Fan Fiction OS : Kiis
สถานที่ประหลาดอย่างBLก็สมควรแล้วที่จะมีพวกประหลาดรวมตัวกันอยู่ จากที่ปกติก็อยู่กันยากอยู่แล้ว พอ มิคาเอล ไกเซอร์ ปรากฎตัวก็ยิ่งวุ่นวายมากไปอีก เมื่อ 2 หนุ่มทะเลาะกันทุกวัน แต่ไปๆมาๆไหงคบกันได้ละเนี่ย?
ผู้เข้าชมรวม
587
ผู้เข้าชมเดือนนี้
34
ผู้เข้าชมรวม
- kiis -
.
ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในบลูล็อกทุกๆ อย่างรอบตัวก็ดูคล้ายจะประหลาดไปหมด เริ่มตั้งแต่ก้าวเข้ามาที่นี่วันแรกเจ้าแว่นที่ดูขาดสารอาหารนั่นก็ทำให้ทุกๆ คนเปลี่ยนไป ยัดเยียดความคิดบ้าๆ จนสร้างพวกประหลาด ในที่ประหลาดๆ แห่งนี้ แต่ถึงอย่างนั้นทุกคนก็ยังยอมรับอุดมคติบ้าๆ เชื่อในอีโก้ได้อย่างไม่มีสิ่งใดให้ตะขิดตะขวงใจ
จนกระทั่งวันหนึ่งหลังจบการแข่งขันกับทีมชาติ U-20 บลูล็อกเฟส2 ก็ได้เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับนำพวกประหลาดอีกกลุ่มเข้ามา ตั้งแต่วันนั้นผู้เล่นบลูล็อกในฝั่งทีมเยอรมันก็แทบไม่ได้พบกับความสงบสุขอีกต่อไป เมื่อมิคาเอล ไกเซอร์ปรากฎตัวขึ้น ทีมเยอรมันนั้นมีเสียงทะเลาะเบาะแว้งดังขึ้นทุกวันจากไกเซอร์และอิซางิ แถมบางครั้งยังพ่วงมาด้วยเนสที่ออกตัวปกป้องไกเซอร์อีกต่างหาก
จากตอนแรกที่คอยห้ามปรามก็เริ่มรำคาญจนฝ่ายพวกตนต้องเป็นคนเดินหนีไปแทนและปล่อยให้เจ้าพวกนั้นกัดกันต่อไป เพราะเขาว่ากันว่ายิ่งทะเลาะกันบ่อยเท่าไหร่ก็จะยิ่งสนิทกันมากยิ่งขึ้นและมันก็จะเป็นผลดีต่อทีมด้วยถ้าอิซางิและไกเซอร์เข้าขากันได้ในสนาม แต่เหมือนว่าจะสนิทกันมากไปหน่อยรู้ตัวอีกทีสองคนนั้นก็คบกันแล้ว แม้จะมีทะเลาะกันอยู่บ้างเพราะไกเซอร์ชอบที่จะหาเรื่องมาแหย่ให้อิซางิโกรธ แต่ตอนจบของการทะเลาะกันก็จะจบลงด้วยการประนีประนอมกันทั้งคู่ นับว่าเป็นภาพที่เห็นได้ยากสำหรับคนอย่างไกเซอร์
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ในสนาม… แม้จะพูดคุยปกติกันได้แล้ว แต่พออยู่ในสนามเดียวกันทีไรสองคนนั้นก็จะชอบพูดจายกตนข่มท่านกันอยู่เสมอ กลืนกินกันไปมาไม่มีใครยอมใคร ทั้งพ้นคำผรุสวาทออกมาอย่างกับจะฆ่ากันให้ตายแต่พอเกมจบก็ผีออกแล้วกลับไปสวีทหวาน แหย่เล่นกันต่อ ราวกับเหตุการณ์ในสนามเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น
…แต่ก็นับว่าเป็นคู่เพี้ยนที่แทบจะเรียกได้ว่า ‘กิ่งทองใบหยก’ ทั้งปากดี เห็นแก่ตัว ละโมบ และบ้าคลั่ง
.
