เฟิงมี่ฮวา สตรีเจ้าหัวใจมังกร

ข้ามภพข้ามชาติ ข้ามมาอาฆาต ข้ามมาเพื่อสร้างหายนะ!!

รักเจ้าต้องตี ปรานีเจ้าต้องตบ เจ้าออกศึกข้าตามไปช่วยรบ แต่ถ้าเจ้ามีสตรีอื่นข้าจะตบให้กระเด็น

เมื่อเจ้าสาวที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงาน ดันโดนอาชญากรตัวร้ายที่หนีการจับกุมของตำรวจเข้ามาล็อกคอเอามีดจี้ เพื่อเป็นตัวประกัน ต้องซวยโดนยิงตายไปพร้อมไอ้วายร้ายเลวชาตินั่นด้วย ตาย ทั้งที่กำลังจะมีความสุขกับคนรัก ตาย ทั้งที่ยังไม่ได้ตอบแทนคุณของบุพการี ตายทั้งที่ยังไม่ได้เข้าหอ

แน่นอนว่าเธอต้องตายตาไม่หลับ 

และตายพร้อมกับคำสาปแช่งอาฆาตไอ้โจรร้ายที่เป็นสาเหตุให้ตนเองโดนยิงพรุนเป็นรังผึ้งว่าไม่ว่าชาติไหนก็จะตามล้างตามผลาญให้เขาชดใช้เธอ

วิญญาณเจ้าสาวที่แสนจะรันทดกลับตาลปัตรมาอยู่ในยุคจีนโบราณ แต่แทนที่จะอยู่ในร่างหญิงงาม ที่กำลังจะถูกคู่หมั้นรวยๆหล่อๆทิ้ง ให้เธอได้พลิกชะตาจนเขากลับมาหลงรักแบบละครสุดฮิตที่เคยดู เธอกลับมาอยู่ในร่างหมู ร่างไก่ ร่างขอทาน จะร่างอะไรก็ช่าง ล้วนต้องจบชีวิตเพราะไอ้หมอนั่นที่ดัน (เจือก) ย้อนยุคมาพร้อมกันกับเธอ!

"นี่เธอแค้นฉันขนาดนั้นเชียวรึ ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะชดใช้ให้เธอเอง"

ดวงตายาวเรียวหางตาเชิดสูงเล็กน้อยตรงหน้ากล่าวด้วยน้ำเสียงมาดมั่นทรงพลัง ริมฝีปากสีแดงดุจไล้ไว้ด้วยโลหิตคลี่ยิ้มร้ายกาจก่อนจะเอ่ยสาบาน

"ชาติที่ผ่านมา เธอต้องตายเพราะฉันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่นับจากชาตินี้เราสองคนถึงไม่ได้เกิดวันเดียวกันแต่ขอตายวันเดียวกันทุกชาติไป"

เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ...นั่นมันคำสาบานรักไม่ใช่รึ

หนีห่าวววววว

สวัสดีค่ะ เราเพิ่งเขียนนิยายจีนครั้งแรก หลังเป็นติ่งบรรดาอ๋อง องค์ชายสี่ และแม่ทัพทั้งหลายของนิยายคนอื่นมานาน เลยอยากมีนิยายจีนเป็นของตัวเองมั่ง เฟิงมี่ เป็นนิยายจีนเรื่องแรกของเรา ฝากตัวด้วยนะคะ (~><~) 

ปิงจีหลินคนงาม

แนะนำตัวละครนะคะ 

   

เฉินมี่ฮวา เจ้าสาวโชคร้ายที่ต้องมาตายในวันแต่งแต่ก็กลับมาจองล้างจองผลาญเขาทุกชาติ!

กระทั่งกลับมาเกิดเป็นเฟิงมี่ฮวา 

เฟยหลง

(ไม่ได้ตั้งใจพาไปตายจริงจริงนะ)

หมื่นบุปผาต่างล้วนบานสะพรั่ง หอมกลิ่นตลบอวลทั่วขุนเขา ผึ้งภู่คลอเคล้าเฝ้ามิห่าง ปักษาแจ้วเสียงระบำร่าย สายธารรินไหลลัดเลาะ ภูผาสูงเยือนนภาผูกสัมพันธ์ สัตว์น้อยใหญ่บกน้ำเฝ้าอาศัย ถักทอร้อยเรียงลำนำตน บ้างสุขบ้างทุกข์วิถีโลก สรรพสิ่งเวียนว่ายไม่สิ้นสุด นภากว้างใหญ่หาที่สุด เฝ้ามองสรรพสิ่งทั่วแหล่งหล้า ดีก็มองชั่วก็เห็นไม่ตำหนิ ของใครใครทำก็ของใคร ให้ใครใครให้ย่อมไม่ได้ ดีมากดีหมดใจเป็นสุข ชั่วมากชั่วหมดระแวงหวาด นั่งนอนยืนเดินแจ้งประจักษ์ นรกร้อนระอุทั่วไม่สิ้นสุด วิญญาณยังสถิตมั่น..........ไม่เป็นอื่น.

(ความหมายของเพลงที่ประกอบหน้านิยายนะคะ)

   T
 B 

  

T
B