(จบ) SmileyKeeper l Waiting for the right moment

ข้อมูลเบื้องต้น

ณ ห้องโจ๊กเกอร์ เวลาเที่ยงคืน

"..ครอก......ฟี้...."

โจ๊กเกอร์กำลังหลับอย่างสนิท จนไม่รู้ว่าใครมาเยือน.....

"แอ๊ด....."

เสียงประตูถูกเปิดออกอย่างช้าพร้อมกับ 'เบน' ที่เดินเข้าหาสไมลี่

"นายเนี่ยน้า...บอกกี่ทีแล้วว่าให้ล็อกประตู ไม่เคยฟังกันเลย..."

ถึงแม้เบนจะพูดอย่างนั้นก็ตาม...ยังไงเขาก็มีกุญแจห้องของโจ๊กเกอร์อยู่ดี...เขาชอบมาหาโจ๊กในยามที่หลับ...เพราะในแต่ละวันเขาแทบไม่ได้คุยกันเลย นอกเสียจากว่าจะมีปลุกหรือส่งของให้เท่านั้น...

จะว่าเขาโรคจิตก็ได้นะ...แต่ยามที่อยู่กับโจ๊ก...เขารู้สึก...สบายใจ

ถึงโจ๊กเกอร์จะเป็นคนชอบแกล้ง ชอบแหย่ กวนบาทาคนอื่นไปเรื่อย...แต่เขาก็เป็นที่ทำอะไรตรงๆ พูดตรงๆ จึงทำให้เบนรู้สึกสบายใจ และเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...เขาก็เริ่มสนใจเจ้าตัวตลกคนนี้...

"ชั้นจะทำอะไรมันก็เรื่องชั้น!"

"ใครๆ ก็รู้ว่านายก็ชอบเจ้าร่มเหมือนกันนั่นแหละ"

เขานึกย้อนไปถึงคำพูดของคนที่นอนหลับอยู่

จริงๆแล้ว ที่เขาสนใจไม่ใช่เสี่ยวอู่เลย.. เสี่ยวอู่เป็นเพื่อนที่ดีของเขา แต่ไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้นเลย

เขาก็อยากจะบอกความในใจให้อีกฝ่ายรู้นะ....แต่ก็กลัวว่าจะโดนปฏิเสธ และมองหน้ากันไม่ติด....แต่อีกไม่นานหรอก...

เบนได้เดินไปหาผู้ที่กำลังหลับอยู่บนเตียง

คนที่อยู่บนเตียงหายใจอย่างสม่ำเสมอแสดงให้เห็นถึงการหลับลึก
เบนมองไปที่เสื้อผ้าของอีกฝ่าย ไม่มีการเปลี่ยนชุดนอนใดๆ ทั้งสิ้น

'ซกมกอะไรอย่างนี้' เบนคิด แต่วันนี้เขาคงเพียรมาก เพราะเขาออกล่ามาทั้งวัน..

"ตอนหลับเนี่ยนายก็น่ารักดีออกนะ.." เบนพูดพลางยิ้มอ่อนๆ

"หืม...หึ หึ หึ หยุดน่า..เจ้าร่มสั้น...."

เบนได้ยินดังนั้น ยิ้มที่ผุดขึ้นก็จางลง เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายชอบเสี่ยวอู่...แต่ไม่คิดว่าจะเก็บมาฝันขนาดนี้...

"ถ้านายเก็บชั้นมาฝันอย่างนี้บ้างก็คงดี..."

เบนโน้มตัวไปจูบหน้าผากของตรงหน้าแล้วยืนขึ้นหมายจะออกจากห้อง "อีกไม่นานหรอกสไมลี่...นายจะต้องฝันถึงชั้นแน่...ไม่ฝันดี ก็ฝันร้าย"

หลังจากนั้นเบนก็ออกจากห้องไปทิ้งให้เจ้าตัวตลกนอนอย่างไม่รู้เรื่องอย่างนั้นต่อไป...