คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ใครอีกคน
สามี 3
อนที่ 10
(ใรอีน?)
“โห อาไฟปัหาั้นานแอบหนีปัมาไ้ไ ถ้าปัหลทานี่แย่เลยนะะ” นมปัที่เินหาผู้เป็นอานเอ ไม่วายที่ะบ่นอุบอย่าเ้าอนเินมาหยุเีย้า
“แล้วหนูหายไปไหน อา็มอหาแ่พอหันหลัไป เอ้า!! ายแล้วหลานสาวสุสวยออาหายไป นึว่าหนุ่ม ๆ นัมวยุไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า” อาไฟพูเย้าแหย่ นที่หน้าออหัยืนออมอผู้เป็นอาอย่าแ่อน
“ิ!! ถ้าหนุ่มุปัะไม่ร้อเลย่ะอาไฟา” นมปัที่แสบนพูประนเป็นอา้วยสีหน้าทีเล่นทีริ
โป้!!!!
“แ่แเินไปแล้วปั” อาไฟที่ไม่่อยอบใับำพูอหลานสาว อไม่ไหวที่ะทำโทษน้อประเนมะเหลลาหัวหลานสาวที่แสบเอาาร
“โอ๊ย!!!! อาไฟหัวปัเนี้ยใล้สมอเสื่อมแล้ว นนั้น็ลมะเห นนี้็ลมะเห ทัุ้พ่อุแม่และพี่ไอิม แล้วนี่มีมะเหอาไฟอี สมอปัไหลแล้ว้า”
“เลิบ่น...สรุปะสมัรไหมเรียนมวยน่ะ” อาไฟยิ้มร่าอบใับท่าทาบ่นยาวเหยียอหลานสาว แล้วพูย้ำในสิ่ที่หลานสาว้อาระทำในถัมา
“เรียนสิะ...นี่เสี่ยีวิอันน่ารัมานานี้ไม่เรียนไ้ไอาไฟ็พูไปนั่น” นมปัที่แสนะพูเ่ พูอบผู้เป็นอาอย่าสใส วามสใสที่เธอมีแทบเิายออนอาแล็ี่็ไม่ปาน
“นี่อาหมอเป็นเ้าอ่ายมวยที่นี่ เป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยออา” อาไฟแนะนำเพื่อนร่วมรุ่น ั้แ่แยย้ายันไป่าน่ามีีวิเป็นอัวเอ็ไม่่อยไ้พบเอันอีเลย นานทีปีหนะไ้เอพบหน้า นอาอาไฟะั้ใมาหา้วยัวเอ ทั้หน้าที่ารานและอีหลายอย่าที่ยุ่เหยิ
“สวัสี่ะุอาหมอ...ปัื่อว่านมปันะะ เป็นหลานออาไฟ” นมปัยมือไหว้เพื่อนออาไฟอย่านอบน้อมพร้อมับส่ยิ้มสใสในแบบบับอเธอที่เป็นประำ
“สวัสี้ะ ท่าทาใ้ไ้เลยนะ” อาหมอเ้าอ่ายมวยเอ่ยทัทายและสำทับ้วยารล่าวม
“อะไรใ้ไ้ วามแสบน่ะใ้ไ้ไอ้หมอ มึเรียมุมมับไ้เลย” อาไฟพูแวหลานสาว
“ไม่่ะ ปัไม่แสบไม่นปัเป็นนเรียบร้อยน่ารัมา่ะุอาหมอ อย่าไปเื่ออาไฟ่ะ อาไฟโห...อาไฟพูใส่ร้ายหลานสาวแบบนี้ไม่น่าเอ็นูเลยนะะ” นมปัที่ไม่ิเรลัวใร เอ่ยออไปอย่าปิเสธในสิ่ที่อาไฟพูึ้น ่อนะหันไปพูแย้ใส่อาไฟที่ยืนหัวเราะร่าบัน
“ฮ่าฮ่าฮ่า...เอาล่ะ ๆ แล้วหนูะเริ่มวันไหนีล่ะ” อาหมอเอ่ยถามเมื่อปล่อยเสียหัวเราะอบใับารที่อาและหลานถเถียันอย่าน่าเอ็นู
“ปัอเป็นเรียนหลัเลิเรียนนะะ เพราะวันเสาร์-อาทิย์แอบหนีมาไม่ไ้ ุพ่อับุแม่ลหวายแน่นอนเลย่ะ” นมปัพูเสียเบาใ้มืออัปาไว้อย่าับเรว่าใระไ้ยินในสิ่ที่เธอหลบ่อนแอบทำ
“โอเ ามนั้นเลย...เรียนเพื่อเป็นวิาเป็นานอิเร เป็นารออำลัายไปในัวใ้ป้อันัวเอ สัมเี๋ยวนี้ยิ่น่าลัว ีแล้วล่ะหนูนมปั” อาหมอพูบอ
“่ะ ใรรัแปันะ ปัะ่อยให้หน้าพัเลยเียว ฟิ้ว ฟิ้ว เย็บ เย็บ!” นมปัพู้วยท่าทีมามั่น และยำปั้นแสท่าทาประอบนอาไฟแทบหลบหมัหลานสาวไม่ทัน
