คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : เกือบใจอ่อน
“เธอะืนแหวนวนั้นเอ หรือ้อให้ันบัับ” เสนอทาเลือ เสียเอื้อนเอ่ยู่เ็ยิ่ยว
สร้อยเทพีสะบัหน้าพรื ไร้ถ้อยำเล็ลอาลีบปาอิ่ม ปิิริยานั้นยืนยันถึวามึันไม่ิยอมำนน่อสิ่ใ่ายาย
“ไม่ืนเพราะันไม่ไ้โมย”
“แน่ใ”
“ที่สุ”
เปลวหรี่าหมมุ่นรุ่นิ อีฝ่ายยืนรานปิเสธ เามีวิธี้นหาแหวนเพร้วยนเอ
ายหนุ่มเ้าประิร่าเล็ สร้อยเทพีระเถิบห่าแผ่นหลัสัมผัสผนัห้อ เปลวุามามิ มือหนาว้าอเสื้อเธอไว้มั่น รอยยิ้มหยามหยัน ประายามล้าบีบั้นให้เธอหวาลัวสุหัวใ
“ะทำอะไร นี่ปล่อยันนะ”
เปลวไม่ิล้มเลิาร้นหาแหวนเพรให้เอ หัวโมยไม่รับสารภาพ โยส่วนให่ะมีารอ้นัวอย่าประนีประนอม แ่วีธีารนั้นเาไม่ินำมาใ้ับผู้หิรอบัอย่าสร้อยเทพี
ายหนุ่มระาอเสื้อรุีอมแสบออโยแร ระุมหลายเม็ล่วลสู่พื้น ผิวาวอมมพูนวลเนียนเปิเปลือยล่อแสไฟ ในวามัแย้ถูแทนที่้วยวามเียบันไปั่วราว
“รี๊ ! ไอ้นวิถาร รี๊ ! าหมแล้วเสื้อผ้าัน”
“ให้ายเถอะ ยัยเ็เหลืออ” อาารหัวเสียบัเิทันใ แ้วหูเาแทบแเพราะเสียรีร้อบันลือโลาอีฝ่าย
“นั่ว้า ่ำทราม ไอ้ผู้ายัฬะ”
ลีบปาเล็ระรัวำ่าพลาสะอื้นฮั เธอไม่อายับยั้หยาน้ำาให้หยุารรินไหลเพราะวามเสียวั มือน้อยยุ้มสาบเสื้อ หวัปปิเนินออวบาวให้พ้นมลทินสายานพาล
“รัแนไม่มีทาสู้”
“ันะับเธอเปลื้อผ้าทีละิ้น ูิะปาแ็ไปไ้สัี่น้ำ”
นวัหนีีฝ่อแหนหน้าเปล่เสียโฮลั่นห้อ แหวนราาสามหมื่นเ้าัวหลับหูหลับารูานิ้วว้าใส่หน้านเผ็าร
“เอาไปเลย ืนเินันมา้วย”
“ไม่ใ่วนี้”
“มีแ่วเียว ันื้อไม่ไ้โมย”
“เล่นแ่ีนั” มือหนาเลื่อนลระับายระโปรบานพลิ้ว บ่บอถึวามหมายมาร้ายเอาริ
“ะบ้ารึไ”
นัวเล็แหวลับเสียหล มือน้อยพยายามึรั้ปลายระโปรไว้พัลวัน เปลวไม่ยอมปล่อย่ายาย เธอึรวบรวมำลัผลัไสแ่ลับไร้ผล เพราะยิ่ิ้นสะบัสลับหยิ่วนทุบีผู้ายหนัหนามาเท่าไหร่ แรพยศอเธอลับยิ่ลน้อยถอยลเท่าัว
สร้อยเทพีเหนื่อยหนัถึั้นหายใหอบระเส่า หลัสู้รบับเาแทบเป็นแทบาย ร่าอวบอิ่มสะพรั่้วยเนื้อหนัหนั่นแน่น ลับอยู่ภายใ้ารพันธนาารอเรือนายแ็แร่้วยมัล้ามทุสัส่วน
“ยัยเ็ผี”
