เก็บกลอนมาฝาก

ข้อมูลเบื้องต้น

คิดถึงสมัยตอนเรียนมัธยม

เลยนึกได้ว่าเคยแต่งกลอนส่งอาจารย์

แล้วอาจารย์ชมว่าแต่งเก่ง ไม่รู้แกล้งชมหรือเปล่านะ

เพื่อนๆ และผู้ผ่านมาลองอ่าน แล้วติชมมาได้เลยนะ

( กลอนทั้งหมด แต่งตอน ม.3 )

เนื้อเรื่อง

น้ำตกละลดหลั่น           ชละลั่นสนั่นเสียง

เป็นชั้นบ่จัดเรียง                 ลมะเย็นสบายกาย

ต้นไม้ก็พัดไหว             พิศะไกวระเรียงราย

ชมเพลินมิเบื่อหน่าย             ภพะแดน ณ พงไพร

อาทิตย์ตะวันลัด           ขณะอัสดงไป

ท้องฟ้าสิแดงใส                 ละและเหลืองพิสุทธิ์สี

หาดทรายทะเลมี           พิศะแล้วระเริงดี

ราตรีมิช้าที                     ศศิธรจะจรแทน

ถ้วยฟูหลากหลายสี         เป็นของดีสีสดใส

เปรียบดังห้วงฤทัย               ที่ฟูฟ่องล่องลอยใจ

ทองหยิบและทองหยอด     ขนมสอดไส้ของไทย

รสหวานเกินอื่นใด                     เย้ายวนใจให้ลิ้มลอง

เรือเร็วโลดแล่นได้     ในชล

เสือพึ่งพาไพรสณฑ์         นั่นแท้

เปรียบเทียบดั่งบุคคล       เป็นหมู่

พึงพึ่งพากันแม้             ร่วมพร้อมใจกัน

( น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า )

ในนามีปิ่นแก้ว        กลากลาด

ปลาพึ่งชเลขาด            บ่ได้

คือคนทำงานการ                 เป็นหมู่

พาพึ่งกันนาได้              ร่วมพร้อมใจกัน

( ข้าวพึ่งนา ปลาพึ่งน้ำ)

พิกุลเป็นดอกไม้       สีขาว หอมหวน

กระมุทดอกพราว            กล่อมเกลี้ยง

ชวนชมดอกแดงวาว         สวยสด เป็นพุ่ม

ทานตะวันเหลืองส้ม        ดอกไม้สดใส

อยุธยายิ่งฟ้า          ลอยลง ดินฤๅ

สิงหรายืนยง               ค่ำเช้า

ครุฑสง่าประจง            บรรเจิด เลิศงาม

กระจกดั่งแก้วเก้า           จัดสร้างรุจี