คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นายหัวเปลว(ผู้สูญเสีย)
เปลว เพลิะวัน นายหัวรูปามแห่เหมือเพลิพยั์ นั่มอรูปภรรยา้วยสภาพอ้ำระำใ แพราวาเาไปพร้อมทารในรรภ์วัยเพียสามเือน วินาทีนั้นนถึวันนี้ ีวิเปลว้อพานพบับวามย่อยยับอับปา โลับมืไร้แสสว่าัเ่า่อน ลมหายใหลเหลือแ่ประทัร่าายล้ายามนุษย์ไร้ิวิา สภาพายหนุ่มในยามนี้ เหมือนนายทั้เป็น็ไม่ปาน
ายหนุ่มหยิบรอบรูประับทรวอ “อ้อม๋า” แพราวยืนเีย้าเาในานวิวาห์ วหน้าระ่าอีทั้รอยยิ้มหวานหย สะนายหัวเปลวให้หยุีวิไร้พันธะเพื่อเธอเพียผู้เียว
“ผมิถึุ” อารม์ร้าวรานเพราะวิะนึหา พลันแปลเปลี่ยนเป็นหยาน้ำใสในพริบา
รอบาย่าเียบสัทั้น่าวัเว ทว่าในวามสบ ร่าระหลับปราระทบแส
(ุเปลว อ้อมรัุนะะ’)
แพราวเ้ามาใล้ราวภาพในฝัน เธอส่ยิ้มให้ผู้เป็นสามี ระแสเสียหวานล้ำั่ระั้อลมยามะวันอ่อนแส อยเอื้อนเอ่ยวาาวนฟัให้ายหนุ่มไ้ยินอยู่เนือนิย์…
“อ้อม” ไวเท่าวามิ เปลวสืบเท้าเ้าไว่ว้า หวัอระับร่าแน่น้อยให้สมรั แ่ที่มือหนาสัมผัสลับมา เป็นเพียธาุอาาศหาใ่ร่าายอแพราว
ายหนุ่มน้ำาึมลบม่านเนร ในห้อึ่ไร้ลมพัผ่าน ลับสามารถทำให้ร่าแร่สั่นสะท้าน อีทั้หนาวเหน็บสุั้วหัวใ
ร่าสูทรุเ่าลบนพื้น เสี้ยวหน้าระทมทุ์้ม่ำั่สิ้นเรี่ยวแร…แพราวยัมีีวิอยู่ เาิลวในเอ ราบเมื่อื่นาภวั์ึไ้ประัษ์ แท้ริภรรยาผู้ล่วลับเป็นเพียมวลสาราินนาารเท่านั้นเอ
เบื้อหน้าบานประูไม้สัเปิว้า ร่าสรีสูวัยเินเ้ามา เปลวหาไ้ใส่ใ ายหนุ่มยัมปรัอยู่ับภาพเหุาร์ในห้อนี้ ยามมีแพราวเล้าลอเีย้าาย
เสียระิบอออ้อน รอยยิ้มเว้าวอน่าน่าหลใหล เปลวอายนเอสั่นเทาร่ำไห้ อนุภาพแห่รั เปลี่ยนแปลผู้ายเ้มแ็ให้ลายเป็นนอ่อนแอ มีน้ำาไม่่าาอิสรี…
ฟ้าลิิ ให้ทุีวิเิมาเพื่อพบเอ แล้วใย้อาลา หาาิหน้ามีริ เปลวเฝ้าอธิาน อเิเป็นเนื้อู่แพราวทุาิไป
“นายหัวะ” นาวแอีแม่นมที่ลายานะเป็นแม่ยายนายหัวนั ยอบายลแะไหล่ว้าสะท้านไหวอย่าเบามือ
เปลวผศีรษะึ้นมอแม่ยาย นัยน์ายาวรีแ่ำ เว้ว้าเลื่อนลอยั่นเ็บหนัทาใแสนสาหัส
นาวแ วาแนอระับบ่าลูเย วามรู้สึสสารอัแน่นในหัวใ
“นายหัว้อเ้มแ็นะะ”
อยาร่ำไห้และร่ำรวถึบุรสาว้วยวามอ้ำอาูร ทว่ามิอาระทำารเ่นนั้นไ้ เปลวำลัอ่อนแอ นา้ออยพยุให้เาลุึ้นยืน นายหัว้อลับมาเป็นเสาหลัในเหมือเพลิพยั์โยเร็วพลัน
ายหนุ่มยัมีบุรสาววัยสามวบ และลูน้ออีหลายพันีวิภายใ้ารปรอูแล หาเาล้มเพียนเียว ผู้นเหล่านั้นย่อมไ้รับผลระทบโยร รวมทั้เศรษิว่ารึ่ในัหวัอาะลอารเิบโและไ้รับวามเสียหายถึั้นรุนแร
“น้อแพมลับมารึยัรับุแม่ ?”
น้อแพม เ็หิแพรไหม เพลิะวัน…สิ่มี่าที่สุในีวิายหนุ่ม เหลือเพียบุรสาวแ่นเียว
“ม่านแ้วพาึ้นไปอาบน้ำ่ะ เี๋ยวลมาให้นายหัวอ”
แววาเือโศพลันเปี่ยมสุ ยามิถึวามน่ารัน่าออหลานสาวัวน้อย หาแ่อนนี้มีอีเรื่อำ้อรายานนายหัว เรื่อัล่าวนำพาวามอึอัมาล้นเ่นัน
“มีแมาอพบนายหัวนะะ”
อาารใร่รู้วาบในม่านาม เปลววบุมท่าทีให้เย็นานิ่เียบ อาารายหนุ่มร้ามับนารีร่าบอบบาปานลีบุหลาบผู้มาเยือน
พลอยพัา ราน์ นั่ระสับระส่ายภายในห้อรับแเพียลำพั หิสาวร้อนรนแมหวาหวั่น แม้ยำเรผู้ายื่อเปลว เพลิะวัน แ่เพราะแพราวเสียีวิาวามประมาทและึะนออสร้อยเทพี ราน์ ผู้เป็นน้อสาว เธอึบาหน้ามาอพบเปลว้วยรู้สึผิมหัน์แทนน่อเหุ
“ใรรับุแม่ ?” ไร้อาารระือรือร้น หาแ่ถ้อยำยัรัษาระับวามอ่อนโยนเอาไว้เ่นเย
ภายใ้หน้าาไร้อารม์ เปี่ยม้วยวามเารพและนอบน้อมหิสูวัย ผู้ึ่วบำแหน่แม่นมและแม่ยายในราเียวัน…แพราวถูมาราบัับให้เลิับายนรั เปลวพยายามทำลืมเลือน เาไ้ภรรยามาเพราะอำนาเิน…
“พลอยพัา่ะ”
เปลวนิ่ึโยพลัน โลหิทั้ายสูบีรุนแรเพราะโทสะเียแ้นอัแน่นในอ
“ผมไม่้อารพบผู้หินนั้น”
+++++++++
Ebook
อ่านนิยายทาสนเถื่อน
https://writer.dek-d.com/Ploypet_may/writer/view.php?id=1567416
ความคิดเห็น