รักสุดซ่าส์ของคาสโนว่าสุดหล่อ - รักสุดซ่าส์ของคาสโนว่าสุดหล่อ นิยาย รักสุดซ่าส์ของคาสโนว่าสุดหล่อ : Dek-D.com - Writer

    รักสุดซ่าส์ของคาสโนว่าสุดหล่อ

    เมื่อนายคาสโนว่าสุดหล่ออย่างนายชิน ต้องโคจรมาพบกับยัยน้ำหวานสาวเฉิ่มเเว่นหนาเต๊อะเรื่องวุ้นก็เกิดขิ้น เมื่อเค้าทั้งสองคนมีข้อตกลงอะไรบางอย่าง เรื่องราวจะเป็นยังไงติดตามต่อไปนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    729

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    729

    ความคิดเห็น


    15

    คนติดตาม


    1
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 พ.ค. 50 / 18:15 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      เอ๊ก อี๊  เอ๊ก เอก เสียงนาฟฬิกาปลูกในห้องของเด็กสาวดังขึ้น  โอ๊ย อะไรกันเนี่ย จะมาปลุกอะไรตอนนี้นะ นอนต่อดีก่า ก็อกก็อก เสียงเคาะประตูของสาววัยกางคนดังขึ้น  ยัยน้ำหวาน ตื่นเร็วลูก วันนี้ต้องไปโรงเรียนเเต่เช้า  ทันใดนั้นเด็กสาวรีบลุกขึ้นมาทันที  ฮ่า ไปโรงเรียน โอ๊ยสายเเล้ว  เเย่เเล้ว   ประมาน 30นาที เด็กสาวรีบวิ่งออกจากประตูบ้าน  อย่างรีบเร่ง  ไปเเล้วนะค่ะเเม่   จ้า ผู้เป็นเเม่ตอบด้วยเสียงร่าเริง ฉันเดินไปที่ปากซอยเพื่อจะไปโรงเรียน  ตอนนี้ฉันอยู่ม.5 เเล้ว  ไม่ต้องบอกเเล้วว่าเธอรักฉัน  เข้าใจไหม เสียงเพลงดังขึ้น เฮ้อโทรศัพท์ฉันนี่นา  ใครโทรมาเเต่เช้าเลยนะ
      ฮาโหล เสียงยานคานมาก   ยัยน้ำหวานมาโรงเรียนยัง กำลังจะไปเนี่ย งั้นเด๋วฉันรอที่หน้าประตูโรงเรียน อืม ตู๊ดๆ เสียงโทรศัพท์วางไป ยัยอ้อมเพื่อนเลิฟที่สุดของฉันโทรมา ก็ตูมีเพื่อนคนเดียวนี่นาตั้งเเต่ประถมยันมัธยมเเล้วอ่ะ  ยัยนี่นะบ้าดาราเกาหลีมากๆ โดยเฉพาะหนุ่มวงดงบังอ่ะ บ้าคลั่งมากๆ นี่มันยังชวนฉันไปดูคอนเสริต์อยู่เลยนะ เเต่ไม่ไปหรอกเพราะฉันมีเรียนพิเศษ  ฟิสิก เคมี  ชีวะ  เฮ้อชีวิตนี้ตูมีเเต่เรียน เสียงรถตุ้กจอดอย่างเเรง เอี๊ยด.......... เด็กสาวลงจากรถ เเล้วเดินเข้าโรงเรียน ทันใดนั้น โอ๊ยเด็กสาวล้มลง สะดุดกับก้อนหินก้อนหนึ่ง น้ำหวานค่อยมองขึ้นไปมีเด็กหนุ่มยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เค้ายิ้มให้เธอ เด็กหนุ่มยื่นมือมา  เเล้วพูดว่านี่เธอจับมือฉันขึ้นมาดิ  โอ้ยนี่ฉันฝันไปรึป่าวเนี่ย ยังกับเจ้าหญิงเเน่ะ เเล้วฝันก็สลายอีตานั่นมันเเกล้งฉัน นายนั่นมันปล่อยมือฉันอ่ะ เเล้วยังมีหน้าจะมาหัวเราะอีก ลุกขึ้นเองก็ได้วะ  อย่าให้ตูเจออีกนะ ไม่ถูกชะโหลกกะอีตานี่เลย  อีตาบ้าเอ๊ย   ดิ๊งด๊อง เสียงออดดังอ่า  โรงเรียนเข้าเเล้ว   ยัยอ้อมอยู่ไหนนะ เเล้วบอกว่าจะมารอ   ยัยน้ำหวาน อ่า เสียงอ้อมนี่นา มายื่นทำไรอยู่ตรงนี้อ่ะ ฉันก็มารอเธออ่ะ  อืมๆ  นั้นเข้าโรงเรียนกันเหอะ เด๋วพิกลเฉ่งเอา หาคัยอ่า  พิกล ก็หัวหน้าระดับม.5ไง  อาจานพิกุลไม่ใช่เหรอ นั่นเเระ จะเรียกพิกลมีปัญหาไรมั้ย ยัยอ้อมตะโกนเสียงดัง ฉันรีบปิดปากยัยอ้อมทันที เบาๆหน่อยซิ เด๋วคัยก็มาได้ยินหรอกไม่กลัวหรือไง  ฉันไม่กลัว เธอรู้มั้ยยัยน้ำหวานว่าพ่อชั้นเป็นคัย  รู้สิ ไม่รู้ได้ไงเล่าก็พ่อเธอเป็นภารโรงไง  อืมใช่ พ่อชั้นเป็นภารโรง  เเล้วใหญ่ตรงไหน  ก็เอ้าเวลาจะเข้าโรงเรียนอ่ะคัยเปิดประตูโรงเรียนอ่ะ ก็พ่อเธอไง เห็นมะถ้าพ่อชั้นไม่เปิดให้อ่ะเเล้วจะเข้ากันมาได้มะ  เห็นมะพ่อชั้นใหญ่ขนาดไหน อืม เชื่อเเล้วว่าพ่อเธออ่ะใหญ่  อ้าวเเล้วนี่ไม่ไปเข้าเเถวเหรอ  ยัยอ้อมพูดขึ้น เออไปสิ ลืมสนิทเลย  อ้าวเเล้วมัวยืนทำไรอยู่หล่ะรีบไปสิ  เร็ว ขืนเข้าเเถวช้านะโดนตาพิกลเฉ่งเเน่

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×