หนุ่มหล่อกระชากรัก

‘ยัยผู้หญิงซื่อบื้อเอ๊ย!’

ก็ดูหน้าเจ้าหล่อนสิ แดงแจ๋เพราะถูกเขาจับได้ ซ่อนพิรุธไว้ไม่ได้เลยสักนิด หล่อนดูง่ายจะตายไป เป็นผู้หญิงซื่อๆ ใสๆ ที่เขาไม่ค่อยได้เจอนัก แต่พยายามทำตัวเจนจัด เรียกร้องความสนใจ

“ชอบผม สนใจผมก็พูดออกมาตรงๆ เถอะ”

“สำคัญตัวเองผิดเกินไปแล้ว”

“อ่อ! แล้วที่เดี๋ยวหลอดไฟเสีย เดี๋ยวท่อแตก เดี๋ยวก๊อกรั่วนี่ ไม่ใช่แผนที่อยากหลอกล่อผมให้มาหาที่บ้านหรือไง?”

“คุณ...”

เจอคำถามจี้ใจดำเข้าไป เธออายแสนอาย ที่ถูกเขาจับไต๋ได้

“แล้วยังที่ไปแอบดูผมกับคู่ขาอีก...แอบดูแล้วเป็นไง มีอารมณ์ไหม?”

จู่ๆ เขาก็ถามเรื่องนั้นขึ้น

“หน้าอกคัด หัวนมแข็ง น้องสาวแฉะ...”

เมื่อเธอไม่ตอบ เขาก็รุกไล่ด้วยคำถาม

“นี่หยุดพูดนะ”

“อยากให้ผมทำกับคุณ เหมือนที่ทำกับเขาด้วยไหมล่ะ?”

“คนบ้า” 

เธอแทบร้องวี้ดกรี๊ดใส่หน้าเขา แต่ยังไม่ทันได้ทำ มือใหญ่คว้าหมับจับเอามือเธอไป แล้วแปะลงที่เป้ากางเกง กดมือน้อยให้ลูบวนถูไถลงไป

แพรวพิชชาตัวแข็งทื่อ หน้าเหวอ ตาเบิกค้าง สองข้างแก้มร้อนฉ่าแทบระเบิด

เมื่อสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ค่อยๆ ดันตัวขยับเคลื่อนไหวขึ้นมาราวกับมีชีวิต

ค่ำคืนมืดสลัวบนถนนสายเปลี่ยว แพรวพิชชา หญิงสาวที่เพิ่งพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัย ได้ไปเจอกับผู้ชายที่เข้ามาช่วยเธอไว้ จากโจรหื่นที่ฉุดเข้าพงหญ้า

ยิ่งรู้จัก...ยิ่งชอบ...ยิ่งรักยิ่งหลงใหล

แต่ณัฐดนัย กลับวางเธอจัดไว้ในประเภท ผู้หญิงที่ไม่ควรไปยุ่งด้วย...

เพราะปณิธานของเขา คือ สนุกแค่ชั่วคืน ตื่นมาก็ไม่รู้จักกันแล้ว

เมื่อคนไม่พร้อมมีแฟน กับ คนที่อยากได้เขาเป็นแฟนจนตัวสั่น

โคจรมาเจอกัน...ใครจะเป็นฝ่ายสมหวัง

เรื่องนี้เขียนไปยิ้มไป...ใครไม่ฟิน พลอยฟินค่ะ ^^

ฝากไว้ให้อ่านด้วยนะคะ

********

“อ่อ...จะเอาอย่างนี้ใช่ไหม?”

ณัฐดนัยผงกหน้า พร้อมกับเข่นเขี้ยวครางฮึ่มๆ เข้าใส่ มือใหญ่ตะปบล็อกใบหน้าเล็ก ร่างบางถูกกระชากแล้วดันเข้าไปประชิดกับข้างฝา 

“อุ๊บ...”

ริมฝีปากร้อนฉ่าก้มบดจูบลงมาแรงๆ

“อ๊าย...เฮีย...เฮียณัฐ...อาห์...อื้ม...อื้อ...”