“ไอ้ผู้ให่ีอ ลวนลามเ็” ล่าวหาเาปาอสั่น ผวาสุเฮือเมื่อถูแนำยำระับแนบอแร่ว้าหนา เปลวเนาอำเธออย่าไร้วามปราี
สร้อยเทพีหน้าถอสี หายใหายอไม่ทั่วท้อ สายาร้าวแ็ุร้ายโหมแรพยายบาทวนสยอ แทบเผาไหม้ร่าเธอให้มอับเป็นเถ้าถ่าน
“่อนไว้รไหน”
ล่าวพลาเลื่อนฝ่ามือสำรวไปทั่วสรรพา์อวบนุ่ม ายหนุ่มลูบไล้เนื้อนวลเนียนมืออย่าสะเปะสะปะเท่าที่สถานาร์เอื้ออำนวย แม้มีอาภร์หลุลุ่ยและอาาริ้นลุลัาหัวโมยหน้าใส ทว่าอุปสรรเหล่านี้ลับไม่เป็นปัหา่อารรว้นแ่อย่าใ
“ันะแ้วาม นายลวนลามัน”
เสียล่าวแทรสะอื้น ยามนี้เรือนายเธอเปรียบเหมือนมีราีเาะิไปทั่วร่า เพราะไม่ว่าเปลวสัมผัสรไหน ผิวายเธอ็ร้อนผะผ่าวล้ายถูเล่นาน้วยเพลิไ้ป่า
วาาเมื่อรู่ยัผลให้เปลวะั ายหนุ่มลายวแนผละห่า ภาพรหน้าเาือสร้อยเทพีในสภาพเือบเปลือยลอทั้ร่า ผมหยัศม้วนเป็นลอนยาวเลียไหล่แลูยุ่เหยิ วหน้าาวใสเปื้อนเปรอะราบน้ำา มูโ่รั้นและริมฝีปาอวบอิ่มแ่ำ หลัสาวน้อยผ่านารสะอื้นอย่าเสียวัอยู่เป็นนาน
“โธ่เอ๊ย เทพีผู้น่าสสาร ทำไมเธอ้อถูย่ำยี้วยน้ำมือผู้ายใร้าย้วยนะ แบบนี้ะมีหน้าไปพบใรไ้ สู้ัลิ้นลั้นใายเลยีว่าไหม”
นายหัวบฟันพลาเบือนหนี น้ำาและเสียร่ำรวไม่ยอมหยุปา เือนสิให้เา้อหยุยั้ารระทำอันป่าเถื่อนโยพลัน
“หยุร้อไห้ไ้แล้ว” แลเห็นร่าเล็สั่นเทาามแรสะอื้น ายหนุ่มล่าวเสียแ็ระ้าราวออำสั่็ไม่ปาน
“ไม่หยุ”
“สร้อยเทพี” ่มใสุำลั เรเหลือเิน นเออาพลั้มือำราบวามรั้นอเ็สาว้วยอารม์โรธั “ันแ่้อารแหวนืนเท่านั้น” อธิบายทว่าไร้ผล บุรสาวนายทรภพเอาแ่้มหน้า้มาร่ำไห้ไม่ยอมหยุ
“ีวิันไม่เหลืออะไรอีแล้ว”
เธอพร่ำเพ้อราวสูเสียสิ่มี่าที่สุในีวิ พยุายเินเลี่ยทุลัทุเล เปลวลอบถอนหายใลัลุ้มอยู่ไม่น้อย เามิไ้้อารให้ทุอย่าลเอยแบบนี้สัหน่อย วามรู้สึผิมหัน์่อสิ่ที่นทำ เพราะาารไร่รอและยั้ิผุวาบในม่านาม
สร้อยเทพีเินปัไปเป๋มา่อนล้มฟุบลบนพื้น เปลวปรี่เ้า่วยประับประอ ายหนุ่มหารู้ไม่ นเอลายเป็นเหยื่อ! แท้ริสาวน้อยอมเ้าเล่ห์แสร้เพลี่ยพล้ำ หวัเรียะแนนสสารและทำให้เาหลเื่ออย่าสนิทใเท่านั้นเอ
Ebook ลราา 289บาท ลเหลือ219บาท
อ่านทาสนเถื่อน
https://writer.dek-d.com/Ploypet_may/writer/view.php?id=1567416
ความคิดเห็น