เจ้าบัลลังก์ศาสนจักร

[[[ !!! จบภาคแรกแล้ว !!! ]]]

--- เรื่องย่อ ---

ไพร์มผู้เป็นประมุขแห่งศาสนจักรเพอริเซียสิ้นพระชนม์ลงพร้อมกับมอบคำทำนายเกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะมาถึง

นักบวชสาวเอดรา เนรีนา เจ้ามหาวิหารเยาว์วัยคือหนึ่งในนักบวชที่ได้รับเชิญมาร่วมพิธีคัดเลือกไพร์มองค์ใหม่

ทว่ายังไม่ทันพ้นคืนแรกของพิธีเธอก็ถูกลากเข้าไปพัวพันกับการขโมย 'คทาแห่งไพร์ม'

วัตถุเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์อันเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจเหนือศาสนจักร

สิ่งที่เหล่านักบวชเชื่อกันว่าพระเจ้าได้ประทานลงมาให้แก่ผู้นำของพวกเขา

แม้ในคืนนั้นหญิงสาวจะเอาตัวรอดมาได้แต่รู้ตัวอีกทีก็ถูกออกหมายจับเสียแล้ว

คนร้ายที่ป้ายความผิดให้เธอคือใครและคทาแห่งไพร์มอยู่ที่ไหน

นี่คือสิ่งที่เธอจะต้องหาคำตอบเพื่อล้างมลทินให้ตัวเองก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป

-----------------------------------------------------------

         

[[[ บทนำ ]]]

          พวกคนโบราณมักคิดว่าเวทมนตร์คือเรื่องเพ้อฝัน... ตลกดีนะเจ้าว่าไหม

          แต่จะไปโทษพวกเขาอย่างนั้นก็คงไม่ยุติธรรมสักเท่าไหร่ สักสอง... ไม่สิ สามร้อยปีก่อนละมั้ง ผู้คนหลงระเริงไปกับเรื่องโบราณอย่างวิทยาศาสตร์ พวกเขายังขุดน้ำมันจากใต้พื้นขึ้นมาเผาเพียงเพื่อให้ยานที่วิ่งบนล้อเคลื่อนที่ไปข้างหน้า อาศัยของอันตรายอย่างไฟฟ้าทำให้ข้าวของเครื่องใช้ทำงาน แล้วก็ตื่นเต้นกับเรื่องพื้นๆ อย่างการยิงจรวดออกไปนอกโลก แล้วรู้ไหมอะไรตลกที่สุด ไอ้กระจกแบนๆ ที่เรียกว่าโทรศัพท์นั่นไง! พวกเขาจ้องมันทั้งวันอย่างกับบูชา ใช้มันทำทุกสิ่งทุกอย่าง เดินไปเดินมาไม่มองทางแล้วก็โดนยานมีล้อพวกนั้นชนตาย ข้าละนึกภาพไม่ออกจริงๆ ว่าการโดนยานชนมันเป็นยังไง ก็เดี๋ยวนี้ยานมันลอยอยู่บนฟ้ากันหมดแล้ว

          เพราะอย่างนั้นแหละข้าถึงได้สำนึกอยู่เสมอว่าโชคดีแค่ไหนที่เกิดมาในยุคนี้ คงเหมือนฝันไปเลยนะตอนช่วงปฏิวัติเวทมนตร์น่ะ ลองคิดดูซิ! ตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติพวกเขาต่อต้านเวทมนตร์ กล่อมเกลาลูกหลานว่ามีอยู่แต่ในนิทานเท่านั้น ยุคหนึ่งถึงกับไล่จับคนที่คิดว่าเป็นจอมเวทย์มาเผาด้วยซ้ำ แต่แล้วอยู่ๆ ก็ได้รับรู้ว่าเวทมนตร์มีอยู่จริงๆ แล้วหลังจากนั้นแค่ไม่กี่ปีเวทมนตร์ก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพวกเราเหมือนในทุกวันนี้ ปลอดภัยกว่า สะอาดกว่า แล้วก็ทำอะไรได้หลายอย่างมากกว่าเทคโนโลยีเดิมๆ 