“ูฝา้วยนะหมอ...นี่ถ้าไอ้เรู้นะูายแน่นอน” อาไฟพูฝาฝัหลานสาวัวแสบ
“อ้าว นี่ลูไอ้เหรอ” อาหมอย้อนถาม้วยวามใ
“อืม...ลูสาวนเล็ับเมียนที่สอ” อาไฟแถลไให้ัแ้
“็เอะใว่าทำไมหน้าหนูนมปัมันุ้น ๆ ถอหน้าไอ้เมาเป๊ะเลย นึว่าไอ้เในราบผู้หิ” อาหมอเ้าอ่ายหันมอหน้าอนมปัแล้วเอ่ยึ้นทันใ
(พ่อรับพวผมวิ่รบแล้ว...อพัแป๊บนะ)
เสียทุ้มอใรนหนึ่ัึ้น ทำให้นทั้สามที่ำลัุยันนั้นหันหลัลับไปมอทันที
“เออ พั่อนสิบนาทีพ่อมีแพอี” อาหมอพูบอับผู้มาใหม่ที่เป็นลูายแท้ ๆ
“นี่เ้า๊อเหรอ?” อาไฟทัึ้นพร้อมับ้อมอหน้าอายหนุ่มที่มาใหม่
“อืมใ่...๊อนี่อาไฟเพื่อนพ่อแำไ้ไหม แเยเออนเ็ ๆ” ผู้เป็นพ่อแนะนำเพื่อนแ่ลูาย
“สวัสีรับ ไม่เอันนานผมำอาแทบไม่ไ้” ๊อยมือไหว้พร้อมล่าวทัทายเพื่อนอพ่ออย่านุ้นเย
...อีนที่ยืนทำหน้าเอ๋อ ผู้ที่ไม่รู้ัใรเลยไ้แ่ทำหน้าและสสัย มอหน้านทั้สามที่พูุยันอย่าออรสสลับันไปมา โยไม่มีใรสนใเธอแม้แ่นเียว
“นี่ลูสาวอาไฟเหรอรับ” ๊อที่มอเห็นเ็สาวัวเล็ ใบหน้าิ้มลิ้มยืนเียอาไฟ ึเอ่ยถามทันใ้วยวามสสัย
(ลูสาวบ้าบออะไร หน้าไม่เหมือนันสันิ นี่สาบานว่าใ้ามอริ ๆ นาย๊อ!) นมปััฟันบ่นอุบอย่าไม่พอใ เมื่อลูายอเ้าอ่ายมวยทัท้วสถานะอเธอ
“อ๋อ เปล่าหรอนี่หลานสาวออาื่อนมปั...นมปันี่๊อลูายนเล็ออาหมอ อายุน่าะเยอะว่าปัสอปี ไหว้พี่เาสิ" อาไฟอบปิเสธลูายอเพื่อน แล้วแนะนำให้หลานสาวัวแสบรู้ั แ่เธอลับใ้หาามอหน้าอ๊อที่อนนี้ยิ้มอ่อนมายัเธอที่ยืนอยู่ร้าม
("แ่สอปีทำไม้อไหว้้วย...ปัไม่ปลื้ม")
"บ่นอะไรนมปั...ไหว้สวัสีพี่เาสิ แล้ว็ทำสีหน้าให้มันี ๆ หน่อย" อาไฟท้วึ้นเมื่อไ้ยินเสียยุบยิบอหลานสาวัแว่วเ้ามาในหู
"สวัสี....่ะ" นมปัที่เห็นหน้าแล้วูไม่่อยถูะา แ่้อำยอมยมือไหว้ายรหน้าที่เป็นรุ่นพี่้วยวามำใ เพราะอาไฟนั้นออำสั่ับเธอ
"สวัสีรับน้อนมปั" ๊อรับไหว้แล้วยิ้มให้
"ใรน้อนายไม่ทราบ!" นมปัพูสวนทันที้วยน้ำเสียที่แ็ร้าว
"นมปั!" อาไฟที่เห็นพฤิรรมที่ไม่น่ารัอหลานสาว เอ่ยื่อเธอเสียร้าวอย่าเือนสิ
"อโทษ่ะ..." นมปัทำสีหน้าสลเมื่อถูอาไฟนั้นำหนิ ล่าวอโทษ้วยน้ำเสียแผ่วอย่ารู้สึผิ
"น่ารันะเราเนี้ย มาเรียนมวยเหรอ" ๊อไม่ไ้ถือสาแ่อย่าใ เอ่ยถามออไป้วยรอยยิ้มสใสที่ทำให้สาว ๆ ที่ไ้เห็นนั้นแทบละลาย
"มา่ายมวยเรียนรำไทยมั้" นมปัอบแบบยียวน
"นมปั...ยัไม่เลิวนพี่๊ออี..." อาไฟยีหัวหลานสาวัวแสบพร้อมับพูเือน "๊ออย่าถือสาน้อเลยนะ นมปั็เป็นแบบนี้แหละ แสบนมานนที่บ้านปวหัวประำ"
"รับอา...น้อยัเ็" ๊อส่ยิ้มสายา้อมอมายันมปัที่ยืนทำหน้าบึ้เีย้าอาไฟ
ิริยาทีู่ระ้าในสายาอนอื่น ายหนุ่มลูเ้าอ่ายมวยลับมอในแบบรัน้ามอย่าสนใ
ความคิดเห็น