My Love My Demon

"ฟิวส์ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวรถติดไปโรงเรียนสายนะ"

.

.

.

"ฟิวส์ ตื่นได้แล้วนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ถ้าไปโรงเรียนไม่ทัน แม่จะฟาดให้แล้วนะ!!! "

"คร้าบ แม่ ตื่นแล้วคร้าบ"

เสียงแม่ แผแว่ด ใส่ผมทุกครั้งที่ปลุกผมตื่นไปโรงเรียน และเป็นทุกวันที่ผมจะต้องตื่นสาย

บ้านของผม อยู่ห่างจากโรงเรียน 4 ป้ายรถเมล์ แต่ด้วยสภาพการจราจรที่ติดขัด ทำให้ผม ไปโรงเรียนสาย แทบทุกวัน และวันนี้ก็เช่นกัน...

ปั้ง!!!  กรี๊ดดดดดดดดดด!!!

เสียงระเบิดปิงปอง ปะปนกับเสียงผู้คนกรีดร้อง ดังระงมไปทั้งป้ายรถเมล์ ผู้คนต่างวิ่งหนี เพื่อเอาตัวรอดจนวุ่นวายไปหมด..

หลังป้ายรถเมล์ เด็กนักเรียนช่างกลกลุ่มหนึ่ง กำลังมีเรื่องกับนักเรียนอีกสถาบันหนึ่งอยู่ ผมได้ยินเสียงระเบิดมาแต่ไกล ด้วยความที่ตกใจ จึงยืนช๊อค กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าอยู่

"เชี้ยยยย รีบๆตามมาเร็ว"

ผมได้ยินเสียงนี้ดังขึ้น ก่อนที่ผมจะโดนฉุดกระชากแขน ผมได้แต่วิ่งตามไป ด้วยความตกใจ

ใครกันที่ดึงมือผม...?

เขาจะวิ่งไปไหน...?

.

.

.

"ไอ้ต้น... มึงหลบไปก่อนเลย รีบๆมุดกำแพงเข้าไป"

ผมได้แต่ฟังคำสั่งให้มุดกำแพง แล้วไปหลบอยู่หลังกำแพง

" เชี้ยมึงเป็นไงมั่งวะ ไอ้พวกนั้นทำไรมึงป่าว"

เขา หันมามองหน้าผม

"เชี้ยยยย!!! มึงเป็นใครเนี่ย"

เขามีท่าทีตกใจ แล้วทำหน้า เหลอหลาใส่ผม

"ก็พี่วิ่งมาดึงมือผม แล้วพามาที่นี่อะครับ"

" ไอ้สัตว์ แล้วเพื่อนกูล่ะ"

"ผมไม่รู้ครับพี่"

"เชี้ยแล้วไอ้ต้น มึงจะเป็นไงมั่งวะ"

เขาพรึมพรำเงียบๆ

" เอ่อ พี่ครับ ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยผมไว้"

"อะไร ใครช่วยมึง กูจะช่วยเพื่อนกู แล้วมึงเป็นใครเนี่ย เป็นไอ้พวกนั้นรึเปล่า"

เขาเอามือมาดึงเสื้อด้านขวาที่เป็น อักษรย่อของโรงเรียนผม

" น.จ. เด็กมัธยมนี่หว่า "

" ครับ"

" เออๆ มึงไปโรงเรียน​เรียนได้ละ สายละ เดี๋ยวกูไปตามเพื่อนกูก่อน"

" ครับพี่"

" แต่... พี่ครับ ผมออกจากตรงนี้ไม่ถูก พี่เล่นวิ่งมาในซอยลึกเชียว"

" มึงเดินตรงออกไป เดี๋ยวก็ถึง กูไปก่อน กูรีบ"

เขารีบมุดกำแพงออกไป ผมเลยมุดตามไป

" เอ่อออ พี่ครับ"

" เชี้ยไรมึงอีกเนี่ย กูบอกให้มึงรีบไปโรงเรียน"

" แต่... ผม... "

ทันใดนั้น พี่เขาก็กระชากคอเสื้อผม แล้วง้างแขน กำหมัดแน่นจะต่อยผม แต่ภาพที่ผมเห็น คือสายตาที่อ่อนโยน ที่จ้องมาที่ผม ผมจ้องสายตาคู่นั้น จนทำให้ใจผมเต้นแรง จนเผลอยิ้มออกมา แล้วร่างของผม ก็ล้มไปกระแทกกับพื้น

" โอ้ยยย"

" ไอ้สัตว์ มึงจะยิ้มให้กูทำไม นี่กูจะต่อยมึงนะ แล้วอีกอย่างกูรีบ กูจะไปตามเพื่อน มึงไม่ต้องยิ้มให้กูอีก กูไม่ชอบ"

จากนั้นเขาก็วิ่ง หายไปจากซอย

พี่เขาชื่ออะไรกันนะ...?

ทำไมสายตาถึงดูอบอุ่น โอนโยนขนาดนี้...?

แล้วทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้ล่ะ...?