.
“อิซางิ ไปอาบน้ำแล้วกินข้าวกันเถอะ” คุโรนะเอ่ยชวนหลังจากจบการฝึกซ้อมในช่วงเช้า อิซางิที่อยู่ออกไปหน่อยก็พยักหน้ารับตกลง ดีเหมือนกันตอนนี้เหงื่อชุ่มตัวไปหมดรีบไปอาบน้ำ จากนั้นก็กินข้าวให้ท้องอิ่มรอรับการฝึกช่วงบ่ายดีกว่า คิดได้ดังนั้นก็คว้าผ้าซับเหงื่อของตัวเองเตรียมเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนสมาชิกบลูล็อกทันที แต่เดินไปได้เพียงแค่สองก้าวไหล่บางก็ถูกฝ่ามือของใครบ้างคนคว้าเอาไว้พร้อมกระชากให้ถอยหลังกลับจนไปชนกับคนข้างหลัง
อิซางิรู้ดีว่าเจ้าของฝ่ามือนั้นเป็นใคร เพราะมันจะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกเสียจากคนที่ยืนหน้ามุ้ยไม่พอใจคนนี้
“ทำอะไรน่ะ ไกเซอร์?”
“ฉันไม่ให้ไป”
“หา? อะไรของนายเนี่ย ฉันอยากอาบน้ำจะตายอยู่แล้วนะและก็หิวแล้วด้วย” ถึงอย่างนั้นไกเซอร์ก็ยังไม่ปล่อย คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันยิ่งเดิมเมื่ออิซางิไม่ฟังคำพูดเขา แถมยังเลือกที่จะไปกับเจ้าตัวผู้พวกนั้นอีก น่าหงุดหงิด โดยเฉพาะหมอนั่น…
“เฮ้ เจ้าหัวแดงนายน่ะไม่เข้าใกล้โยอิจิมากไปหน่อยหรือไง”
“หา?” นั่นคงจะเป็นสิ่งที่ทุกคนคิดพร้อมกัน ขนาดเนสที่ปกติจะสรรเสริญ เห็นดีเห็นงามกับไกเซอร์ก็ยังเหวอ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา อีกฝ่ายเคยงี่เง่าขนาดนี้ด้วยงั้นเหรอ
“...ฉันไม่ชอบ ฉันไม่ให้โยอิจิไปกับนาย” หรือว่าจะหึงเหรอเนี่ย!? ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างมิคาเอล ไกเซอร์คนนี้จะแสดงออกชัดเจนอย่างนี้เป็นด้วย ฮ่าๆ น่ารักชะมัดหมอนี่ สุดท้ายอิซางิก็ต้องบอกให้เพื่อนล่วงหน้าไปก่อนแล้วเดี๋ยวจะตามไปอีกที ถึงจะหิวมากขนาดกินช้างได้ทั้งตัวแต่รอให้พ่อคนขี้อิจฉาคนนี้หายงอนก่อนน่าจะเป็นการดีกว่า อุตส่าทำตัวน่ารักซะขนาดนี้ด้วย
“อิซางิเนี่ย เริ่มจะเหมือนเรโอะขึ้นไปทุกทีแล้วสินะ”
“เห็นด้วย”
เจ้าตัวคงจะไม่รู้ตัวว่าพักหลังมานี้ตัวเองชอบตามใจแฟนหนุ่มมากขนาดไหน ก่อนหน้าเห็นชอบบอกกับเรโอะว่าอีกฝ่ายตามใจนางิมากเกินไป ตอนนี้พวกเขาก็อยากจะบอกอิซางิบ้างเหมือนกันว่านายตามใจไกเซอร์มากเกินไป จากที่นิสัยก็ไม่ได้ดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งจะเสียนิสัยเข้าไปใหญ่
ไม่นานระหว่างที่พวกคุโรนะกำลังทานข้าวกันอยู่ อิซางิก็เดินยกถาดอาหารเข้ามาด้านหลังพ่วงมาด้วยไกเซอร์และเนสอีกเช่นเคย ปกติพวกนั้นจะไม่ได้มานั่งทานข้าวที่นี่แต่จะชอบแยกย้ายกันไปอยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเองกันมากกว่า สงสัยคราวนี้จะหึงหนักถึงได้มานั่งหน้ามุ้ยร่วมโต๊ะกับพวกเขา
“ท่าทางแกจะโดนหมายหัวนะคุโรนะ”
“อืม จ่้องซะกินไม่ลงเลย”
“หวังว่านายจะไม่โดนไล่บี้ตอนอยู่ในสนามนะ”
“ฉันจะรอดจากช่วงบ่ายหรือเปล่ายังไม่รู้เลย”
.
