คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ยัยเด็กนรก
สร้อยเทพีฟื้นืนสิในอ้อมแนหนุ่มนุ้นเย ร่าเล็เริ่มออฤทธิ์อาละวา าวีร์ามไล่ับแม่ัวีึ้นรถ หลายรั้เือบสัมฤทธิ์ผล แ่ท้ายสุุหนูอมแ่นลับเล่นานเาเสียเหน็เหนื่อย ถึนา้อใ้ปาหายใ่วยมู
“ม่ายอาว ม่ายลับบ้าน เทพีานอนที่นี่…ผู้ายอยู่หนาย มาเร้วมานอน้วยาน”
สายาหลายสิบู่ เฝ้ามอายหนุ่มท่าทาใี ไล่วผีเสื้อปีหัไปทั่วลานอรถหน้าผับ
“ายแล้วุหนู อย่า่า ไม่เอาไม่ทำแบบนี้”
รอาารแ้วหูแ เพราะเสียอึทึภายในผับมาไ้ ทว่านมแย้มลับ้อปวสมออีรอบ ภาพสร้อยเทพีำลัปลรอเท้าั้ท่าเวี้ยใส่าวีร์ นารีบเ้าปราม้วยวามโมโหสุระับ
“รายวะ ?” นเมาเพ่มอหิสูวัยเม็
หน้าุ้นๆ แ่ลืมแล้วเยเห็นที่ไหน ? รอเท้าในมือหันมาว้าลอยละลิ่ว าวีร์โยัวหลบทัน ายหนุ่มหัวเราะลั่นเพราะรอพ้นาารเป็นเป้านิ่อย่าหวุหวิ ่าาบุรุษอีนที่้อยืนัฟันรอ ส้นสูมหาภัยระแทหน้าผาเาเ็มแร
“ยัยเ็นร ! ”
“ุเปลว ! ”
าวีร์ับพลอยพัาอุทานเสียหล สอนอยู่ในอารม์แ่า ายหนุ่มใไม่าิ ร้ามับแฟนสาวที่โมโหแทบเ็บอาารไม่อยู่
นถูลูหลสืบเท้าเ้าใล้สีหน้าทมึถึระนเรี้ยวรา ‘ุอ้อม’ าแนปป้อสร้อยเทพีอาารสั่นเทิ้ม
เปลว่าน่าลัวนั วาู่นั้นแัราวปีศา หาเธอนิ่เย สร้อยเทพีลายเป็นเถ้าธุลีในพริบา
“อย่า่ะ เทพีไม่มีสิ”
หิสาวร้อห้าม แ่ป่วยาร เปลวไม่สนเธอ ายหนุ่มเินุ่มเ้าระับลำอนเมา ระาทีเียวสร้อยเทพีถลาเ้าปะทะอแร่ เนื้อายสาวสะพรั่แนบิเรือนายแ็แรนน่าหวาเสียว
“ยัยเ็เลว! ” นอ่อนปวเปียหัวเราะร่วน ท่าทาเียแ้นอเา ลายเป็นเรื่อวนำไปเสียนี่
“ผู้ายา”
สร้อยเทพีหมายถึเานนี้ ! ผู้ายที่เธอพราภรรยาและลูน้อยไปาเาเพราะวามเมาและประมาท สอมือเล็ับหูายหนุ่มบิเล่น พลาโยศีรษะยิ้มแ่เหมือนเ็ๆ
“หาวัเลย มาอานีว่า” ลแนลเ้ารัเอวหนา วหน้าแ่มใสถูลบ้วยเรื่อสำอาโทนสีเ้มียิ้มว้า รอบายึเรียปานเอเหุาร์โลแ เ้าัวลับสนุสนานเพียลำพั
“ันเลียเธอ…นัารร”
วาลุโนเพลิแ้นสว่าวาบ ภาพแพราวสิ้นใ่อหน้า่อา ะที่เ็สาวนนี้เินลมาว้าเินใส่หน้า พร้อมวาาแสนร้าย ัเนในห้วทรำ
ีวามยัอยู่ในั้นอนารออุทธร์ ส.ส ทรภพ พยายามใ้อำนาทาารเมือ่วยเหลือบุรสาวให้พ้นผิ ทว่าบารมีอนายหัวเปลวใ่ว่า้อยว่าู่รี ายหนุ่มใ้สิทธิ์อผู้เสียหาย เรียร้อวามถู้อืนสู่สัม
“วามแ้นอันไม่มีทาบล่ายๆ เธอเรียมัวายทั้เป็นไ้เลยสร้อยเทพี”
มือหนายุ้มท่อนแนเนียนนุ่มภายใ้เนื้อผ้ารัรึสัส่วน สร้อยเทพีหน้าเหยเเ็บปว ิ้นรนัืน ยิ่ถูรั้เ้าหา พร้อมำ่มวัรีเือนหัวใันอย่าทารุ
“ใ้ีวิเหลวแหลใหุ้้ม เพราะอิสรภาพอเธอเหลือน้อยลทุที”
เปลวทิ้ท้าย่อนหันหลัึ้นรถ สร้อยเทพีฟุบบนพื้นเพราะแรเหวี่ยมหาศาล
“พุ่นี้ มาหม่ายน๊า”
ร่าเล็บอนั ผ่านรอยยิ้มอย่านวบุมสินเอไม่ไหว นมแย้มับาวีร์รเ้าประอุหนูสุร้าย พลอยพัายืนปรายามอ ลุ้มหนัระนึเรีย วามรู้สึพลุ่พล่าน ทุรนทุรายภายใ้ภาวะอารม์เรียบนิ่ั่พื้นผิวน้ำ
Ebook
อ่านทาสนเถื่อน
https://writer.dek-d.com/Ploypet_may/writer/view.php?id=1567416
ความคิดเห็น