึ่อีฝ่ายสามารถรับัวอมาบสีแเลือเอาไว้ไ้แ่เธอลับมวิ้วเมื่อนสามารถสัมผัสไ้ถึวามร้อนสูที่แทรเ้ามาในัวหอวามร้อนนั้นเริ่มาึ้นเรื่อยๆๆ นเธอหมุนัวแล้ววััวหอออไปนอเวนเอร์ส้อถอยออไปแ่ทันในั้นเอราไม้็ปะทุออมาาผืนินแล้วรั้อเท้าอเาันธนาารเอาไว้
พรึ่บ!
เปลวเพลิสีแเลือถูปลปล่อยออมาพร้อมับที่มันเริ่มแผเผาราไม้ที่พันธนาารัวอเาเอาไว้แ่หาเาหยุนิ่เพียรู่เียวมัน็เปิัหวะให้ับแลนเอร์ไ้ในทันทีเธอ้าหออัวเอึ้นออร่าสีแถูปลปล่อยออมาาัวหอ เาบฟันรามแน่นพร้อมับที่มืออเาภายใ้เราะสีำะลายเป็นสีำ
ฟิ่ว!
มหอสีแเลือถูว้าออไป้วยวามเร็วสูมันรีผ่านอาาศนเิเสียหวีร้อเล็ๆออร่าสีแปะทุออมาาัวหอ อเวนเอร์สยมืออนึ้นมาแล้วว้าับไปที่หอทันทีร่าอเาถอยรูไปามแรปะทะเท้าอเาระทืบลไปยัพื้นเพื่อ่วยในารั้ัวอน
ึ…
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อาร์เอร์ที่มอูอยู่ไลๆหรี่าลไปถามว่าทำไมไม่่วยน่ะเหรอ? เพราะเธอรู้ยัไล่ะว่าอีฝ่ายน่ะรอแน่นอน แ่สำหรับพวนที่เฝ้ามอน่ะมันไม่ใ่วาอะวเาละาุที่อเวนเอร์สเยอยู่ พวเาิว่าอีฝ่ายไม่รอแน่นอนและในเามืร่าภายใุ้สูท็้อมออยู่ผมสีทออเธอส่อประายเล็น้อย
“เเบอร์นั้นมัน…”
“ยั่ะไอริสฟีล้าสัหร์ใว่ามันยัไม่บ”
และทันในั้นเหล่าผู้เฝ้าู็้อะลึออมาร่าออัศวินำที่น่าะถูหอแททะลุายไปแล้วลับลุึ้นมาพร้อมับที่วาสีแเลือที่ลุโ่ว แลนเอร์แปลใเล็น้อยที่อีฝ่ายยัรอแ่เมื่อมอีๆอีฝ่ายสามามรถับหออเธอเอาไว้ไ้่อนที่มันะพุ่เ้าไปแทหัวใอเา
วาอเามอไปยัแนวาอนที่อนนี้ไหล่หลุไปแล้ว่อนที่มือ้ายะับไปที่ไหล่วาแล้วออแรบิเล็น้อยนระูไหล่ั -ร๊อบ- นระูไหล่อเานั้นลับเ้าที่เิม อเวนเอร์สิว่าอนแรเาที่สู้ับแอสาินนั้น็ิว่าสรามนี้าพอรับมือไ้แ่เมื่อมาเอับแลนเอร์เา็รู้ไ้ในทันทีว่านรหน้าถ้าเาสู้รๆแพ้แน่ๆ
เามอไปยัมืออนที่เราะแหลเละไปาารรับหอสีแเลือรวมถึมือที่เ็มไป้วยแผลเหวอะหว่ะและบิไปเล็น้อย ่อนที่มือ้าวาอเาะลายเป็นสีำ่อนมันะหายไปพร้อมับบาแผลและุเราะอเาที่ฟื้นฟูลับมา
“ยสอเริ่มไ้…”
TBC.
ความคิดเห็น