.
“แฮ่กๆ” อย่างที่คิดจริงๆ ด้วย ระหว่างที่ฝึกซ้อม ทั้งที่ไกเซอร์กับคุโรนะอยู่คนละตำแหน่งกันอีกฝ่ายกลับไล่บี้เขาไม่พักจนเขาแทบไม่ได้แตะบอลเลย ตัดบอลทุกลูกที่อิซางิส่งมาให้ ทั้งที่เวลาอยู่ในสนามสองคนนั้นก็ชิงดีชิงเด่น ฆ่าได้ฆ่ากันอยู่แล้วไม่รู้วันนี้ไปโดนตัวไหนมาถึงกัดเขาไม่เลิกแทน
“หึ โยอิจิคาดหวังกับนายเกินไปสินะ”
“หา!?” คุโรนะเริ่มหงุดหงิด โยอิจิ โยอิจิอยู่นั่นแหละ พวกเขาเป็นเพื่อนกันมันไปหนักหัวหมอนี่มากนักหรือไง น่ารำคาญ คิดว่าเป็นราชาบนสนามแล้วเจ๋งมากหรือไงฟ่ะ ไอ้หัวไก่นี่
“ทำไมอยู่ๆ สองคนนั้นถึงทะเลาะกันละเนี่ย ไม่เคยเห็นคุยกันสักหน่อย”
“อืม เพราะแกนั่นแหละพ่อคนเสน่ห์แรง” ไรจิว่าพลางตบหลังอิซางิแรงๆ หนึ่งทีก่อนจะเข้าไปห้ามทัพดึงตัวคุโรนะ ส่วนอิซางิก็ต้องเข้าไปดึงตัวไกเซอร์กับเนสที่ยืนยิ้มเหี้ยมออกมา
“วันนี้เป็นอะไรของนายเนี่ยไกเซอร์ เอาแต่หาเรื่องคุโรนะมาตั้งแต่เช้าแล้วนะ เขาไปทำอะไรให้นายไม่พอใจหรือไง” อิซางิลากไกเซอร์ออกมาจากมาห้องซ้อม ปกติถึงหมอนี่จะกวนประสาทและปากไม่ดีแต่ก็ไม่เคยเห็นไปพาลใส่คุโรนะหรือคนอื่นๆ แบบครั้งนี้เลย
“…ฉันไม่ชอบมัน และก็ไม่ชอบที่โยอิจิพูดถึงมันด้วย ยิ่งช่วงนี้พูดบ่อยเป็นพิเศษเลยนะ คิดจะนอกใจเหรอ”
“นี่หึงจริงจังเหรอเนี่ย? เป็นเอามากนะไกเซอร์” อิซางิหลุดหัวเราะขบขัน พวงแก้มระเรือสีแดงอ่อน อิซางิใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมใบหน้าบึงตึงของไกเซอร์เอาไว้หวังให้อีกฝ่ายหายแง่งอน ก่อนจะเริ่มคบกันยังเป็นพวกกวนประสาทไม่น่าคบอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงกลายร่างเป็นเจ้าแมวตัวใหญ่หวงเจ้าของไปแล้วเนี่ย เห็นท่าทางน่าเอ็นดูแบบนี้แล้วจะดุก็คงดุไม่ลง เอาเป็นว่าเดี๋ยวเขาไปขอโทษคุโรนะเองก็แล้วกัน
“แล้วนอกใจหรือเปล่าล่ะ แต่บอกไว้ก่อนนะถ้าคิดมีชู้ล่ะก็จบไม่สวยแน่”
“นี่คิดไปไกลขนาดไหนเนี่ยพ่อคุณ”
