ชีวิตวุ่นวายกับรักวายวุ่น

ฉันชื่อ “ปรายฟ้า” เกิดมาในครอบครัวที่มั่งคั่ง ถึงขนาดว่าใคร ๆ ต่างก็ต้องเรียกฉันว่า “คุณหนูปรายฟ้า” ในวันเกิดอายุ 17 ปี ของฉันปีนี้ พ่อและแม่ได้จัดงานอย่างยิ่งใหญ่ เชิญแขกมาร่วมงานกว่า 200 คน พ่อของฉันทำธุรกิจนำเข้าแร่ทองคำจากต่างประเทศ คงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมถึงรู้จักผู้คนมากมายขนาดนี้ ฉันมีเพื่อน มีคนคุยที่ทำให้ชีวิตแฮปปี้มาก แต่มีความสุขได้ไม่นานก็เหมือนกับฟ้าผ่าลงมากลางใจของฉัน เมื่อหุ้นส่วนในบริษัทโกงคุณพ่อ ทำให้ที่บ้านของเราล้มละลาย จากที่เคยนั่งเบนซ์คันละเกือบสิบล้าน ตอนนี้ไม่เหลือแม้แต่มอเตอร์ไซค์ 

พวกเราได้ย้ายไปเช่าบ้านหลังละไม่กี่พันเพื่ออยู่อาศัย สภาพภายนอกเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว มีห้องนอนเพียง 2 ห้อง และมีห้องน้ำเพียงห้องเดียวเท่านั้น! ฉันยืนทำใจอยู่นานมาก กว่าจะกล้าเดินเข้าบ้านเก่า ๆ หลังนี้

 “ป้าณี” เจ้าของบ้านเช่า อายุราว 50 ปี แกใจดีมาก ทุกเช้าแกจะซื้อปลาท่องโก๋มาให้ฉันก่อนไปโรงเรียนแทบทุกวันเลย (อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นสิ่งดี ๆ ละกัน) นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันต้องเดินไปขึ้นรถเมล์เพื่อไปโรงเรียนคนเดียว