วุ่นรักฉบับเจ้านาย

“ทำไมต้องเอามือออกด้วยจับไปก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย”พอถึงห้องอาหารฉันก็เอามือที่จับแขนพี่ดีอาร์ออก 

“มันไม่ดีค่ะ อย่าลืมสิคะพี่เป็นเจ้านายนะ” 

“แล้วเมื่อไรจะมาเป็นแฟนเจ้านายสักทีล่ะ” 

“...ไม่รู้ๆ เหมยลี่กลับมาแล้ว”มันใช่เวลาที่จะมาถามเรื่องแบบนี้ไหมล่ะ 

“อะไร ทำไมหน้าแดงแบบนั้น”ฉันนั่งลงข้างเหมย ที่กำลังทานข้าวอยู่ 

“แดงหรอ...แดดหน้าจะร้อน มีอะไรกินบ้าง”ใจเย็นๆสิขอบฟ้านั้นเจ้านายยังไม่ได้เป็นแฟนสักหน่อย  

“หรือจะเป็นเลยดีนะ” 

“หะ!ว่าไงนะฟ้า” 

“หะ เออ!ไม่มีอะไร กินข้าวต่อดีกว่าเนอะ”เกือบไปแล้ว 

“หึ..ดื้อเอ่ย” 

“อะไรเล่า”พี่ดีอาร์ลูบผมฉันเบาๆพร้อมกับเอ่ยว่าฉัน แต่เอ๊ะลูบผมหรอ 

“พี่อายคนอื่นเขา ในห้องนี้มีแต่คนในบริษัทนะ” 

“ไม่เห็นอะไรเลย” 

“ทำไมต้องแคร์ล่ะ สิทธิ์ของเรานะฟ้า”ใช่มันสิทธิ์ของเราแต่พี่ดีอาร์เขาเป็นเจ้านายไง 

“ก็....” 

“พี่ว่าน้องฟ้าไม่ต้องไปเถียงกับสองคนนี้หรอกครับ ไม่มีทางชนะ” 

“ก็จริง..แล้ววันนี้เราจะไปเที่ยวด้วยกันใช่ไหม”ฉันได้ยินมาว่าวันนี้แพนจะพาไปเที่ยวสกายวอล์ค แล้วก็สะพานข้ามแม่น้ำแคว ฉันไม่อยากไปเลยมันร้อน 

“จะไปสะพานข้ามแม่น้ำแควกับสกายวอล์คใช่ไหมค่ะพี่ดีอาร์” 

“ใช่ครับน้องเหมย พรุ่งนี้ก็เดินทางกลับ” 

“กลัวความสูงไม่ใช่หรอเรา จะไหวหรือ?”เหมยได้คำตอบจากพี่ดีอาร์แล้วก็หันมาหาฉัน  

“ถึงถามไงว่าจะไปเที่ยวด้วยกันไหม” 

“ไปนั่งเล่นที่บ้านพักไหม ที่นั่นสวยด้วยมีที่ถ่ายรูปทำสตอรี่เยอะมาก” 

“ได้ไหมคะ?”ฉันหันมาถามคนข้างๆ 

“ได้ครับ แต่..” 

“ทำไมต้องมีแต่ด้วยอะ”ให้ไปเฉยๆไม่ได้หรือไง 

“ต้องไปเอากระเป๋าไปด้วย จะไม่พากลับมาแล้ว บอกคุณรันด้วยเดี๋ยวจะเป็นห่วงเอา”ไอ้เราก็คิดว่าเรื่องอะไร 

“บอกพี่รันไปแล้วค่ะ แล้วพ่อกับแม่พี่ล่ะคะท่านจะไม่ว่าหรอ?”แล้วไหนจะผู้หญิงคนนั้นด้วย 

“ไม่ว่าครับ”