“งั้นพิสูจน์สิ จูบฉันต่อหน้าทุกคนเลย”
“…เป็นบ้าไปแล้วหรือไง” อิซางิมองเจ้าแมวเอาแต่ใจด้วยความระอา ดูสิ พูดแล้วยังมาทำหน้าตึงใส่ อิซางิถอนหายใจครั้งหนึ่งก่อนจะคว้าใบหน้าของคนตัวสูงให้ก้มลงมาพร้อมประทับริมฝีปากลงที่กรีบปากล่างนั้นเบาๆ ถอนออกช้าๆ อย่างอ้อยอิ่ง
“แบบนี้พอจะหายงอนได้หรือยัง?"
“…ยัง” ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มุมปากก็แอบยิ้มหน่อยๆ แล้ว แถมนัยน์ตาคู่นั้นก็ฉายแววเจ้าเล่ห์แล้วด้วย แสดงว่าหายโกรธแล้ว แถมยังได้คืบจะเอาศอกรีบคว้าเอวบางเข้าไปแนบชิดก่อนจะกดจูบลงแรงๆ ซึ่งอิซางิก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรจูบตอบแบบเก้งๆ กังๆ ตามประสาคนไม่เคยมีแฟน พึ่งจะเคยได้ลิ้มรสจูบก็จากไกเซอร์เป็นคนแรก
“อึก!” ทันใดนั้นอิซางิก็ดันอกคนตรงหน้าออกทันที เมื่อฝ่ายนั้นขบที่ริมฝีปากจนรสเลือกข่มปร่าเข้ามาผสมกับรสจูบหวาน “เจ็บนะ”
“อืม! แบบนี้ค่อยน่าพอใจหน่อย งั้นเรากลับเข้าไปกันตอนนี้เลยเถอะ”
“เดี๋ยวสิ! ให้กลับเข้าไปตอนนี้— ให้ตายสิ“ สุดท้ายก็ยอมอ่อนข้อให้อยู่ดี เล่นยิ้มแป้นเป็นเด็กได้ของเล่นแบบนั้น เอาก็เอายอมโดนพวกปากบอนพวกนั้นล้อหน่อยก็ได้ …แต่ถ้าหายก่อนถึงวันแข่งกับทีมอื่นก็คงจะดีนะ
หลังจากประกาศให้คนในทีมได้รับรู้อีกครั้ง อิซางิ โยอิจิ ก็ตกเป็นเป้าล้อไปอีกยาวนานและเรื่องนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วบลูล็อกกระทั่งพวกบาจิระก็ยังลงทุนเดินมาหาเขาเพื่อล้อเลียนเพื่อนรักให้อับอายตามฉบับของตน ส่วนคนที่ก่อเรื่องเอาไว้ก็ยิ้มแป้นคลายความหึงหวงไปอีกหลายวัน …
“…หลังจากนี้ฉันจะไม่ยอมใจอ่อนอีกแล้ว ////////”
.
.
END
ขอขอบคุณภาพ : @hato_popo8220
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
​เนื้อหาอยู่​ใน้อมูล​เบื้อ้น ​เี๋ยว​แ้​ให้น้าา 😭😭
ผลงานอื่นๆ ของ Kuro_Hime ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Kuro_Hime
ความคิดเห็น