เรียนนักอ่านที่น่ารักที่หลงเข้ามาทุกท่าน
นักแต่ง หรือ ไรท์ เป็นผู้ดองอย่างยิ่งยวดสังเกตจากเรื่องที่ผ่านๆมา...(กราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก่อนที่จะเริ่มอ่าน) จะพยายามหาเวลามาแต่งนะคะ!!
ส่วนประกอบหลักในการปรุงเรื่องนี้นะคะ
ขอให้ทุกท่านเตรียมสารระเหยให้พร้อม แม้นางเอกจะเทพทรูแต่ก็จะไม่ยอมให้ตัดบทเหล่าพระเอกทั้งหลายแน่นอน กรุณาเตรียมพบกับคุณป้ากินเด็กแสนกาวได้ ณ บัดนี้~~~
.........................................................................................................................................................................................................................................
แนะนำ เหล่าตัวละคร
อุบุยาชิกิ อากาเนะ
(cr.รูป หาไม่เจออยู่ในพินฯ)
ชื่อเดิม ยูกิ แต่หลังจากที่มีคนชื่อยูกิในตระกูลเยอะเลยเปลี่ยนชื่อเป็นอากาเนะ คนที่เรียกว่ายูกิมีแค่มุซัน คนเดียว...
ทั้งๆที่เป็นคนในตระกูลอุบุยาชิกิ แต่กลับคลั่งไคล้มุซันมากเป็นพิเศษ พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็มีโจรบุกเข้าบ้าน หลังถูกสับจนร่างแยกเป็นแปดส่วนก็ดันไม่ตาย...รู้ตัวอีกทีก็ไม่แก่ไม่ตายซะแล้ว ปัจจุบันเป็นตัวตนในฐานะต้นตระกูลอุบุยาชิกิ และเป็นคุณป้า เอ้ย คุณพี่สาวสุดสวยอายุ 800+ ขึ้นคานมาแปดร้อยปีเพราะพอผู้บ่าวรู้ว่าโดนสับละเอียดก็ไม่ตายก็กลัวจนช็อคตายไปเป็นแถบๆ...
"หืมมมม...นี่ชั้นระลึกชาติได้อีกแล้วแฮะ?
โอ้ะ ถ้านี่เป็นเรื่องจริงเด็กสองคนนั้นแหล่มไปเลยนี่นาาา เอาละออกจากบ้านไปหาอะไรทำดีกว่า..."
ชาติปัจจุบัน ป้าอายุ 800+ ปี
ชาติก่อน นีท (อดีตนักวิจัยผลงานโนเบล ได้ตังค์ปุ้บลาออกปั้บ!)
ชาติก่อนๆ จิ้งจอกป่า
ชาติก่อนๆๆ จักรพรรดินีหมาป่าโลหิต
ชาติก่อนๆๆๆ นักบวช
ชาติก่อนๆๆๆๆ นักฆ่า และชาติก่อนอื่นๆอีกมากมายร่วมสิบชาติ ระลึกได้เพรานั่งสมาธิมาห้าร้อยปี อย่าริอาจเลียนแบบเพราะอันตรายต่อชีวิต อากาเนะไม่ได้กล่าวไว้
รุย 累
อสูรข้างแรมที่ห้า
หนุ่มน้อยผิวขาวผู้มีจุดสีแดงเหมือนแมงมุมเป็นเอกลักษณ์ ผมของเขามีสีชมพูอ่อน(ขาว)และมีความคล้ายคลึงกับขาของแมงมุม ตาขาวเป็นสีแดงในขณะที่ตาดำของเขามีสีฟ้าจาง เนื่องจากตำแหน่งของอสูรแรมห้าทำให้ รุยมีตัวอักษรคันจิหมายเลขห้าแทงเข้าไปในตาขวา ซึ่งบ่งบอกตำแหน่งของเขา
เป็นเด็กที่มีปมเกี่ยวกับครอบครัวทำให้ หลังกลายเป็นอสูรจันทราก็เริ่มสะสม "ครอบครัว" ปรารถนาให้คนในครอบครัวทำตาม "หน้าที่" หากใครทำพลาดก็ต้องรับโทษ(จนตาย) อายุ ต่อให้แก่จนพีคยังไงก็ไม่ถึงสามสิบแน่ๆ แต่ดูจากรูปร่างและการกระทำคงราวๆสิบกว่าๆ(รวมอายุอสูรก็คงไม่ถึงยี่สิบแน่ๆ)
"............."