ปากหยักหนาร้อนรุ่มเคลื่อนไปบนกลีบปากนุ่มนิ่มอย่างหื่นหิว เรียวลิ้นร้อนแทรกสอดเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นเล็กของเธอไปดูดดึงแลกนัวเนีย

แพรวพิชชาเองก็จูบตอบโต้กลับไปปลุกความร่านร้อนต้องการในกันและกันให้ลุกโรจน์กระพือโหม มือเล็กเปะปะลูบไปบนแผงอกแน่นตึงอย่างพึงพอใจ เลื่อนไล้ลงต่ำไปที่หน้าท้อง ปลดหัวเข็มขัดให้เขา ตามด้วยกระดุมและซิปอย่างรู้งาน ตามด้วยจิกครูดปลายเล็บแหลมลงไป ที่ลอนซิกแพ็กแน่นเบาๆ 

แล้วสอดมือซนเข้าไปใต้กางเกงบ็อกเซอร์ สัมผัสเนื้อแท้ความเป็นชายด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม

“เก่งใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวนี้...อืม...” 

ณัฐดนัยครางฮึ่มๆ ข้างหู เธอกลับหัวเราะเบาๆ ขณะที่ลูบไล้ไปบนส่วนของร่างกายที่ค่อยๆ แข็งชันขึ้นมาสู้มือ บอกถึงตัวตนและเลือดเนื้อชีวิตของเขา ที่เต้นเร่าๆ อยู่ในอุ้งมือเธอ

“หวงเหรอคะ?”

เงยหน้าถาม สองมือกำกอบความแข็งชันนั่นไว้อย่างปลุกเร้าอารมณ์

“ห่วงแพรวมากกว่า...กลัวจะเดินไม่ได้ไปอีกหลายวัน”

“ชิส์...ไม่ต้องทำมาขู่” ไม่แน่จริง เธอไม่กล้ารุกหนักอย่างนี้หรอก

“เดี๋ยวก็รู้เรื่อง”

ยักคิ้วหยับๆ ว่า แล้วชะโงกลงมางับเบาๆ เข้าที่ติ่งหู เรียกเสียงร้องวี้ดว้ายด้วยความสยิว เผลอปล่อยมือที่กุมกำอำนาจไว้ 

อ้อมแขนแข็งแรงตวัดรั้งเอวคอดกระเตงยกขึ้นมา สอดฝ่ามือล้วงลูบเข้าไปใต้กระโปรงรูดกางเกงในตัวจ้อยพ้นจากเรียวขางามได้สำเร็จในพริบตา  ตะปบฝ่ามือร้อนฉ่าลงไป

“อ๊ะ...อุ๊ย...อื้ม...เฮียณัฐ...”

เอ็ดใส่เขาเบาๆ  ที่ทำให้เธอสยิวจนห่อปากครางอู้ออกมาเลยทีเดียว

“อะไรกัน ไม่ทันไรก็เปียกแล้ว...เร่าร้อนไม่เบาแฮะ...แฟนเฮีย...” 

เขาว่าพร้อมกับเคลื่อนไหวปลายนิ้วไปไปบนความนุ่มนิ่มของเธออย่างสนุกสนานเพลินมือ

ใบหน้านวลแดงก่ำผงกเงยขึ้น ย่นคิ้วนิดๆ

“แฟนเฮียเหรอ?” ถามเหมือนได้ยินไม่ชัด

“อื้อ...หรือว่าไม่ใช่?” พูดพลางขยับไหวนิ้วรัวเร็ว จนเธอเบิกตาโพลง หายใจถี่กระชั้น อ้าปากฮั่บๆ งับลมหายใจแทบไม่ทัน

“มะ...ไม่...ไม่ยักรู้ว่าได้เลื่อนสถานะแล้ว...อาห์...เฮียขา...พ่ะ...พอก่อน...แพรว...แพรว...จะไม่...ไม่ไหวแล้ว...อาห์...โอว์...”

เสียงห้ามปรามขาดหาย เปลี่ยนกลายเป็นเสียงครางอย่างสยิวแทนที่นับจากห้วงนาทีนี้ไป

กระชากรักฉบับเต็ม…กดลิงค์ไปแซ่บโลดด้วยกันเลยจ้า…