          แต่ก็ใช่ว่ามนุษย์จะรู้ทุกแง่มุมของเวทมนตร์หรอกนะ ยังหรอก สองร้อยกว่าปียังถือว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของศาสตร์นี้ วัตถุเวทมนตร์บางอย่างยังคงอยู่นอกเหนือความเข้าใจของเหล่าจอมเวทย์ บางอย่างที่เชื่อกันว่าถูกประทานลงมาจากสรวงสวรรค์และทรงพลานุภาพมหาศาล บางอย่างที่พวกนักบวชใช้เป็นข้ออ้างในการปกครองผู้คนในนามของพระเจ้า ขอเพียงแค่พวกนักบวชแห่งเพอริเซียยอมให้เหล่าจอมเวทย์ได้ศึกษาสิ่งนั้น วิทยาการเวทมนตร์ของมนุษยชาติอาจจะก้าวกระโดดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเลยก็ได้

          พูดมาถึงขนาดนี้แล้วเจ้าคงพอเดาได้แล้วล่ะว่าข้าหมายถึงสิ่งใด...

-----------------------------------------------------------

ข้อมูลนิยาย

แนว : แฟนตาซีผสมไซไฟ

จำนวนตอน : 44 ตอน (เฉพาะภาคแรกจากสามภาค)

ความถี่ในการอัพ : วันละตอน / เวลาอัพ : เย็น - ดึก

ส่วนผสม : ปริศนา 25% เวทมนตร์ 25% ความรักรุบกริบ 20% ความขัดแย้ง 20% การต่อสู้ 10%

-----------------------------------------------------------

เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ซับซ้อน มีข้อมูลปลีกย่อยมากมาย รวมไปถึงชื่อเฉพาะต่างๆ นาๆ ที่น่าจะจำกันไม่หวาดไม่ไหว

ด้วยคำแนะนำของนักอ่าน เราจึงตัดสินใจที่จะมีพื้นที่สำหรับบทความที่เป็นข้อมูลประกอบการเขียนนิยาย

โดยเฉพาะข้อมูลตัวละครเพื่อให้นักอ่านสามารถเปิดเข้าไปอ่านทวนได้เมื่อต้องการ

และใช้เป็นพื้นที่แก้เบื่อเมื่อเราเขียนนิยายหลักไม่ออก (ฮา)

โดยเปิดเป็นบทความแยกต่างหากจากนิยายหลักเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย

จิ้ม!!! >>> หอสมุดแห่งเพอริเซีย <<< จิ้ม!!!

ถ้าต้องการรู้เรื่องอะไรเป็นพิเศษก็คอมเมนต์บอกได้ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็จะเขียนให้อ่านกันนะครับ

-----------------------------------------------------------

เพิ่มเติมอีกเล็กน้อย เนื่องจากมีเพื่อนนักอ่านแนะนำมาเพิ่มเติมว่าบทบรรยายของเรายังไม่ละเอียดเท่าที่ควร

ซึ่งเราเห็นด้วยและจะเพิ่มเติมส่วนที่ขาดไปในการรีไรท์ครั้งหน้า แต่คงยังไม่ได้ทำเร็วๆ นี้

ดังนั้นเราจึงอุดปัญหาตรงนี้ชั่วคราวด้วยการเปิดบัญชี Pinterest เพื่อปักภาพเป็น Mood Board

ซึ่งภาพที่ถูกปักอยู่ในแต่ละบอร์ดนั้น เป็นเพียงแนวทางคร่าวๆ หรือ อารมณ์ประมาณนี้ เท่านั้น ไม่ได้เป๊ะทุกรายละเอียด

ท่านสามารถจิ้มเข้าไปชมได้เพื่อให้การอ่านมีอรรถรสมากขึ้นครับ

จิ้ม!!! >>> https://www.pinterest.com/pohperis/ <<< จิ้ม!!!

-----------------------------------------------------------