คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พลอยพัดชา(ผู้ถูกกระทำ)
“ผมไม่้อารพบผู้หินนั้น”
“สสาร่ะ เธอมาอพบนายหัวหลายรั้แล้ว” เพราะเริ่มแพ้ใอันหนัแน่นและเ็เี่ยวอหิสาวร่าบา วันนี้นาวและทิ้วามโรธแ้นทั้ปวล ผิวิสัยอผู้เป็นแม่ที่ไ้สูเสียีวิบุรสาวไป
ารระทำอนาวแ่อนเหุผลบาอย่าเอาไว้อย่าแยบยล พลอยพัาทำให้นาิถึแพราว…ลูสาวที่ยอมทำทุอย่าเพื่อแม่ ยอมแม้ระทั่หันหลัให้สามีเ่าเพื่อมาเป็นภรรยาแสนีอนายหัว
เปลวบฟันแน่น ผู้หิหน้าสวย มาพร้อมอาารเศร้าสร้อยและหยาน้ำา ‘พลอยพัา’ ายหนุ่มำหล่อนไ้ี เพราะั้แ่เิเรื่อ เธอผู้นี้้อเี่ยว้อับเาในสภาวะวนระอัระอ่วนเป็นยิ่นั
แม้รับรู้ถึวามเสียสละและีาม เปลวพยายาม่อ้าน เาสาระหน่ำอารม์ิัาารสูเสียภรรยาใส่พลอยพัาอย่าไร้วามปราี
น้ำาและเสียสะอื้นทุรั้ยามถู่าทอไล่ะเพิ ายหนุ่มแสร้ทำเมินเยไม่ิใยี
“ให้าิีับนระูลนั้น ผมทำไม่ไ้หรอรับุแม่” ทอมอแม่ยายผ่านม่านน้ำา อารม์เ็บปวระนเียแ้นายแววออมาอย่าน่าหวาหวั่น
“นายหัว้อแยแยะนะะ พลอยพัาับสร้อยเทพีเป็นนละนัน พี่สาวิใามนั ไม่ร้ายาเหมือนน้อสาว”
แม่นมวแเลี้ยล่อมลูเย เหุผลน่าฟัวนวิเราะห์ให้ล้อยาม
วหน้าเรียบเยั่หินสลััรามแน่นนึ้นสัน พลอยพัาเปรียบั่ลูไ่ในำมือ ท่าทาไร้หนทาิ้นรน่อสู้ หิสาวบอบบาอ่อนแอ วร่าแ่ารทะนุถนอม
เธอน่าสสารอยู่ไม่น้อย เมื่อ้อแบรับภาระูแลทุนในรอบรัว ้ำร้ายสร้อยเทพียันำวามหายนะมาเยือนอยู่บ่อยรั้
เาวรพบหล่อนเ่นนั้นหรือ ? ายหนุ่มรุ่นิพลา่าในเออยู่เนิ่นนาน ึไ้ผลสรุปในเวลา่อมา
“เิพลอยพัาในห้อนี้นะรับุแม่”
นาวแพยัหน้ารับทราบพลาหันหลัลับ เปลวยันั่เียบอยู่เ่นเิม ภายใ้ใบหน้ามสันเรียบสนิทมีเพียวาเท่านั้นโนแสอาาโิ่ว เพียวาบเียวทุอย่าพลันลับสู่สภาวะปิ…อาัปิริยาทั้หมทั้มวล ยา่อาราเาวามิายหนุ่ม
“ริหรือะ ? ุเปลวอนุาให้อ้อมเ้าพบแล้ว”
วามื่นเ้นีใอำพลาไม่มิ พลอยพัาปรี่ประิแม่นมวแ เธอสอแนโอบอแม่ยายนายหัวเปลวแนบแน่น ใบหน้ารูปไ่เรียวาวแลูอ่อนหวานปรารอยยิ้มระ่าา
หิสาวยอบายลนั่พับเพียบบนพื้นไม้ันึ้นเา มือเรียวยาวประนมราบแทบเท้าผู้สูวัย น้ำาแห่วามาบึ้รื้นลบนัยน์าสวย
นาวแรีบัเท้าลับ ้วยาไม่ถึ พลอยพัาลัวลราบเท้านาอย่านอบน้อม
(น่าเอ็นูริแมุ่ )
หาเปลวเปรียบเสมือนไฟโลัน์อันร้อนแร พลอยพัา็ือสายน้ำเย็นเียบเือบทะลุุเยือแ็
“ลุึ้น่ะุ อย่าทำแบบนี้” ้มลรวบไหล่บอบบา หิามัืนท่าทาเียมเนื้อเียมัว
ผู้นรอบ้าเปรียบเธอั่ผ้าาว ร้ามับสร้อยเทพี เพราะรายนั้นือผ้าสีำ ้ำยัสปรโสโร ัล้าเพียใ็หาวามาวสะอาไม่พบเอ
“อ้อมอยาราบอบุ เพราะุท่านเมาอ้อม”
นฟัปวแปลบแน่นทั้อ น้ำใสเอ่อรื้นปริ่มา ‘อ้อม’ พลอยพัาบัเอิมีื่อเียวับแพราวผู้ลาลับ
“อิันเป็นแ่แม่นม านะมิไ้่าาสาวใ้”
ผู้อ่อนเยาว์ลี่ยิ้มละมุน พลาเอ่ยอย่าไม่ิถือน
“ะนายหรือบ่าว่าันแ่นั้นะ อ้อมยินีะให้วามเารพุท่าน”
“เรียแม่นมามนายหัวเถอะ่ะ ุท่านฟัูทะแม่หูอบล”
เลียัสร้อยเทพี ทว่าพลอยพัาอ่อนน้อมถ่อมนน่าื่นม แม่นมวแเริ่มหลรัและเอ็นูหิสาวนานี้เป็นหนัหนา
พลอยพัาิริยามารยาท้อย เธอมีสัมมาารวะัุ่ลสรีึ่รับารอบรมสั่สอนมาอย่าี อ่อนหวานแ่ไม่อ่อนแอ ยาม้อเผิอารม์เรี้ยวรารุนแรอนายหัวเปลว สาวามนานี้หาไ้ย่อท้อ เธอเ้าถึัวสามีแพราวอย่าล้าหาและอทน ท้ายสุวามเพียรพยายามนั้นสัมฤทธิ์ผล เปลวถึั้นถอใ ยินยอมให้หิสาวเ้าพบในที่สุ
“อ้อมออนุาเรียุท่านว่าแม่นมนะะ”
หิสาวยิ้มอ้อนทั้าและปา ร่าบาหยัายาท่านั่พับเพียบึ้นุเ่า ถือวิสาสะสอสอแนรอบเอวแม่นมวแแล้วบอ “อ้อมำพร้าแม่มาั้แ่เ็ ออ้อมอแม่นมหน่อยนะะ”
“โถุ…” นฟัใไหวยวบ วามือบนศีรษะปลุมเส้นผมยาวสลวยำลับึ้นเา ้วยิเวทนาะารรมพลอยพัา
++++++++++++
Ebook
อ่านทาสนเถื่อน
https://writer.dek-d.com/Ploypet_may/writer/view.php?id=1567416
ความคิดเห็น