รัก​ร้าย​ป่วน​หัวใจ​นาย​เพลย์​บอย

ผมรู้สึกผิดหวัง ทั้งๆที่ คิดว่าตัวเองก็รู้อยู่ว่าหมอนี่เป็นคนอย่างนั้น เจ้าชู้ขี้เล่นและเป็นเพลย์บอย เรื่องอย่างว่าหรือในสิ่งที่เพิ่งทำลงไปมันคงเป็นอะไรที่ธรรมดาสำหรับเขา

แต่กับผม.... ผู้ชายที่ไม่เคยมีแม้แต่ความรัก คนที่มีปฏิกิริยาตอบสนองทางหัวใจ ????

แม้เพียงได้รับการดูแลเอาใส่ใจเล็กน้อยจากผู้ชายคนหนึ่งมันไม่ชินเอาเสียเลย

ที่ต้องมาเห็นคนที่ชอบไปจูบกับ ผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตา แต่ผมไม่มีสิทธิ์ แม้กระทั่งต่อว่าเขาหรือตำหนิด้วยสายตา

ผมก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำอย่างนั้น เราไม่ได้เป็นอะไรกัน และที่สำคัญ ฉันก็เป็นแค่ผู้ชายโง่ๆคนหนึ่ง ที่บังเอิญไปหลงรักเขาแบบเต็มหัวใจ

อี๋ป๋อเห็นผมแล้ว เพราะสายตาที่เขามองมามันบอกแบบนั้น ครูหนึ่ง ที่เที่ยวที่หมอนั่นจะยอมถอนริมฝีปากออก เขาหันไปพูดอะไรบางอย่างกับผู้หญิงคนนั้นแล้วทำท่าจะเดินเข้ามา

ผมยืนนิ่งอยู่ตรงข้ามเห็นทุกการกระทำของเขา แต่ถ้าคิดว่าผมเสียใจจะร้องไห้แล้ววิ่งหนีไปแบบนางเอกละครน้ำเน่าแล้วก็ บอกได้เลยว่าคิดผิด ถ้าผมเป็นแบบนั้นอีกคนอื่นแน่นอนว่ามันจะเป็นแบบนั้น แต่อย่าลืมว่าตอนนี้ผมคือเซียวจ้าน

คนอย่างเซียวจ้านจะไม่มีวันเป็นเดือดเป็นร้อนกับการกระทำเพียงแค่นี้

“ มาเที่ยวหรอ" นี่คือคำแรกที่อี๋ป๋อเอ่ยทัก

สีหน้ายิ้มยิ้มกับแววตาที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ทำให้ผมมองเขาอย่างสมเพช แบบนี้มันสมกับนายแล้ว ผู้ชายที่ไม่มีวันได้รับ ความรักที่แท้จริงจากใคร จึงทำได้เพียงแค่หาเศษหาเลยกับผู้หญิงที่เขาไม่มีทางจริงใจด้วย

“ งั้นมั้ง"

ผมอยากไล่ตอบเขา ตอนที่อารมณ์ขุ่นมัวนิดๆ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็มีมารยาทพอที่จะเสวนาด้วย (เหรอ)

แล้วเหมือนอี๋ป๋อจะรู้ว่าผมไม่อยากคุยกับเขา หมอนั่นก็เลยยกแก้วเหล้าขึ้นมาเองแล้วก็เบ้ปากให้ตายเถอะเขากำลังกวนประสาทฉันพร้อมกับทำท่าน่ารักไปด้วยหมอนี่ทำได้ไง

ผมไม่อยากคุยกับเขาแล้ว และไม่แน่ใจว่าหลังจากวันนี้อาจจะไม่มีเซียวจ้านอีกต่อไปก็ได้.

แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะจบสิ้นฉันขอทิ้งทวนให้เขารู้หน่อยนะว่า หมอนี่น่ะพลาดแล้วที่ต้องเสียคน อย่างผมไป

แล้วผมก็ไม่พูดอะไรอีก ที่ทำก็เพียงเดินหนีมาแล้วก็เลือกที่จะนั่งลงบนโซฟาที่ไม่ห่างจากมุมเดิมนะ ผมยังมองเห็นเขา และเขาเองก็ยังไม่เลิกมองผมด้วย แต่ด้วยความ ทิฐิ ในหัวใจมันแรงกล้าผมก็เลยตัดสินใจไม่มองเขา ให้มันรกตา แล้วหันมาให้ความสนใจกับบริกรหนุ่มที่เดินมารับ

ออเดอร์เครื่องดื่มจากผมแทน

“ รับอะไรดีครับ"

คำถามง่ายๆที่ผมรู้สึกว่าคำตอบมันช่างตรงข้ามกันเหลือเกินถ้าเป็นร้านปกติผมอาจจะสั่งน้ำส้มสักแก้วหรือไม่ก็นมปั่น แต่ในร้านที่เต็มไปด้วยอบายมุขเช่นนี้ แถมเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ผมไม่เคยคิดจะแตะต้องมันเลยทั้งชีวิต

แต่ในกรณีแบบนี้

กรณีที่มีหมอนั่นมองตามอยู่ด้วยสายตายิ้มเยาะ แก้วเหล้าในมือเขาถูกชูขึ้นมาเป็นระยะๆบอกว่าเป็นสัญญาณว่าเขากำลังค้าไทยและแน่นอนรองเขาจงใจกลั่นแกล้งฉันด้วยสายตาท่าทางแบบนี้มีหรือผมจะยอม

“ เอานํ้า อัดลมขวดนึง ครับ"

----------------------------------------------------