นางร้ายคนนี้ขอมีชีวิตไม่ดับอนาถเถอะค่ะ

สวัสดีค่ะLUNAT (ลูนัท) หรือจะเรียกว่าไรท์ก็ได้ค่ะนามแฝงเราเอง นิยายเรื่องเเรกค่ะ แต่งจากจินตนาการล้วนๆแพราะชอบแนวนางร้ายเป็นนางเอกด้วย เพราะงั้นอาจจะเป็นมือใหม่แต่จะพยายามทำให้ดีที่สุดถ้าผิดพลาดหรือไม่ดีตรงไหนบอกได้นะคะ แต่อย่าหยาบเกินไปนะ อย่าเป็นผู้อ่านเงาด้วยเราพึ่งแต่งเพราะฉะนั้นเราต้องการกำลังใจจากผู้อ่าน มากๆเลยน้า♥♥♥

.

.

.

.

.

ชมพู พาร์ก

   ฉันชมพู ลูกสาวเจ้าของค่ายมวยพึ่งเรียนจบปริญญาเอก ค่ะ

"ตื้ด ~ตื้ด~ ตื้ด~"เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น เมื่อดูชื่อนั้น พ่อ 

"ติ้ด"ฉันรับโทรศัพท์

"ฮาโหลค่ะพ่อ"

"เมื่อไหร่จะกลับบ้านสักทีละ พ่อคิดถึงชมพูจะแย่อยู่แล้ว"พ่อพูดด้วยน้ำเสียงงอเเงเหมือนเด็ก นี่แน่ใจนะว่าเป็นเจ้าของค่ายมวย 

"ค่ะ กำลังจะกลับละค่ะ"

      แต่ระหว่างกลับนั้นสายตาอันเฉียบแหลมในการหาของฉัน ก็เห็นร้านขายขนมเปิดใหม่ ด้วยความที่หวังดีว่าจะซื้อไปฝากพ่อค่ะ แต่ความจริงก็แค่ข้ออ้างเพราะพ่อชอบกินขนมหวานสักที่ไหนละ (LUNAT:ที่แท้ก็อยากกินเอง/ชมพู:แหม่~ก็เรื่องกินต้องเป็นที่หนึ่งสิ จริงป้ะ/LUNAT:จริง (เถียงไม่ออก) หลังจากที่นอกเรื่องมาเยอะเเล้ว ฉันก็ได้ไปนั่งทานเค้กฝั่งหน้าต่างได้สักพัก ก็มีพนักงานหน้าตาน่ารักแต่งตัวเป็นเมดแมวเหมียว บอกเลยว่าน่ารักมาก หยุด  อย่าพึ่งเข้าใจฉันผิด ฉั้นสาวเต็ม100นะจ้ะ ฉันชอบผู้ชายนะ ฉันยังไม่ได้วิปริตผิดเพศนะ แต่ที่ฉันบอกว่าน่ารักนะ มันคือชุดแมวต่างหาก 

"เอ่อ...จะรับอะไรดีค่ะ" พนักงานสาวเอ่ย และมองฉันอย่างวาดระแหวง สงสัยคงจ้องนานไปหน่อย

"เอาเค้กสตอเบอร์รี่แล้วก็บลูเบอร์รี่ กับโกโก้ปั่น อย่างละหนึ่งค่ะ"ฉันสั่ง

"ค่ะ" อ้อพึ่งนึกได้ลืมจุดประสงค์หลักได้ไงเนี่ย 

"อ้อ แล้วก็เอาเค้กช็อคโกแลตแบบขมนะคะ ขอกลับบ้านค่ะ"ถึงจะบอกว่าพ่อไม่ชอบเค้กแต้ถ้าเป็นแบบขมละก็พ่อก็พอกินได้นะ(แต่ก็ไม่ค่อยกินอะนะ)

แต่ถ้าไม่ซื้อไปฉันก็ไม่มีข้ออ้างนะสิ กลับมาทั้งทีนี่นา อยู่นู้นก็เรียนหนัก กลับมาบ้านก็ต้อง พักผ่อนเที่ยว และกิน!!!

           ถ้าถามว่าอยู่นู้นทำไมไม่เที่ยวหละก็แหม เรียนก็หนักแล้วไหมพอกลับมาหอปุปก็ต้องมานอนตายคาเตียงเลยจ้ะ ถ้าถามว่าแต่ยังไงก็ต้องมีเวลาว่างบ้างใช่ไหม คำตอบคือใช่! แต่พ่อนะสิไม่ยอมให้เที่ยวเลย แฟนนี้ก็ไม่ให้มีแบบหวงสุด(หนูจะขึ้นคานอยู่แล้วค้าา) ฉันอยากจะบอกพ่อจริงๆเลยว่า'ดูสารรูปหนูด้วยค่ะ'ฉันนี่ก็ใช่ว่าจะสวยนะแต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ และถ้าถามว่าพ่ออยู่คนละที่กับฉันเขาจะมาคอยห้ามขัดขว้างความรักได้ยังไงนัหรอ หึหึๆๆๆก็เพราะเจ้าไคล์น่ะสิ!!!! มีอะไรก็ไปบอกเขาหมด ฉันเพื่อนนายนะยะ จนฉันคิดว่านายน่ะเป็นพ่อคนที่สองล่ะ

"ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"เมื่อฉันสั่งเสร็จพนักงานสาว คนนั้นก็หายไปในร้านสัักพักนึงจึงออกมาพร้อมกับเค้กน่าตาน่าทาน(มากๆๆๆ)

 เค้กสตอเบอร์รี่

เค้กบลูเบอร์รี่

 โกโก้ปั่น

เค้กช็อคโกแลต(อยู่ในกล่อง)

ฉันไม่รอช้ารีบทานเค้กและน้ำปั่นอย่าเอร็ดอร่อย

แต่ถึงจะเห็นฉันดินขนมอย่างนี้้แต่ก็ยังออกกำลังกายเพื่อความสุภาพอยู่นะ

"อร่อยจัง" สงสัยต้องมาร้านนี้บ่อยๆๆละหละ

ไม่นานฉันก็ทานจนหมด  จนจานแทบจะไม่ต้องล้าง พนักงานคงไม่คิดว่าฉันตะกละหรอกนะ ฉันจ่ายเงินแล้วด้วย แต่ฉันก็นั่งไปสักพักเพื่อรอให้ท้องมันย่อย

"ตื้ด~ ตื้ด~ ตื้ด~"ลืมไปเลยว่าบอกพ่อว่าจะรีบ

กลับบ้าน

"ติ้ด"ฉันกดรับโทรศัพท์พ่อ

"ทำไมลูกยังไม่กลับมาอีกนานมากละนะ เกิดเรื่องอะไรรึเปล่าลูก"พ่อพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง รู้สึกผิดเลยแหะ

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีเจอร้านเค้กเกิดใหม่ก็เลยลองชิมดูนะคะ ซื้อไปฝากพ่อด้วยนะคะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น

"แต่พ่อไม่ชอบของหวานนี่ซื้อมาทำไม ไมเจอกันหลายปีรึลืมไปแล้ว"พ่อพูดด้วยน้ำเสียงออนโยน ปนน้ำเสีงน้อยใจ อ่า รู้สึกผิดเลยแหะ

"จะลืมได้ยังไงหละคะ มันเป็นแบบขมน่ะค่ะ"

"ยังไงก็รีบกลับบ้านได้แล้ว พ่อคิดถึงจะแย่อยู่เเล้วนะ มัวแต่ไปถเลถไลอยู่นั่นแหละ"พ่อพูดแบบงอนๆๆฉัน

"ค่ะจะรีบกลับเดียวนี้แหละค่ะแค่นี้นะคะ"ฉันพูดพร้อมยืนขึ้น

"อืม รีบกลับมานะพ่อคิดถึง" หนูก็คิดถึงพ่อเหมือนกันนะคะ

"ติ้ด"เสียงปิดโทรศัพท์  รีบกลับบ้านดีกว่า

ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากร้าน ฉันก็ได้ยินเสียงรถบรรทุกมาทางฉัน ด้วยความที่เป็นลูกเจ้าของค่ายมวยซึ่งพ่อนั้นสอนชั้นทุกอย่าง จนเคยขึ้นชกมานักต่อนักแล้ว ด้วยสัญชาตญานของฉันมันทำให้ฉันต้องหนี แต่นะตอนนั้นขาไม่รักดีของฉันกลับขยับไมได้ มันน่าไหมหละนี่มันเวลาขับขันนะ ชมพูคิด'ชิ-หา-ย-แล้วไง'

หลังจากนั้นมันภาพมันก็มืดไปหมด ก่อนจะสลบไปนั้นฉันเห็นพนักงานคนที่เสิร์ฟขนมให้ฉันกำลังเรียกอยู่ ฉันได้แต่คิดว่า 'ดีนะที่ฉันจ่ายเงินเธอเเล้วไม่งั้นเธอคงต้องตามมาทวงเงินแน่เลย' จากนั้นสติของชมพูก็ดับวูบไป

 (ชมพู:ไม่ใช่ละ จริงจังหน่อยสิลูนัท!ลูนัท:อะเครๆเล่นนิดนึงก็ไม่ได้/ชมพู:ไม่ได้เดียวคนอ่านก็เบื่อหรอก/ลูนัท:ตั้งใจแล้วจ้า"-") ไม่ต้องไปสนใจวงเล็บแล้วก็ตอนก่อนหน้านี้ที่คิดหรอกนะ ชมพู

ฉันได้แต่คิดว่า "ถ้าฉันตายไปแล้วพ่อจะเสียใจรึเปล่า ฉันก็ยังไม่อยากตายเลย ฉันยังอยากอ่านนิยายเรื่อง...รักนี้ให้เธอ อีดรอบนึง อ้อแล้วก็ยังไม่ได้เห็นหน้าพ่อเลยตอนนี้พ่อกับคนในค่ายเป็นยังไงบ้างนะ" จากนั้นสติของชมพูก็ดับวูบไป

.

.

.

.

.

.

.

.

.

แนะนำตัวละครในชาตินี้

   น.ส.ชมพูนิต   นฤพาท

ชื่อเล่น ชมพู

 นาย ชยาสิท นฤพาท

ชื่อเล่นชยา

.

.

.

.

.

.

.

.

 สนุกกันรึเปล่าเอ่ย ถ่าผิดพลาดตรงไหน อย่าเป็นผู้อ่านเงาน้า~♥♥