เทศกาลกับการชาร์จแบต

งานเทศกาล = คนเยอะ = แย่งกันกินแย่งกันใช้

คุน ชายที่อาศัยในเมืองหลวงมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ทว่ากลับไม่ชินกับการต้องใช้ชีวิตและทรัพยากรร่วมกับคนจำนวนมากสักที ถึงร่างกายจะแข็งแรงดี อดทนกับสภาวะเร่งด่วนและคนหมู่มากได้ แต่จิตใจนั้นตรงกันข้าม เขาไม่ได้กลัว เขาแค่เกลียด แต่ชีวิตของคุนช่วงนี้กลับมีเรื่องที่พาให้เขาต้องเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่มักจะมีคนรวมตัวกันอยู่เยอะ ๆ ทั้งหมดนั่น เกิดขึ้นหลังจากที่เขาเริ่มสนิทกับ กิง และได้ล่วงรู้ความลับและความชอบบางอย่างของกิงเข้า แถมคุนยังต้องเรียนรู้การเป็น ที่ชาร์จ ให้คน ๆ นี้อีก

คือมันไม่ใช่แล้วไหม?

_________________

นิยายกาว ๆ สานฝันให้ตัวเราที่ตั้งโกลด์ให้ตัวเองว่าชีวิตนี้จะต้องได้แต่งนิยายและลงให้คนอ่านให้ได้ ยอมรับเลยค่ะว่าเป็นคนจับอะไรไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน นิยายเรื่องนี้ก็แต่งไว้เป็นปี ๆ แล้ว แต่ยังแต่งไม่จบสักที ก็เลยเอามาลงไว้ เผื่อมันจะช่วยกระตุ้นให้เราเค้นนิยายออกมาได้จนจบสักทีค่ะ (อยากแต่งจบจะแย่แล้ว แง้ๆๆๆ) แล้วที่เอามาลงเนี่ย ก็อยากให้เพื่อน ๆ ได้ลองอ่านกันค่ะ อ่านคนเดียวมันก็ไม่รู้ใช่ไหมล่ะคะ ว่าคนอื่นจะคิดเห็นกับตัวละครที่เราสร้างยังไง เชิญเพื่อนนักอ่านทุกคนลองอ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ กันได้นะคะ

สำหรับเรื่องภาษาขอออกตัว (แรง ๆ) ไว้ก่อนเลยว่า อาจมีขัดตาหรืออ่านสะดุดไปบ้าง (เพราะทางนี้ลองอ่านที่ตัวเองแต่งหลายรอบก็ยังรู้สึกสะดุด orz) แต่ติชมเราด้วยถ้อยคำสุภาพได้เสมอค่ะ และอีกอย่างทางเราไม่ค่อยจะมีอารมณ์ขันเลย ฉะนั้นนิยายเรื่องนี้ก็จะมีบรรยากาศเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ ไปบ้าง ก็ให้เพื่อน ๆ เป็นคนตัดสินใจตามความรู้สึกได้เลยนะคะ

อนึ่ง สถานที่ที่เราแต่งขึ้นถึงจะอิงมาจากเมืองหลวง และอาชีพพนักงานบริษัท แต่เราก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะมีอยู่จริง ๆ นะคะ ถือซะว่าเป็นเมืองหลวงและอาชีพการงานในจินตนาการและมุมมอง ถ้าหากตีความผิดพลาดไป ไม่สมจริงหรือทำให้ขัดใจ เราต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยค่ะ ᅲᅲ

ขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาอ่านนะคะ เพื่อน ๆ นักอ่านทุกคน ฝากตัวด้วยค่ะ ♡