"....ผมเชื่อคุณได้ใช่ไหม?...."
"......ท่านแม่/ท่านพี่ " (คำเรียกแล้วแต่อารมณ์)
โทคิโตะ มุยจิโร่
เสาหลักแห่งหมอก เด็กหนุ่มผมดำปลายสีมิ้นท์กรีน ดวงตาสีเดียวกับปลายผม เด็กหนุ่มอายุ 14 น่าจะเป็นเสาหลักที่อายุน้อยที่สุด ครอบครัวถูกฆ่าตายและสูญเสียความทรงจำ
และยังเป็นนักดาบอัจฉริยะที่เพิ่งเริ่มจับดาบเพียงแค่ไม่กี่เดือนก็กลายมาเป็นเสาหลักแล้ว เขาเป็นคนแสดงความรู้สึกทางสีหน้าไม่เก่ง มักจะเหม่อลอยอยู่เสมอ (แต่ลึกๆ เจ้าตัวก็แอบปากร้ายไม่เบา) เห็นนางเอกเป็นบุคคลที่ต้องรับผิดชอบเพราะเหตุการณ์บางอย่าง อีกอย่างคือเพราะได้จ้องตากับอากาเนะนานอยู่พอสมควรเลยรู้สึกว่า เธอสวยมาก เป็นเด็กคนนึงที่กำลังจะโดยป้าแกตก... เป็นคนที่โอยากาตะซามะ(ท่านเจ้าบ้าน)แอบเชียร์อยู่เงียบๆ
เป็นมนุษย์เพศชายคนที่สามที่ป้าแกสนใจ แต่เป็นมนุษย์คนแรกที่เห็นป้าแกตายต่อหน้าแล้วไม่กลัว แถมยังรู้ด้วยว่าป้าแกไม่ได้เป็นอสูร
"อากาเนะซัง...(สวยเหมือนเดิมเลย)"
"ป้าหรอ... อากาเนะซังแกกว่าผม..อืม..ช่างมันเหอะ"
"อายุ...ใช่เรื่องที่ผมต้องสนใจด้วยหรอ"
คิบุทสึจิ มุซัน
เจ้าพ่อ(มัยเคิณ แจ็ฆศัร) ผู้เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด โดยส่วนตัว ปัจจุบันไม่ได้รำคาญอากาเนะ(นางเอก)เท่าไหร่ ความจริงเคยอิจฉาที่อากาเนะเดินกลางแดดได้แถมอายุยืน แต่หลังจากรู้ข้อจำกัดหลายๆอย่างที่หนักกว่าเลยเลิกอิจฉาไป เคยเอาเลือดมากินและเคยพยายามฆ่ามาสิบกว่ารอบ เคยชวนให้เป็นอสูร สุดท้ายก็ไร้ประโยชน์ รู้จักกันตั้งแต่ยังใช้ชื่อว่ายูกิ เลยเรียกติดปากกันมาหลายร้อยปีแล้ว
"ยัยยูกิ? ตายไวไวแล้วกัน"
"เลิกตายพร่ำเพรื่อเสียที มันน่ารำคาญ"
"...ข้าแก่กว่าเจ้าด้วยซ้ำ...ถามอะไรไร้ประโยชน์.."
ตัวอื่นๆจะตามมาภายหลังนะ!!
ความคิดเห็น