ลิขิตปฏิพัทธ์ ( เล่ม 1 )

ลิขิตปฏิพัทธ์ (เล่ม 1 )

โอ เยี่ยเฟิง บุรุษผู้มีรูปโฉมงดงามจนทวยเทพยังต้องสรรเสริญ

ฟางหรงและเยี่ยเฟิงเติบโตมาด้วยกัน จึงมีความผูกพันกันอย่างลึกซึ้งตั้งแต่เยาว์วัย จนกระทั่งเริ่มเข้าสู่วัยหนุ่มจะต้องเรียนรู้วิชาศิลปะการใช้อาวุธและการต่อสู้ให้สมกับเป็นบุรุษที่แข็งแกร่ง ฟาง หรงสามารถใช้อาวุธได้อย่างคล่องแคล่วไม่ว่าจะเป็นทวน ธนู และ ดาบ แต่สิ่งที่ถนัดที่สุดคือดาบ ส่วนเยี่ยเฟิงด้วยสภาพร่างกายที่ดูไม่แข็งแรงเหมือนบุรุษแต่กลับอ้อนแอ้นราวสตรีเพศจึงทำให้การฝึกวรยุทธ์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ท่านเจ้าเมืองหมายมั่นเอาไว้ ดังนั้นท่านเจ้าเมืองจึงยิ่งเข้มงวดกับบุตรชายคนเล็กเป็นพิเศษ

ทุกวันเยี่ยเฟิงจะต้องฝึกการใช้อาวุธและการต่อสู้ด้วยมือเปล่าจนร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลและยังถูกบิดาที่ชิงชังท่าทางอ่อนปวกเปียกของเขาทำโทษทุกครั้งที่ทำได้ไม่ดี จนเขามักจะแอบไปร้องไห้อยู่คนเดียวบ่อยครั้ง โชคดีที่ฟางหรงจะคอยเอาขนมและสิ่งของต่าง ๆ มาปลอบโยนเขาเสมอ เยี่ยเฟิงไม่เก่งยุทธ์แต่เชี่ยวชาญในศิลปะวิทยาการทุกแขนงโดยเฉพาะการเล่น กู่ฉินและวาดภาพ จนได้ไปแสดงต่อหน้าพระพักตร์หานหวงตี้ทำให้เขาได้เจอกับหาน ลู่เหวิน (ซื่อจื่อ)  บุตรชายเพียงคนเดียวของชินอ๋อง ในคราแรกลู่เหวินเข้าใจว่าเยี่ยเฟิงคือสตรีแต่พอรู้ว่าเป็นบุรุษรูปงามลู่เหวินก็ยิ่งให้ความสนใจและต้องการรู้จักเยี่ยเฟิงมากขึ้น

ต่อมาเมื่อความสัมพันธ์ของเยี่ยเฟิ่งและฟางหรงเริ่มพัฒนามากขึ้นจนท่านเจ้าเมืองสงสัยจึงต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม เหมือนฟ้าผ่าลงหัวใจบอบบางของเยี่เฟิง ท่านเจ้าเมืองตัดสินใจยกบุตรสาวคนโตให้กับฟาง  หรงเพื่อเข้าประตูวิวาห์ ฟางหรงมิอาจปฏิเสธเขาจำใจแต่งงานกับโอ หนิงเฉิงเพื่อทดแทนบุญคุณ เยี่ยเฟิงจึงเอาแต่ร่ำสุราจนเกือบเสียผู้เสียคนกระทั่งเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเมื่อบิดาต้องข้อหากบฏต่อแผ่นดิน ครอบครัวที่เคยมั่นคงระส่ำระสายจนต้องหลบหนี เยี่ยเฟิงจึงได้รับการช่วยเหลือจากหาน ลู่ เหวิน ที่เขาเกลียดชัง เยี่ยเฟิงต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อให้บิดาที่แก่ชราพ้นผิดจากการถูกกล่าวหาที่ไม่เป็นความจริงโดยการช่วยเหลือของหาน ลู่ เหวิน ที่เขาแสนเกลียดชัง