สวัสดีวันวาน ของ สดใส

เหมือนความฝัน เหมือนเมฆบางบาง เหมือนหมอกจางจางในยามเช้า มันคืออะไรกันหนอ คืออะไรกันแน่ เด็กน้อยเฝ้าถามตัวเองด้วยความสงสัย " ฉันคืออะไร ฉันควรทำอะไร ฉันต้องเป็นแบบใหน ฉันต้องรู้สึกอย่างไร ฉันยังไม่มีแรงมากพอ ฉันอยู่คนเดียวยังไม่ได้ ฉันจะจากบ้านไปได้อย่างไร จะต้องไปที่ใหน แล้วต้องไปอีกนานแค่ใหน นานเท่าไหร่ สิ่งเหล่านี้มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการเลย"

ซึ่งคำถามเหล่านั้นเป็นคำถามในใจของ เด็กน้อยสดใส เมื่อต้องจากลาบ้านและคนที่รักเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ เธอยังจำได้ดีกับการจากลาครั้งนั้นของเธอ เธอจำมือคู่นั้นได้ดี มือที่เธอต้องปล่อยทั้งน้ำตาเสียงสะอื้นและจิตใจที่แสนเจ็บปวดนั้น เธอได้แต่เฝ้าถามตัวเองว่า เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันต้องปล่อยมือคู่นี้ที่จับมือฉันทุกวัน มันช่างเป็นความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดและเงียบเหงาใจครั้งแรกในชีวิตของเธอ แต่แล้วเธอก็ต้องเจ็บปวดอีกครั้งแล้วครั้งเล่า เธอได้แต่ถามตัวเองว่า "ทำไม่ฉันต้องเจอความรู้สึกนี้ทุกวัน" แต่แล้วก็ไม่มีคำตอบให้กับคำถามในใจของเธอเลย

หลังจากที่เธอต้องปล่อยมือคู่นั้น เธอก็ได้พบเจอกับเหตุการณ์และคำถามที่ต้องทำความเข้าใจว่าจริงๆแล้ว เด็กทุกคนบนโลกใบนี้ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วยกันทุกคนอย่างนั้นหรือ ทำไมเธอถึงไม่เข้าใจเลย เธอแสนจะร้ายเดียนสากับผู้คนและเหตุการณ์ต่างๆที่ต้องพบเจอ ในใจของเธอตอนนั้นแสนจะว่างเปล่า ไม่รู้ว่าตัวเองคือใคร และต้องทำอะไร ซึ่งนั่นคือความรู้สึกทั้งหมดของเด็กน้อยสดใส ที่ต้องเข้าเรียนและต้องพบเจอกับการจากบ้านและคนที่เธอรัก เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